«Είμαστε πολλές και δεν θα επιτρέψουμε να λείψουν άλλες. Ήρθε η ώρα να μην ντρεπόμαστε για τα γυναικεία σώματά μας, τα οποία είναι συχνά τα θύματα περιστατικών βίας», είναι το ηχηρό μήνυμα που θέλουν να περάσουν οι πρωταγωνίστριες της παράστασης «ΜΑΓΙΣΣΕΣ – Αυτή η ιστορία (δεν) είναι δική μας».
Συνέντευξη στην ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΛΑΔΑ
Η παράσταση παίζει στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Τ, μέχρι την Κυριακή 5 Μαρτίου και θίγει ένα σύγχρονο και κοινωνικό θέμα που αφορά όλες τις γυναίκες, το σύγχρονο κυνήγι «μαγισσών» και τις γυναικοκτονίες. Στη συνέντευξή τους στην Karfitsa, οι πρωταγωνίστριες Άννα Ρίζου και Υρώ Τσάμογλου, κάνουν λόγο για τα μηνύματα της παράστασης αλλά και των ίδιων προς όλες τις γυναίκες!
Ποιο είναι το πιο ισχυρό – κραυγαλέο μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε σε όλες τις γυναίκες του κόσμου με αυτή την έξαρση κινδύνου που υπάρχει για τις ίδιες;
Η παράσταση είναι μια συλλογή περιστατικών βίας στα γυναικεία σώματα ανά τους αιώνες. Σημάδια που κουβαλάμε ως γυναίκες, απλά επειδή γεννηθήκαμε με αυτά τα σώματα. Ήρθε η ώρα να μην ντρεπόμαστε γι’ αυτά. Ήρθε η ώρα να μην τα κρύβουμε. Με σεβασμό στο βίωμα, με κατανόηση προς το τραύμα, δηλώνουμε πως είμαστε πολλές και δεν θα επιτρέψουμε να λείψουν κι άλλες. Παίρνουμε δύναμη όταν τα βλέμματά μας συναντώνται. Είμαστε εδώ, είμαστε πολλές και ξέρουμε να κάνουμε «ξόρκια».
Ποια είναι η σημασία της έννοιας «μάγισσα» στην παράσταση;
Ακούγοντας τη λέξη «μάγισσα», μπορεί να σκεφτόμαστε κάποια καρικατούρα με γαμψή μύτη και ψηλό καπέλο, γενικά κάποια σατανική γυναίκα. Όμως στην πραγματικότητα, «μάγισσες» ήταν τότε απλές γυναίκες που ήξεραν ποια βότανα απαλύνουν τον πόνο και ποια μυρίζουν υπέροχα. Και μέχρι σήμερα, «μάγισσα» είναι κάποια – και όχι μόνο γυναίκα – που αντιμιλά, που εκφράζει χωρίς φόβο την άποψή της, που εναντιώνεται στην πατριαρχία και στα στερεότυπα. Άρα «μάγισσα» μπορεί να είναι οποιοδήποτε άτομο αποκλίνει από τις νόρμες που επιβάλλονται από την εκάστοτε κοινωνία και που κάνει διαφορετικές επιλογές. Αυτή την ερμηνεία ερευνήσαμε και εμείς στην παράσταση και καταλήξαμε σε αυτό: Μάγισσα μπορεί να είναι η καθεμιά μας. Με τη διαφορά πως τώρα θέλουμε να είμαστε μάγισσες, γιατί ξέρουμε τι πραγματικά σημαίνει, χωρίς στερεότυπα, αστικούς μύθους και αστεία για να γελούν ορισμένες κοινωνικές ομάδες. Τώρα σημαίνει πως έχουμε τη δύναμη να αντεπιτεθούμε σε όλα αυτά. Είμαστε όλες μάγισσες και είμαστε περήφανες γι’ αυτό.
Ποιο σημείο της παράστασης είναι το αγαπημένο σας και γιατί;
Η παράσταση μας είναι αποτέλεσμα devised theater (θέατρο της επινόησης) και περιέχει ιστορικά τεκμήρια, κοινωνιολογικές έρευνες, προσωπικές ιστορίες, μουσική, χιούμορ. Είναι μία παράσταση με έντονες συναισθηματικές εναλλαγές, η οποία, τουλάχιστον για εμάς, είναι αρκετά απολαυστική. Ταξιδεύουμε σε ιστορίες γυναικών από τον Μεσαίωνα μέχρι και σήμερα για να κάνουμε πια γνωστό ότι δεν θα αφήσουμε να συνεχιστεί αυτό το κυνήγι. Το τελευταίο μας τραγούδι σαν χάδι για όλες αυτές που έφυγαν, για όλες εμάς που είμαστε ακόμα εδώ, για αυτές που θα προστατεύσουμε, για όσες δεν θα ξεχάσουμε.
Ποια είναι από τα πιο σημαντικά κοινωνικά μηνύματα που θα εκλάβει ο θεατής μέσα από την παράσταση;
Παρακολουθώντας την παράσταση βλέπουμε ουσιαστικά ένα χρονολόγιο του παραλογισμού της πατριαρχίας να ξετυλίγεται μπροστά μας. Ποια ήταν η αντιμετώπιση που είχαν ανά τους αιώνες οι γυναίκες, και γενικότερα τα άτομα που αποκλίνουν. Η υποβάθμιση, η υποτίμηση, η περιθωριοποίηση, ο βασανισμός, ακόμη και ο θάνατος. Αυτά τα άτομα τα χαρακτήριζαν «μάγισσες». Το πώς αυτό συνεχίζεται ακόμη και μέχρι σήμερα και με ποιον τρόπο. Και εν τέλει τι κάνουμε για αυτό. Το πώς πρέπει να σταθούμε πλάι σε κάθε άτομο που δέχεται οποιαδήποτε μορφή βίας μέχρι να μπει μια τελεία. Επομένως, πώς συνδέεται το παρελθόν με το παρόν και πώς αντιμετωπίζονται.
Ποια είναι τα συναισθήματα που σας κατακλύζουν όταν ερμηνεύετε τον ρόλο σας σε μία παράσταση με ένα τόσο σύγχρονο και κοινωνικό περιεχόμενο;
Ακόμη και από τη δημιουργική διαδικασία, ακούγοντας τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα για μια ακόμη γυναικοκτονία, ήταν μέρες που δεν μπορούσαμε να το διαχειριστούμε. Είναι ένα θέμα που μας αφορά, είναι ιστορίες δικές μας – και όχι μόνο – που πρέπει να ακουστούν. Οπότε σε κάθε παράσταση μας κατακλύζει μια βαθιά συγκίνηση για όλες αυτές τις γυναίκες που δεν είναι πια εδώ, αλλά παράλληλα και μια χαρά γιατί έχουμε την ευκαιρία να πούμε τις ιστορίες τους!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA
