Αυστήρο μήνυμα του Προέδρου του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ), Μάριου Παπαδόπουλου προς την πολιτεία
«Φορολογία και μη μισθολογικό κόστος στραγγαλίζουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις»
Συνέντευξη στον Γ. Κατσιάνη
Ένα αιώνα «ζωής» συμπληρώνει φέτος το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης και η νέα διοίκηση σχεδιάζει να πραγματοποιήσει πλήθος επετειακών εκδηλώσεων, την ίδια ώρα, που τέσσερις στις δέκα βιοτεχνίες αδυνατούν, λόγω έλλειψης πόρων, να επενδύσουν στις νέες τεχνολογίες.
Κύριε Παπαδόπουλε, ποιες είναι οι προτεραιότητες της νέας διοίκησης του ΒΕΘ;
«Προετοιμάζουμε μια νέα γενιά δράσεων, υπηρεσιών αλλά και προτάσεων προς την Πολιτεία, με έμφαση, μεταξύ άλλων, στη στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, στην πρόσβαση σε χρηματοδοτικά εργαλεία, στην αντιμετώπιση της ακρίβειας που εξελίσσεται σε γάγγραινα, στη διασύνδεση της παραγωγής με την εκπαίδευση, στη στροφή της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας στην καινοτομία αλλά και στην ανάγκη εμπέδωσης της σημασίας της εξωστρέφειας και προπάντων στη στήριξη των επιχειρήσεων – μελών μας προκειμένου να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες και συνεχώς μεταβαλλόμενες απαιτήσεις της αγοράς. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα Επιμελητήριο αντάξιο του πλήθους των ανθρώπων και των κλάδων που εκπροσωπεί.
Η νέα διοίκηση του ΒΕΘ ξεκινά τη δυναμική της πορεία σε μια ιστορική συγκυρία, στον εορτασμό των 100 χρόνων του Επιμελητηρίου. Στο πλαίσιο αυτό, θέλοντας να σας δώσω μία μικρή πρόγευση, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, το Σεπτέμβριο θα διοργανώσουμε θεματική ενότητα την οποία θα την παντρέψουμε με τον εορτασμό των 100 ετών.
Επιπλέον προχωράμε στην ενίσχυση των ψηφιακών υποδομών του Επιμελητηρίου, μεταξύ άλλων στην αναβάθμιση του portal του Επιμελητηρίου με τη χρήση ψηφιακού βοηθού ΑΙ αλλά και στη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού εκθετηρίου – μητρώου τοπικών προϊόντων ώστε να δημιουργηθεί ένας κατάλογος προϊόντων και υπηρεσιών των μελών μας για χρήση σε εκθέσεις, διεθνείς παρουσιάσεις του ΒΕΘ κλπ.».
Με ποιο τρόπο μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού που αντιμετωπίζουν πολλές επιχειρήσεις;
«Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχει επιτευχθεί η διασύνδεση της εκπαίδευσης με τον κόσμο της παραγωγής. Καταλυτικής σημασίας για τη βιοτεχνία και το επιχειρείν ευρύτερα είναι η ενίσχυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με σύγχρονα προγράμματα σπουδών, προσαρμοσμένα στις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες της αγοράς και της οικονομίας, η ενίσχυση της μεθόδων μάθησης που βασίζονται στην εργασία (μαθητεία, πρακτική άσκηση κλπ.) σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, ώστε να προκύψουν περισσότεροι εξειδικευμένοι εργαζόμενοι καθώς και η αποτελεσματική διασύνδεση των προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης με τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Παράλληλα η υλοποίηση προγραμμάτων εντός της επιχείρησης για την ανάπτυξη δεξιοτήτων των εργαζομένων μπορεί να συνεισφέρει στην αύξηση του αριθμού των εξειδικευμένων απασχολούμενων».
Γιατί έξι χρόνια μετά την έξοδο από τα μνημόνια, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας εξακολουθεί να πληρώνει υπέρογκες φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές;
«Τροχοπέδη για την ανάπτυξη των βιοτεχνικών επιχειρήσεων αποτελούν η υψηλή φορολογία και το υψηλό μη μισθολογικό κόστος. Παρά τις επανειλημμένες προτροπές και εκκλήσεις προς την Πολιτεία για μείωση της φορολογίας αλλά και των ασφαλιστικών εισφορών δεν έχουμε δει κάποια ουσιαστική διαφοροποίηση.
Το σημαντικό για όλους τους μικρομεσαίους είναι να υπάρξει ισονομία γιατί μόνον έτσι οι ΜμΕ μπορούν να έχουν μέλλον. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει την ισονομία που ζητάμε. Και αυτό εμποδίζει τη δραστηριότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ενώ ‘ψαλιδίζει’ και τις αναπτυξιακές τους προοπτικές. Θα πρέπει, λοιπόν, άμεσα, να εκπονηθεί ένα αναπτυξιακό πλάνο μακρόχρονης προοπτικής που θα συνδυαστεί με τις αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν τόσο για τη φορολογία, όσο και για το ασφαλιστικό».
Πού αποδίδετε το γεγονός ότι 4 στους 10 βιοτέχνες θέλουν να επενδύσουν σε νέες τεχνολογίες αλλά δεν μπορούν;
«Μέχρι σήμερα, βλέπουμε, να μην ακολουθούν το κύμα του ψηφιακού μετασχηματισμού, κατά κύριο λόγο, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, οι οποίες αποδεικνύονται ουραγοί στην υιοθέτηση νέων τεχνολογιών, κάτι το οποίο επιδρά αρνητικά στην ήδη χαμηλή ανταγωνιστικότητά τους. Όπως προκύπτει από το πρόσφατο Οικονομικό Βαρόμετρο του ΒΕΘ σχετικά με τη διείσδυση των νέων τεχνολογιών στις βιοτεχνίες της πόλης για τη συντριπτική πλειοψηφία (38,9%) ο λόγος που δεν επενδύουν προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι περιορισμένοι οικονομικοί πόροι. Παράλληλα σημαντικοί λόγοι, όπως απάντησαν στην έρευνα όσοι συμμετείχαν, είναι η ελλιπής ενημέρωση για τις νέες τεχνολογίες και τα πλεονεκτήματα τους, η ελλιπής κατάρτιση του προσωπικού, η έλλειψη τεχνικών γνώσεων αλλά και οι αντιδράσεις των εργαζόμενων στις ψηφιακές αλλαγές».
Από πότε η Θεσσαλονίκη είναι «η πόλη του γλυκού»;
«Προσωπικά νομίζω…από πάντα!!! Ωστόσο είναι γνωστό ότι διεκδικούμε ως Συντεχνία Καταστηματαρχών Ζαχαροπλαστών Θεσσαλονίκης τον χαρακτηρισμό αυτό για την Θεσσαλονίκη μας από το 2010. Και είναι μεγάλη μας χαρά που ο Δήμος Θεσσαλονίκης φέτος χρωμάτισε γλυκά την χριστουγεννιάτικη γιορτινή ατμόσφαιρα με την υιοθέτηση αυτού του τίτλου!! Εξάλλου δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να αμφισβητεί τον ‘ζαχαροπλαστικό πρωταθλητισμό’ της πόλης μας αλλά και της συμβολής αυτού στα οικονομικά της δρώμενα. Θεσσαλονίκη λοιπόν, η πόλη με το πιο γλυκό πρόσωπο(!!!!)».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ KARFITSA