Ως ένα «τεράστιο βήμα προς τα πίσω» χαρακτηρίζουν οι ποδηλάτες της Θεσσαλονίκης το «ξήλωμα» του ποδηλατόδρομου από τη Λεωφόρο Νίκης και την επαναφορά του επάνω στο πλακόστρωτο πεζοδρόμιο.
Μετά από τις αποφάσεις της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης που επικαλούνταν λόγους οδικής ασφάλειας, ο ποδηλατόδρομος επέστρεψε επάνω στο πλακόστρωτο και δίπλα στους πεζούς. Σύμφωνα με τον Βασίλη Παληγιάννη, μέλος του ΔΣ του Ποδηλατικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης ΠΑΣΘ, πρόκειται για μια απόφαση που θα προκαλέσει ταλαιπωρία στους ποδηλάτες της πόλης.
«Κανείς από τους ποδηλάτες δεν επιθυμούσε την αλλαγή της κατάστασης, δηλαδή να μεταφερθεί ο ποδηλατόδρομος από το οδόστρωμα, πίσω στο χώρο που κινούνται και οι πεζοί», αναφέρει ο ίδιος στην Karfitsa.
Και συμπληρώνει: «Γίνεται ένα τεράστιο βήμα προς τα πίσω όσον αφορά το ηθικό κομμάτι, της εικόνας που παίρνουν οι πολίτες της πόλης. Η Λεωφόρος Νίκης είναι ο πιο ιστορικός χώρος περιπάτου. Ένας χώρος με όριο ταχύτητας τα 30 χλμ. και δε νοείται στο “μπαλκόνι”, στη “βιτρίνα” της πόλης να στριμώχνουν από τη μια και την άλλη πλευρά τους πεζούς και στη μέση να βάζουμε τρεις λωρίδες μηχανοκίνητης κυκλοφορίας. Όσον αφορά την κίνηση των ποδηλάτων και των πεζών, είναι σίγουρα ένα βήμα πίσω. Πρέπει να πιστώσουμε όμως στο δήμο ότι δεν κατήργησε εντελώς τον ποδηλατόδρομο, γιατί θα μπορούσε να υπάρχει και αυτή η προοπτική. Κράτησε τη συνοχή του δικτύου. Το ότι πήρε μέτρα με πασαλάκια στην αριστερή λωρίδα είναι επίσης ένα κάπως θετικό μέτρο. Προσπαθεί να διαφυλάξει ότι δεν θα καταληφθεί ο χώρος από παράνομα παρκαρισμένα και ότι ίσως υπάρχει ένας περιορισμός στην αύξηση της ταχύτητας. Οπωσδήποτε κάποιος που χρησιμοποιούσε πατίνι ή ποδήλατο για να πάει στη δουλειά, θα δει υποβάθμιση στη διαδρομή του. Θα δει μεγαλύτερους χρόνους και μεγαλύτερα εμπόδια».
«Να δοθούν κίνητρα για το ποδήλατο στη Θεσσαλονίκη»
Ο κ. Παληγιάννης τονίζει ότι πρέπει να δοθούν κίνητρα για το ποδήλατο στη Θεσσαλονίκη, με πρώτο και βασικότερο την ανάπτυξη υποδομών για τους ποδηλάτες. Όπως εξηγεί στην Karfitsa, η κυκλοφοριακή συμφόρηση και η έλλειψη θέσεων στάθμευσης -ζητήματα που ταλανίζουν τους Θεσσαλονικείς καθημερινά- θα μπορούσαν να επιλυθούν με τη στροφή στο ποδήλατο.
Πιο συγκεκριμένα: «Η Θεσσαλονίκη είναι οπωσδήποτε μια πόλη που μπορεί να γίνει πόλη ποδηλάτων. Είναι φθηνό το επιχείρημα για τις ανηφόρες και τις κατηφόρες. Η πυκνότητα και μόνο του κόσμου είναι αρκετή για να υποστηρίξει το ποδήλατο. Το να έχεις αυτοκίνητο και μηχανάκι δεν είναι στην πραγματικότητα βιώσιμη λύση. Στο τέλος όλοι ψάχνουν να παρκάρουν, δε μπορούν να αγοράσουν θέση πάρκινγκ. Η πυκνότητα της πόλης είναι τέτοια που δε μπορεί να εξυπηρετήσει στην πραγματικότητα το αυτοκίνητο. Άρα πρέπει να πάμε σε άλλες επιλογές αν θέλουμε να έχουμε χαρούμενους πολίτες που δεν είναι στο “κυνήγι” της εξυπηρέτησης ενός ενοικίου και ενός αυτοκινήτου».
Μιλώντας για το θέμα της βιώσιμης κινητικότητας δε, τονίζει ότι στη Θεσσαλονίκη και οι πεζοί συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα μετακίνησης, καθώς δεν υπάρχουν πεζοδρόμια και χώροι για περπάτημα.
