Συνέντευξη στη Φιλίππα Βλαστού

Εκτός των ελληνικών συνόρων με διαβατήριο τη γαλλική γλώσσα επιζητεί τη δική της, ιδιαίτερη παρουσία η ποιήτρια Έμυ Τζωάννου από τη Θεσσαλονίκη, η οποία ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες.

Η νέα, δίγλωσση ποιητική συλλογή της με τίτλο «Πανδαισία Ιριδισμών» κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Ελλάδα και το Βέλγιο και διεκδικεί την προσοχή του γαλλόφωνου αναγνωστικού κοινού που επιθυμεί να γνωρίσει αντιπροσωπευτικές φωνές της σύγχρονης ελληνικής παραγωγής. Μάλιστα, το έβδομο κατά σειρά έργο της έχει ήδη βρει τη θέση του στις προθήκες του «Περίπλου» (Périple), του δημοφιλούς  βιβλιοπωλείου και πολυχώρου πολιτισμού στις Βρυξέλλες.

Η κα Τζωάννου έχει στο ενεργητικό της πλήθος σπουδών και σημαντικών στιγμών στην επαγγελματική της σταδιοδρομία. Όπως εξήγησε όμως σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Karfitsa «η ιδιαίτερη αγάπη για την τέχνη του λόγου» ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει την συγγραφή ποιημάτων ήδη από την εφηβική της ηλικία. Πλέον τα έργα της «ταξιδεύουν» εκτός συνόρων προωθώντας τον ελληνικό πολιτισμό στο εξωτερικό έχοντας εκδώσει συνολικά επτά ποιητικές συλλογές. Μάλιστα, έχει βραβευτεί για την προσφορά της στα γράμματα και τον πολιτισμό από το Σύνδεσμο Εκδοτών Βορείου Ελλάδος και τη Μουσική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος.

Από ποια υλικά είναι «φτιαγμένη» η ποίησή σας;

Για μένα η ποίηση είναι ένα είδος ακτινοβολίας, που χαράζει στον κόσμο, υπερέχει στο σύμπαν και αντανακλάται στο Άφθορο! Κάποια από τα λυρικά μου ποιήματα είναι αρμονικές συγχορδίες λέξεων–στίχων στο σολ μινόρε μιας ηλιαχτίδας. Ανασκάπτω την έρημο των οραμάτων μου και θέτω τους στίχους σε στοίχιση, προσδοκώντας να επαναφωτίσουν τις ανθρώπινες ψυχές, στου κόσμου το σκοτάδειασμα. Στους πρόποδες της έμπνευσης βλασταίνει ο ποιητικός λόγος. Κάποιες φορές συνειρμικός, ονειρικός, με λυρικούς στίχους, διανύοντας της θάλασσας τις θύμισες. Κι άλλες φορές στοχαστικός, καταγγελτικός από οδύνη ή δυσφορία, με τους στίχους να είναι λυγμοί, που στάζουν κηλίδες  καημών στη μελαγχολία των καιρών.

Επαγγελματικά, έχετε καταπιαστεί με αρκετές δραστηριότητες. Η ποίηση, όμως, πως ήρθε στη ζωή σας;

Από τα εφηβικά μου χρόνια είχα μια ιδιαίτερη αγάπη για την τέχνη του λόγου. Γι’ αυτό και οι σπουδές μου ήταν ανάλογες. Γράφω από φοιτήτρια και αναμφισβήτητα υπάρχει μέσα μου η αστείρευτη ανάγκη για έκφραση. Η ποίηση είναι ένας ευλαβικός τόπος, για να εκφράζομαι μέσα από τη διαδικασία της δημιουργίας, ανοικοδομώντας πάνω στο όραμα ιδέες, σκέψεις, συναισθήματα, αναμνήσεις. Η απαράμιλλη γοητεία της ποίησης, με επίκεντρο την αισθαντικότητα, σαγηνεύει τη σκέψη, ενεργοποιώντας ευαισθησίες σε σονάτες λυρισμού!

Το νέο, δίγλωσσο έργο σας θα αποτελεί από το προσεχές  ακαδημαϊκό έτος (2018 – 2019) διδακτικό σύγγραμμα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, καθώς έχει συμπεριληφθεί από τον καθηγητή Δημήτρη Φίλια στο σώμα της κύριας βιβλιογραφίας για τους φοιτητές του Τμήματος Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας. Πιστεύετε ότι η ποίηση θα πρέπει να μπαίνει στο σχολείο, αλλά και στο πανεπιστήμιο ως διδακτικό μάθημα ή θα έπρεπε να παιδιά να έρχονται σε επαφή με άλλον τρόπο;

Η καλλιέργεια της ποιητικής γλώσσας και η λειτουργίας αυτής, όπως και η αξιοποίηση των δραστηριοτήτων του λόγου, είναι απαραίτητες δεξιότητες για τη διαμόρφωση των νέων. Πιστεύω ότι η διδασκαλία της ποίησης αποσκοπεί στην ενδυνάμωση της μορφωτικής επάρκειας. Σημαντικότατο ρόλο για το ενδιαφέρον των φοιτητών προς την ποίηση διαδραματίζει ο εκπαιδευτικός και ο τρόπος με τον οποίο θα μεταδώσει στους νέους την αγάπη προς αυτό το λογοτεχνικό είδος, ώστε να κατανοήσουν και να εμβαθύνουν επαρκώς στα κείμενα. Θεωρώ πολύ σημαντική τη συμβολή της διδαχής της ποίησης στην αισθητική, γλωσσική και κοινωνική ευαισθητοποίηση των νέων, όσον αφορά στην ψυχική και πνευματική τους ωρίμανση.

Τελικώς, η ποίηση είναι λύτρωση της ψυχής;

Η ποίηση ανάβει τον ήλιο στην ψυχή του ποιητή και δημιουργεί στη λιακάδα της, καθώς συναρπάζει και μαγεύει ως σειρήνα, αναδεύοντας ανεξιχνίαστες πτυχές της ψυχής. Είναι σαν μια ασπίδα διακοσμημένη με αυθόρμητα συναισθήματα.