Κάθε μικρό βήμα εμπρός είναι μία δειλή πρόοδος: Μετά από μία μακρά νύχτα, οι αντιπροσωπείες των χωρών που συμμετέχουν στη Σύνοδο για το Κλίμα στο Παρίσι έφτασαν σε ένα προσχέδιο συμφωνίας που θα αποτελέσει τη βάση της τελικής -ακόμη δυσκολότερης- διαπραγμάτευσης μεταξύ των συμμετεχόντων.
Στο προσχέδιο μένουν ανοικτά αρκετά σημεία, με κεντρικότερο το κατά πόσο θα είναι δεσμευτικές οι προβλέψεις της συμφωνίας, και θα αποτελέσει τη βάση της μάχης μεταξύ των διπλωματών από τη Δευτέρα.
Η μετριοπάθεια με την οποία η διοργανώτρια Γαλλία, διά στόματος της γαλλίδας «πρεσβευτή για το κλίμα» Λορέν Τουμπιανά, ανακοίνωσε το προσχέδιο δείχνει πως απομένει ακόμη πολλή δουλειά: «Τίποτε δεν έχει ακόμη αποφασιστεί και τίποτε δεν θα μείνει πίσω» είπε.
Η Τουμπιανά σχολίασε πως η ύπαρξη του προσχεδίου «δείχνει την πρόθεση όλων να φτάσουμε σε συμφωνία». «Δεν φτάσαμε στο τέλος της διαδρομής, υπάρχουν ακόμη πολλά ζητήματα να επιλυθούν».
Συνολικά, το προσχέδιο αριθμεί 48 σελίδες και σε κάθε μία οι αγκύλες -δηλαδή τα ανοικτά σημεία- είναι αρκετά.
Όσο κι αν ακόμη τα ερωτηματικά είναι πάμπολλα, το προσχέδιο θεωρείται σημαντικό στάδιο προς την τελική συμφωνία που θέτει ως στόχο πολιτικές ώστε η υπερθέρμανση του πλανήτη να μην ξεπεράσει τους δύο βαθμούς Κελσίου.
Εκτός από το δεσμευτικό ή «κατευθυντήριο» χαρακτήρα των προβλέψεων, επιμέρους ή εξολοκλήρου, δεύτερο κεντρικό ζήτημα είναι η διαφοροποίηση μεταξύ ανεπτυγμένων (βιομηχανικών) και αναπτυσσόμενων χωρών.
Η διαφοροποίηση, που επιφέρει και διαφορετικές ευθύνες, γίνεται ακόμη στη βάση του 1992, της Συνεδρίασης του Ρίο ντε Ζανέιρο.
Οι ισχυρές βιομηχανοποιημένες χώρες θέλουν αλλαγή της κατηγοριοποίησης, κάτι που θα «αναβάθμιζε» αρκετές αναπτυσσόμενες οικονομίες και, ως εκ τούτου, θα επιμέριζε σε περισσότερα κράτη την ευθύνη μέτρων για την μείωση εκπομπών ρύπων.
in.gr