Εγκαινιάστηκε εχθές η έκθεση της Κατερίνας Χαλεπά-Κατσάτου στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ. σε συνεργασία με το Onassis Culture. Πρόκειται για μία καλλιτέχνιδα που επικέντρωσε το ενδιαφέρον της στη δημιουργία μορφοπλαστικών και ρεαλιστικών έργων με κεντρικό θέμα τον άνθρωπο.
Στο Τελλόγλειο παρουσιάζονται περισσότερα από 70 έργα, γλυπτά, σχέδια και σπάνια τεκμήρια για τον Χαλεπά και όλη την οικογένεια, τα οποία θα δημοσιευτούν για πρώτη φορά, και η έκθεση θα διαρκέσει έως και την Κυριακή 17 Ιουλίου 2022.
Aπό τα πρώτα χρόνια της ζωής μου είχα την τύχη να ζήσω δίπλα στον μεγάλο πρόγονο και να τον βλέπω να δημιουργεί. Αυτή η πρόωρη επαφή μου με την τέχνη μαζί με την αγάπη μου για το ωραίο, στάθηκε αφορμή για τη μελλοντική μου σταδιοδρομία»
Κατερίνα Χαλεπά-Κατσάτου (1925-2004)
Η Γενική Διευθύντρια του Τελλόγλειου Ιδρύματος, Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά ανέφερε στα χθεσινά εγκαίνια της έκθεσης: «Γνώρισα την Κατερίνα Χαλεπά ώριμη πια τη δεκαετία του ’80, όταν είχε μια διαμορφωμένη πλέον διαδρομή στη γλυπτική, με χαρακτηριστική την προσπάθειά της να διατηρήσει τη βαριά κληρονομιά και την αγάπη για το έργο του θείου της. Στη σκιά αυτή, ανάμεσα στον θαυμασμό και τις αναπόφευκτες επιδράσεις από τον Χαλεπά, προσπάθησε να φτιάξει –κι έφτιαξε- το δικό της έργο, με τη δική της προσωπικότητα, τις δικές της επιλογές»
Μνήμη, θαυμασμός, θάρρος και αγάπη είναι μερικά από τα στοιχεία που έχει βάλει η καλλιτέχνιδα στα γλυπτά της. Το όνομά της διασταυρώνεται συχνά πολύ συχνά με αυτό του γόνου της. Η Κατερίνα έζησε τον Χαλεπά ως τα 13 της χρόνια, μεγαλώνοντας ουσιαστικά δίπλα του. Κατέγραφε σχέδια και φρόντιζε γλυπτά έργα, γεγονός που έπαιξε και καθοριστικό ρόλο στην απόφασή της να γίνει γλύπτης στην πορεία της ζωής της.
Η Κατερίνα Χαλεπά έπαιρνε πολύ γενναίες και πρωτότυπες αποφάσεις. Μπήκε σε έναν χώρο από νωρίς που ως τότε θεωρούταν πάνω-κάτω ανδροκρατούμενος και επέφερε την αλλαγή. Χωρίς την δουλειά της θα ήταν δύσκολο να γίνει προσιτή με κάποια ευκολία η μελέτη του Χαλεπά. Κατόρθωσε, έτσι, να γίνει η καλύτερη στο είδος των αναγλύφων και πορτρέτων.
Ένα από τα πιο διάσημα έργα της αποτελεί το Μνημείο Μικρασιάτισσας Μάνας 1922 στη Μυτιλήνη.
Στα εγκαίνια της έκθεσης τιμητική εμφάνιση έκαναν και μέλη της οικογένειας Χαλεπά.
