Ρεπορτάζ Φιλίππα Βλαστού

«Πάνω από 320 πρόσφυγες προσπαθούμε να αντέξουμε τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στην αποθήκη του λιμανιού της Θεσσαλονίκης». Όπως υποστηρίζουν στην εφημερίδα karfitsa «είμαστε σε μια αποθήκη περιστοιχισμένη από… λαμαρίνες στοιβαγμένοι μέσα σε αντίσκηνα σε ανθυγιεινές συνθήκες με σκηνές τυλιγμένες με… σεντόνια για να αποφεύγουμε τα περιττώματα των πτηνών που κάνουν επιδρομή στο χώρο φιλοξενίας»!

Όπως είπε στην karfitsa o 27χρονος Αχμέντ από την Συρία «τρώμε το ίδιο γεύμα, κάθε μέρα, με αποτέλεσμα να έχουμε γαστρεντερικά προβλήματα, οι περισσότεροι έχουμε στομαχικά προβλήματα…». Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι «η κυβέρνηση είναι πάρα πολύ αργή σε όλα. Καταλαβαίνω ότι έχετε οικονομικά προβλήματα, αλλά φαίνεται ότι δεν είχατε κάποιο σχέδιο οργάνωσης για μας…».

Όσο για το δωρεάν wifi επισήμανε ότι χαλάει συνεχώς, οπότε δεν μπορούν να έχουν σχεδόν καμία επικοινωνία με τους συγγενείς τους, μέσω skype, αλλά ούτε και να πληροφορηθούν μέσω διαδικτύου.
Για το δελτίο ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης στα αραβικά σχολίασε ότι «τι να το κάνουμε αφού δεν έχουμε τηλεοπτικούς δέκτες;;;» Με τη βοήθεια, του 27χρονου Σύριοι που μιλάει αγγλικά, μιλήσαμε μέσα στην αποθήκη του λιμανιού και με άλλους ομοεθνείς του ενώ ΜΚΟ με αραβόφωνο εθελοντή αρνήθηκε να μας διευκολύνει στις συνεντεύξεις, διότι όπως μας είπε, δεν είναι η… δουλειά τους αυτή! Η Ρεσά 25 ετών με δύο παιδιά μαζί με την ξαδέρφη της Ναχιντ, 30 ετών, με τρία παιδιά μίλησαν στην karfitsa για το μέγεθος το δυσκολιών που πρέπει να αντιμετωπίσουν μόνες τους, γιατί οι άντρες τους βρίσκονται στη Γερμανία.

Η ζωή της Ρεσά έχει κοπεί στα δυο, ο άντρας της νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Γερμανίας και εκείνη πρέπει να σταθεί στα πόδια της παρά την ταλαιπωρία που έχει υποστεί, καθώς σχεδόν καθημερινά και τα δυο της παιδιά είναι άρρωστα από τις ταλαιπωρίες του ταξιδιού και της… φιλοξενίας μας. Όπως μας είπε ένας άλλος Σύριος πρόσφυγας, ο Ιμπραήμ, 25 ετών, μόλις αρρωστήσει ο ένας… μεταδίδεται η ασθένεια και στους υπόλοιπους. Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος της αποστολής της οργάνωσης WAHA, που έχει αναλάβει την ιατρική στελέχωση του κέντρου Εμμανουήλ Αθανασίου, οι πρόσφυγες ταλαιπωρούνται κυρίως από ανεμοβλογιά, γαστρεντερίτιδα, αναπνευστικά προβλήματα και αναιμία. Επιπλέον, η αποθήκη όπου φιλοξενούνται οι πρόσφυγες διαθέτει μόνο δυο μικρά κλιματιστικά και με τον υδράργυρο να ανεβαίνει οι συνθήκες διαβίωσης θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολες. Ο κ. Αθανασίου θεωρεί ότι «οι πρόσφυγες θα πρέπει να μεταφερθούν αλλού εφόσον οι συνθήκες θα είναι καλύτερες. Η αποθήκη δεν διαθέτει σωστές συνθήκες υγιεινής, δεν είναι ενδεδειγμένος χώρος για να μένουν μέσα άνθρωποι, αλλά… συγκριτικά με άλλα camp είναι σε καλύτερη κατάσταση». Επίσης, ο ίδιος αναφέρθηκε και στην ταλαιπωρία που δέχονται οι εθελοντές και οι γιατροί του καταυλισμού από τους λιμενικούς και τους security οι οποίοι δεν τους επιτρέπουν να περάσουν μέχρι να τους κάνουν ταυτοποίηση. Έτσι αναγκάζονται να περιμένουν στην είσοδο έως και… μιάμιση ώρα με αποτέλεσμα πολλοί εθελοντές να έχουν εγκαταλείψει τον καταυλισμό, όπως για παράδειγμα οι «Γιατροί του Κόσμου» όπως μας πληροφόρησε ο κ. Αθανασίου.

Καταγγελία για… αδιαφορία απέναντι σε άρρωστο βρέφος

Όπως υποστηρίζει ο πατέρας βρέφους, Husen Shabo (βλ φωτο) «ο γιός μου ήταν άρρωστος είχε υψηλό πυρετό. Ζήτησα από τους λιμενικούς να καλέσουν ένα ασθενοφόρο. Επειδή δεν μιλάω αγγλικά μου ζήτησαν να φέρω κάποιον να κάνει μετάφραση, γιατί δεν καταλάβαιναν τι έλεγα και άρχισαν να μου φωνάζουν. Υπήρξε ένταση μεταξύ μας. Δεν τους είπα κάτι κακό και εκείνοι μου είπαν να πάω το παιδί μου στο νοσοκομείο με… ταξί, ενώ τους εξήγησα ότι δεν έχω λεφτά. Μου είπαν να πάω στους υπόλοιπους πρόσφυγες και να κάνω έρανο και να ζητήσω ένα ευρώ από τον καθένα, για να μαζέψω τα λεφτά για το ταξί. Δεν το δέχτηκα και τότε κάλεσαν ασθενοφόρο». Από την πλευρά του ο λιμενάρχης τους ΟΛΘ, Νίκος Κλιάκας επεσήμανε ότι δεν είναι ενήμερος για το περιστατικό, όμως «τέτοιου είδους καταγγελίες τις δέχομαι μόνο γραπτώς. Μέσα στον καταυλισμό υπάρχουν… έξι φορείς που τους συντονίζει το ΚΕΛΠΝΟΟ για ιατρικά θέματα, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω γιατί δεν κάλεσαν το ΕΚΑΒ». Ο δε Δημήτρης Παδιώτης, πρόεδρος της ένωσης Αστυνομικών υπαλλήλων Θεσσαλονίκης είπε στην Κarfitsa ότι γνωρίζει κι άλλα περιστατικά. «Ξέρω ότι υπάρχει θέμα, επειδή δεν υπάρχουν γιατροί μέσα στους καταυλισμούς. Τα περιστατικά με πρόσφυγες που χρειάζονται να πάνε σε νοσοκομεία είναι πολλά…».

«Άθλιες συνθήκες» καταγγέλλουν οι πρόσφυγες στο hot spot των Διαβατών!

Μητέρες, πρόσφυγες από την Συρία – μη θέλοντας τα παιδιά τους να αντικρίζουν κάθε μέρα τα συρματοπλέγματα του στρατοπέδου Αναγνωστοπούλου στα Διαβατά παίρνουν τον δρόμο προς την Θεσσαλονίκη, όπου έστω για λίγες ώρες την εβδομάδα προσπαθούν να ξεχάσουν τις «άθλιες συνθήκες» που επικρατούν στο στρατόπεδο, όπως κατήγγειλαν στην εφημερίδα «ΚΑRFITSA». Στον υπαίθριο χώρο της Α’ Προβλήτας του λιμανιού, συναντά κανείς σχεδόν καθημερινά μητέρες μαζί με τα ανήλικα παιδιά τους, τα οποία παίζουν ξέγνοιαστα στο χορτάρι.

Η «Κ» μίλησε με μια παρέα προσφύγων. Οι μανάδες εξήγησαν ότι δεν τους δένει ο δεσμός της οικογένειας, αλλά ο δύσκολος δρόμος της προσφυγιάς. «Μπορεί να μας βλέπετε να καθόμαστε σαν οικογένειας αλλά δεν είμαστε.Γνωριστήκαμε στο στρατόπεδο και από τότε έχουμε γίνει σαν οικογένεια. Είναι σημαντικό να έχεις δία σου ένα άτομο και να δίνει ο ένας κουράγιο στον άλλον», είπε χαρακτηριστικά μια από τις τέσσερις μητέρες. Δεν ήταν η πρώτη φορά που άφησαν το στρατόπεδο για να «αποδράσουν» και να έρθουν στο κέντρο της πόλης, διότι «μας το ζητούν συνέχεια τα παιδιά μας, όποτε ερχόμαστε. Δεν θέλουμε και εμείς να τα έχουμε κλεισμένα εκεί», είπαν χαρακτηριστικά, ενώ προσπαθούν, με όσα χρήματα έχουν, να κατεβαίνουν στο παζάρι και να αγοράζουν φρούτα για τα παιδιά τους, όμως αυτό, οι ίδιες υπογράμμισαν, ότι δεν είναι πάντα ευχάριστο, γιατί γίνονται δέκτες λεκτικής ρατσιστικής επίθεσης, όταν υπάλληλοι και περαστικοί αντιληφθούν ότι είναι πρόσφυγες τις Συρίας.

Όσον αφορά,τις συνθήκες στο στρατόπεδο όπου διαμένουν, μας εξήγησαν ότι τους τελευταίους μήνες, καθημερινά, η ποιότητα του φαγητού είναι πολύ κακή, όμως επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή αναγκάζονται να το τρώνε για να μην υποσιτιστούν. Μάλιστα, έθιξαν και το θέμα της υγιεινής λέγοντας ότι σε όλο το στρατόπεδο και τις εγκαταστάσεις του δεν τηρούνται τα δέοντα. Επιπλέον, αυτό που τις ανησυχεί περισσότερο είναι το γεγονός ότι «δεν υπάρχουν γιατροί». Οι πιο συχνές παθήσεις που ταλαιπωρούν, ακόμη περισσότερο, τους πρόσφυγες, σύμφωνα με τις μητέρες, είναι πονόδοντοι και πονοκέφαλοι. «Δεν τρώμε καλά και όταν φτάνουμε στο σημείο να χρειαστούμε έναν γιατρό δεν βρίσκουμε», είπε μια μητέρα με την απόγνωση ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της και εκείνη την στιγμή η φίλη της τόνισε ότι «η Ελλάδα δεν μας φέρεται σωστά. Η κυβέρνηση νομίζει ότι δεν είμαστε άνθρωποι».

Ταυτόχρονα, η σωματική τους αποδυνάμωση συσχετίζεται και με την οικονομική εξαθλίωση, στην οποία έχουν περιέλθει από την στιγμή που έπεσαν θύματα των παράνομων διακινητών που δρουν στα παράλια της Τουρκίας. Οι ίδιες, αναφέρουν ότι οι διακινητές τις εξαπάτησαν οικονομικά, με αποτέλεσμα να μην έχουν χρήματα, πλέον. Ειδικότερα, οι τιμές με τις οποίες «κοστολογούν»τις ανθρώπινες ζωές οι διακινητές ποικίλουν. Η μία μητέρα, είπε ότι για εκείνην και τα δυο της παιδιά πλήρωσε 2.500 ευρώ, οι άλλες δυο μητέρες που είχαν ένα παιδί η καθεμία τους πλήρωσαν 1.500 ευρώ και 2.200 ευρώ αντίστοιχα, ενώ η μία μητέρα μόνη της έδωσε 1.000 ευρώ. Όλες τους για να φτάσουν στην Λέσβο διέσχισαν το Αιγαίο με ακυβέρνητες βάρκες και μας εξομολογήθηκαν ότι χρειάστηκε να δώσουν παραπάνω χρήματα για να τους παρέχουν και σωσίβια.

Το ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας Karfitsa το Σάββατο 28/5
ΔΕΙΤΕ φωτο στην εφημερίδα με ένα κλικ: http://www.karfitsa.gr/wp-content/uploads/2016/05/617.pdf