«Οι μνήμες πρέπει να μείνουν πάντα ζωντανές, να μην διαγράφονται από τον χρόνο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τί έγινε τότε στη Μικρά Ασία, διότι και σήμερα ζούμε παρόμοιες καταστάσεις, όπως με τον πόλεμο της Ουκρανίας», εξηγεί σε συνέντευξή του στην Karfitsa, ο ηθοποιός Αλέξανδρος Καλπακίδης.
Συνέντευξη στη ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΛΑΔΑ
Ο γνωστός ηθοποιός, έρχεται στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αμαλία, με την παράσταση «Μικρασία», την Πέμπτη 22 και την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου. Στη συνέντευξή του μιλάει για την ξεχωριστή πλοκή της παράστασης, καθώς και για την χρονοβόρα και μοναδική έρευνα που έγινε για το σενάριο. Παράλληλα, μιλάει για τα συναισθήματα που το προκλήθηκαν μέσα από τον συγκεκριμένο ρόλο, ενώ, ταυτόχρονα δίνει ένα σημαντικό κίνητρο στο κοινό για να παρακολουθήσει το έργο.
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση και τον ρόλο σας σε αυτήν!
Έγινε αρχικά μία μεγάλη έρευνα από τον Λεωνίδα Παπαδόπουλο σχετικά με κείμενα που έχουν διασωθεί από τότε μέχρι σήμερα, για το πώς ζήσανε εκείνοι οι άνθρωποι αυτό που αποκαλούμε Μικρασιατική Καταστροφή. Οπότε το έργο δεν έχει αποκλειστικά μία θεατρική πλοκή. Όλοι οι ρόλοι που υπάρχουν στην παράσταση ουσιαστικά αφηγούνται αποσπάσματα από αυτά που έζησαν οι άνθρωποι τότε, χωρίς κάποιος ηθοποιός να έχει ένα συγκεκριμένο ρόλο. Όλοι είμαστε αφηγητές. Συνδυαστικά υπάρχει και μία μορφή τραγουδιού, η οποία μελοποιεί κάποια πράγματα της εποχής εκείνης που είναι γνωστά. Ο κ. Παπαδόπουλος προσπάθησε μέσα από όλη αυτή την έρευνα και τη μεταφορά του να επαναφέρει στις μνήμες μας το τί ακριβώς έγινε τότε στη Μικρά Ασία μέσα από αληθινές μαρτυρίες.
Ποια στοιχεία κάνουν την παράσταση ξεχωριστή από άλλες που έχουν εμπνευστεί από την Μικρασιατική Καταστροφή;
Πιστεύω ότι η τεράστια έρευνα και προσπάθεια που κατέβαλε ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος για να βρει αυθεντικές μαρτυρίες των ανθρώπων που βίωσαν την Μικρασιατική Καταστροφή, είναι κάτι που ξεχωρίζει. Ήταν μία διαδικασία χρονοβόρα και επί της ουσίας έγραψε ξανά από την αρχή όλο το κείμενο. Το σημαντικό που προσπάθησε ο κ. Παπαδόπουλος, αλλά και εμείς οι ίδιοι οι ηθοποιοί, ήταν να κάνουμε τις μνήμες να μείνουν πάντα ζωντανές. Να μην ξεχνάμε τί έγινε τότε, διότι και σήμερα ζούμε παρόμοιες καταστάσεις, όπως με τον πόλεμο της Ουκρανίας. Η μνήμη πρέπει να παραμένει νωπή και να μην διαγράφεται στον χρόνο. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό στοιχείο της παράστασης.
Τί συναισθήματα σας έχει προκαλέσει η συμμετοχή στο συγκεκριμένο έργο;
Όταν βλέπεις ότι ο κόσμος συγκινείται και χειροκροτεί κατά τη διάρκεια της παράστασης, είτε σε κάποιο τραγούδι που λέμε, είτε σε κάποιο μονόλογο, είναι κάτι πάρα πολύ συγκινητικό και ωραίο εκείνη τη στιγμή. Μιλώντας για πράγματα θλιβερά, δίνουμε την ελπίδα του σήμερα.
Πρόκειται για μία μουσικο-θεατρική παράσταση. Έχετε συνδυάσει με ευκολία αυτά τα δύο στοιχεία ή αντιμετωπίσατε δυσκολίες;
Ως ηθοποιός μου ήταν δύσκολο παράλληλα να είμαι καλός και ως τραγουδιστής. Άλλοι συνάδελφοι εξοικειώθηκαν πιο εύκολα με το κομμάτι των τραγουδιών, αλλά εμένα η προσωπική μου δυσκολία ήταν ακριβώς εκεί, στο τραγούδι. Ωστόσο, δυσκολίες υπάρχουν σε όλες τις δουλειές και προσπάθησα και προσπαθώ ακόμα να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό.
Τί κίνητρο θα δίνατε στον κόσμο για να έρθει να δει την παράσταση;
Θα θέλαμε να έρθει ο κόσμος για να συνταξιδέψει μαζί μας στη Μικρά Ασία, σε ένα ταξίδι χώρου και χρόνου. Στον πολιτισμό των Ελλήνων, των συμπατριωτών μας, που ζούσαν τότε εκεί. Αυτός ο πολιτισμός επί της ουσίας άλλαξε προς το καλύτερο και εμπλούτισε αυτό που σήμερα αποκαλούμε ‘Ελλάδα’. Χωρίς αυτούς τους ανθρώπους η χώρα μας θα ήταν πολύ διαφορετική. Ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων κιόλας, αν το καλοσκεφτούμε, έχουν ρίζες από τη Μικρά Ασία. Επίσης, θέλω να τονίσω ότι στην παράσταση δεν επικεντρωθήκαμε μόνο στο κακό που έγινε τότε, αλλά και στα καλά, στην καλή ζωή που ζούσαν πριν την Καταστροφή. Για παράδειγμα, η παράσταση ξεκινάει με εμένα, αυτή τη φορά στον ρόλο ενός πολίτη της Σμύρνης, να διηγούμαι μια πάρα πολύ ωραία ιστορία καρναβαλιού του 1913 της πόλης, όπου ο κόσμος έπινε, χόρευε, διασκέδαζε, ερωτευόταν και αγαπούσε με μεγάλη τρέλα. Μην ξεχνάμε ότι η Σμύρνη ήταν μία από τις μεγαλύτερες, πολυπολιτισμικές πόλεις, καθώς δεν αποτελούνταν μόνο από Έλληνες κατοίκους αλλά και από όλο τον κόσμο, οι οποίοι συνυπήρχαν υπέροχα, κάτι που γίνεται και στη σύγχρονη κοινωνία μας. Για αυτούς τους λόγους, πιστεύω η παράσταση θα αποτελέσει μία αξέχαστη εμπειρία στο κοινό.
