Της Φιλίππα Βλαστού
Ένα διαφορετικό live προσαρμοσμένο στις νέες συνθήκες λόγω του covid19 έρχεται να πραγματοποιήσει στη Θεσσαλονίκη η Ελένη Τσαλιγοπούλου. Έχοντας μαζί της επί σκηνής μια ολιγομελή ομάδα (Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου, Άκης Κατσουπάκης, Άγης Παπαπαναγιώτου) θα παρουσιάσει ένα είδος ρεσιτάλ, στο stage του Μύλος Open Air, την Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου.
Μιλώντας στην Karfitsa η Ελένη Τσαλιγοπούλου αναφέρει ότι «αυτό το είδος ρεσιτάλ που προέκυψε είναι σε όλα τα επίπεδα πολύ ενδιαφέρον, γιατί από την μια το τραγούδι είναι πιο γυμνό και από την άλλη όταν συνεργάζεσαι με πολύ καλούς μουσικούς και με μια αισθητική που την οργανώνεις και την διαμορφώνεις μια ολόκληρη ζωή αυτό έχει ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Αυτό είναι κάτι που δεν το ευχαριστιέμαι με την μπάντα, που είναι πιο πολλά όργανα μαζί και ουσιαστικά ‘’παίρνουν’’ χώρο από το συναίσθημα του τραγουδιού, γιατί ουσιαστικά η τέχνη του τραγουδιού είναι ένα τρίλεπτο συναίσθημα πολύ δυνατό.
Παράλληλα, βρήκα και την ευκαιρία να συνεργαστώ με έναν νέο μουσικό τον Άγη Παπαπαναγιώτου που παίζει και μπουζούκι, συν όλα τα άλλα, και μπορώ έτσι να τραγουδήσω κάποια λαϊκά τραγούδια με έναν διαφορετικό τρόπο».
Όπως δηλώνει η ίδια νιώθει ότι ξεκινάει ένας νέος διάλογος με το τραγούδι για εκείνην. Αυτό μάλιστα θα το συνεχίσει και τον χειμώνα και μας λέει ότι «εάν πάνε όλα καλά, μαζί με τέσσερις μουσικούς θα μπορέσουμε να έρθουμε κοντά στα λαϊκά τραγούδια με έναν άλλο τρόπο. Καθημερινές και όχι Σάββατο, έχοντας λίγα άτομα στο κοινό, λόγω του covid19».
Τα θετικά και τα αρνητικά της νέα κατάστασης
Μπορεί η συνθήκη που δημιούργησε ο covid19 να την επηρέασε θετικά από καλλιτεχνικής πλευράς όμως όπως τονίζει οικονομικά δεν μπόρεσε να μείνει ανεπηρέαστη, όπως όλος ο κλάδος της. «Το θέμα με τους μουσικούς, τα θέατρα και όλο τον καλλιτεχνικό κλάδο έχει επηρεάσει περισσότερο από όσο θα έπρεπε, καθώς το κράτος και όλοι οι αρμόδιοι θέλουν υποτίθεται να μας βοηθήσουν, αλλά κάνουν την μια γκάφα μετά την άλλη. Πιο συγκεκριμένα, το πανηγύρι ή ένα πάρτι δεν είναι το ίδιο με την συναυλία, όπου εκεί ο θεατής κάθεται εντελώς αποστειρωμένος με την μάσκα του και κρατάει αποστάσεις από τον διπλανό του.
Μπορεί το κράτος λοιπόν να ήθελε να βοηθήσει αλλά από κεκτημένη ταχύτητα, άγνοια ή πανικό διέλυσαν την δουλειά μας φέτος το καλοκαίρι. Έπρεπε να κάνουν κάτι για να το διορθώσουν νωρίτερα. Η ζημιά όμως έχει ήδη γίνει. Ειδικά οι μουσικοί που δεν έχουν δεύτερη δουλειά δεν μπορούν να επιβιώσουν και αυτό δεν προέκυψε τώρα, υπήρχε μεγάλο πρόβλημα και όσο διήρκησε η οικονομική κρίση, αλλά ειδικά στην εποχή μας τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα».
Οι αποφάσεις που πήρε στην καραντίνα
Την περίοδο της καραντίνας η Ελ.Τσαλιγοπούλου την πέρασε στην Νάουσα μαζί με την μητέρα και τον γιο της. Για εκείνη όπως μας λέει ήταν μια περίοδος που μπόρεσε να περάσει χρόνο με την οικογένεια της, αλλά και να κάνει την προσωπική της περισυλλογή παίρνοντας αποφάσεις. «Πιστεύω θα ήταν το ιδανικότερο να μπορούμε μια φορά τον χρόνο όλοι οι άνθρωποι να κλεινόμαστε με τις οικογένειες μας στα σπίτια μας. Το διάστημα της καραντίνας για μένα ήταν μια πολύ όμορφη περίοδος, γιατί μπόρεσα να μείνω δυο μήνες με τη μητέρα και τον γιο μου, που τους υπεραγαπώ. Κάτι το οποίο δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να συμβεί υπό άλλες συνθήκες.
Σε μια τέτοια κατάσταση σκέφτεσαι, παίρνεις αποφάσεις για την ζωή σου, κάνεις διορθωτικές κινήσεις. Προσωπικά έκανα εκατοντάδες σκέψεις. Μια από αυτές είναι ότι βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής και στην αρχή μιας άλλης κατάστασης. Επίσης, αποφάσισα πως ήρθε η ώρα να κάνω κάτι που σκεφτόμουν εδώ και χρόνια, ένα δίσκο-αφιέρωμα στον Απόστολο Καλδάρα. Θα τραγουδήσω λαϊκά τραγούδια όπως το θέλω εγώ». Άλλωστε όπως λέει και ίδια όσον αφορά την τέχνη έχει αποδειχθεί ιστορικά πως όταν συμβαίνει κάτι πολύ δυσάρεστο, πάντα είναι υπέρ της, «διότι μας εξαναγκάζει να σκεφτούμε νέα πράγματα και όχι δεδομένα».
Η μουσική τώρα
Όταν η συζήτηση πήγε στην μουσική που διαμορφώνεται στην Ελλάδα του σήμερα η ίδια την χαρακτήρισε ως θαύμα λέγοντας πως «βλέπω τα παιδιά που είναι από 20 έως 30 ετών να δημιουργούν μια νέα τάση που αφορά τις ρίζες μας, το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι. Αυτό που συμβαίνει στους νέους, τους οποίους βλέπω και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, είναι πως να παίζουν με πάθος ακόμη και για 50 ευρώ σε διάφορα μαγαζιά. Αυτό είναι συνταρακτικό. Παράλληλα υπάρχουν και συνθέτες σε αυτή τη νέα γενιά που γράφουν ξανά το λαϊκό τραγούδι». Η ίδια εξήγησε πως στην αντίπερα όχθη είναι η μεγάλη σχολή του hip hop, «όπου κάποιοι είναι πραγματικά πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν ενώ άλλοι όχι. Αυτό όμως συμβαίνει παντού».
Η Θεσσαλονίκη
Η Ελ.Τσαλιγοπούλου ξεκίνησε να τραγουδάει στη Θεσσαλονίκη το 1984. Από τότε θυμάται το πάθος που είχε για το τραγούδι η τότε γενιά των τραγουδιστών και όπως περιγράφει «τότε ήμασταν πάρα πολύ νέοι και μετά τα live μας, συνεχίζαμε! Χαρακτηριστικά θα σας πω πως ένα βράδυ στα Κάστρα βρεθήκαμε μια μεγάλη παρέα στην οποία ήταν ο Μάλαμας, ο Ζερβουδάκης , η Φωτίου, ο Ζήκας, ο Παπάζογλου. Όλοι εκείνης της εποχής, εντελώς τυχαία βρεθήκαμε στο ίδιο σημείο και παρότι ήμασταν εξαντλημένοι από τις ώρες που παίζαμε μας βρήκε το ξημέρωμα στον δρόμο. Είχαμε γίνει όλοι μια παρέα και τραγουδήσαμε με την ψυχή μας. Αυτό συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα και πόσο μάλλον μόνο στη Θεσσαλονίκη, που γίνεσαι εύκολα μια παρέα».