Ιορδάνης Αϊβάζογλου: Συνηθίζουμε το πρόσωπο του «τέρατος» και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό
Η νέα παραγωγή του ΚΘΒΕ «Big in Japan» της Κατερίνας Λούβαρη Φασόη παρουσιάζεται στο Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών και έρχεται να εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ανθρωπότητα.
To «Big in Japan», σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη,εμπνευσμένο από ακραία κοινωνικά φαινόμενα που συναντάμε στην σύγχρονη Ιαπωνία, μιλάει για το χάος και την απελπισία μέσα στην οποία είναι βουτηγμένος ο άνθρωπος σήμερα. Ο πρωταγωνιστής της παράστασης, Ιορδάνης Αϊβάζογλου, παραχωρεί στη Καρφίτσα συνέντευξη εφ’όλης της ύλης.
Ποιός είναι ο ρόλος σας στο έργο «Big in Japan»;
«Στο Big in Japan, υποδυομαι έναν βουδιστή μοναχό, που περιπλανιεται στο δάσος των αυτοκτονιών προσπαθώντας να σώσει απελπισμένες ψυχές. Πέρα από τη μελέτη που έκανα για το περιβάλλον και τις συνθήκες, συνεργαστηκαμε άψογα με τον σκηνοθέτη κ. Δεντακη να ανακαλύψουμε τις ρωγμές του ήρωα, τις αδυναμίες του και την αθωότητα ενός ανθρώπου που βγαίνει για πρώτη φορά από το μοναστήρι και συναντάει τη σκληραδα του κόσμου».
Το Big in Japan εκτυλίσσεται στη σύγχρονη Ιαπωνία. Εντοπίζετε ενδεχομένως κάποια κοινά σημεία μεταξύ ιαπωνικής και ελληνικής κουλτούρας;
«Πάντα λέγαμε πως η Ελλάδα ακολουθεί με μία σχετική καθυστέρηση στη δύση, στην τεχνολογία, στις συνήθειες και γενικά στον τρόπο ζωής. Σε μία μετακαπιταλιστικη κοινωνία που έρχεται, νιώθω πως οδηγός τώρα πια είναι η ανατολή. Φαινόμενα απάνθρωπα, ξένα ακόμα σε μας, αλλά που έχουν πάψει να αποκαλούνται σύμβολα και κατακλύζουν την ιαπωνική καθημερινότητα, βλέπουμε να χτυπάνε δειλά δειλά και την δική μας πόρτα. Δεν είναι τυχαία η αποδοχή που είχε το squid game, κορεάτικη σειρά. Αρχίζουμε και συνηθίζουμε το πρόσωπο του τέρατος, κι αυτό είναι πολύ ανησυχητικό».
Κατά τη γνώμη σας, τι είναι αυτό που κάνει το Big in Japan να ξεχωρίζει;
«Το Βig in Japan είναι μια προσέγγιση αυτών των φαινομένων στην σύγχρονη Ιαπωνία, αλλά δεν στέκεται μόνο εγκυκλοπαιδικα απέναντι τους. Τα σχολιάζει, τα ” εξανθρωπιζει “, και έχει πάντα εναν συνομιλητή να ρωτήσει όλα αυτά που θα θέλαμε να μάθουμε για την πορεία που έχει πάρει η ανθρωπότητα».
Πώς προέκυψε η ενασχόληση σας με το θέατρο;
«Από μικρός ήμουν βουτηγμένος στα βιβλία. Δεν είχα καμία επαφή με το θέατρο, ούτε ως μαθητής της γερμανικής σχολής Θεσσαλονίκης, ούτε αργότερα ως φοιτητής του οικονομικού τμήματος του ΑΠΘ. Όταν ξαφνικά έπεσε στα χέρια μου μια κασέτα με ηχογραφημενες 3 παραστάσεις του Βασίλη Διαμαντοπουλου. Αυτό ήταν. Αυτή η κασέτα άλλαξε όλη μου τη ζωή».
Από όσο γνωρίζω, έχετε στο ενεργητικό σας περισσότερες θεατρικές παραστάσεις απ ‘οτι τηλεοπτικές συμμετοχές. Παρολ’ αυτά, αυτό αποτελεί επιλογή σας; Σας εκφράζει καλύτερα ως ηθοποιό το θεατρικό σανίδι;
«Δεν είμαι από τους ηθοποιούς που διαχωρίζουν τα είδη ως καλύτερα ή χειρότερα, ευκολότερα ή δυσκολότερα. Επέλεξα από μικρός να μείνω στην πόλη μου και να υπηρετήσω την τέχνη μου εδώ, σε μια πόλη που δυστυχώς όπως όλοι ξέρουμε δεν σου παρέχει τη δυνατότητα να ασχοληθείς με την τηλεόραση ή τον κινηματογράφο».
Ποιος είναι ο πιο απαιτητικός ρόλος που σας έχει ζητηθεί να αναλάβετε;
«Δεν υπάρχουν εύκολοι και δύσκολοι ρόλοι, αυτό που διδάσκω και στους μαθητές μου είναι πως οφείλουν να αντιμετωπίσουν κάθε καινούργιο ρόλο σαν μια νέα σχέση ζωής, να τον αποκρυπτογραφισουν, να του δωθουν ολοκληρωτικά, κι ας ξέρουν πως η ” σχέση ” αυτή θα ” πεθάνει” σε 3 μήνες! Οπότε, ο πιο απαιτητικός ρόλος είναι πάντα ο επόμενος».
Αν δεν ασχολιόσασταν επαγγελματικά με το θέατρο, τι άλλο θα κάνατε που να σας εκφράζει στον ίδιο βαθμό;
«Νομίζω θα μπορούσα να ασχοληθώ με πολλά επαγγέλματα, αρκεί να μην είναι ” στατικά “, να μπορώ να μετακινουμαι συνεχώς τόσο σωματικά όσο και ψυχικά».
Πληροφορίες Παράστασης
Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 25-27, Σταυρούπολη)
Διάρκεια παράστασης: 110 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Ώρες παραστάσεων
Τετάρτη: 19.00
Πέμπτη-Παρασκευή: 21.00
Σάββατο: 18.00 & 21.00
Κυριακή: 19.00