Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που εμπνέει τον Σταμάτη Κραουνάκη. Εδώ έγραψε το «Τρίτο Στεφάνι», το «Μια Κυριακή Απόγευμα» και την μουσική για παραστάσεις όπως η Μήδεια και ο Θείος Βάνιας. «Πάντα επιστρέφω με καλές αποσκευές από τη Θεσσαλονίκη», σχολιάζει σε συνέντευξη του στην Karfitsa.

Συνέντευξη στη Φιλίππα Βλαστού

Από τις αρχές Σεπτεμβρίου κάθε Παρασκευή και Σάββατο θα ανεβαίνει στη σκηνή του Vergina Theater με την μουσική παράσταση «Πάμε Κραουνάκη», για την οποία πολλοί λένε ότι είναι η καλύτερη με λαϊκά τραγούδια που έχει κάνει έως τώρα. «Είναι ένα απολύτως λαϊκό πρόγραμμα που έχω κάνει με τα παιδιά (Χρήστος Γεροντίδης, Κώστας Μπουγιώτης, Κοσμάς Κοκόλης, Θεολόγος Παπανικολάου, Γιώργος Στιβανάκης, Δημήτριος Ανδρεάδης,Νίκος Κατσίκης, Γιώργος Ταμιωλάκης, Λάμπρος Παπανικολάου). Υπάρχουν επιλογές από το λαϊκό τραγούδι πολλών δεκαετιών, αλλά και δικά μου αγαπημένα ρεπερτόρια. Υπάρχει μια ωραία χημεία για το πως ανακατεύονται μεταξύ τους τα υλικά. Υπάρχει μεγάλο κέφι. Το απολαμβάνουμε τρομερά πολύ. Εγώ πάντα έχω την αίσθηση ότι όταν περνάμε εμείς καλά περνάει και ο κόσμος. Δεν σας κρύβω όμως ότι παρότι το πρόγραμμα αυτό έχει το εύσημο της επιτυχίας πάντοτε στη Θεσσαλονίκη έχω ένα τρακ παραπάνω, γιατί οι Θεσσαλονικείς είναι γλεντζέδες και φοβάμαι μήπως είναι λιγότερο από ό,τι μπορεί να τους αρέσει», σημειώνει.

Η Βέμπο στα δύσκολα

Φέτος το καλοκαίρι ο Σταμάτης Κραουνάκης ανέβασε μια συναισθηματική συναυλία το «Έρως ανίκατε μάχαν» στην Μικρή Επίδαυρο. Μια δουλειά για την οποία είναι πολύ χαρούμενος, όμως δεν έκρυψε και την λύπη του για τις δυσκολίες που πέρασε η Ελλάδα, λόγω των φωτιών που ξεσπούσαν σε αρκετές περιοχές. «Οι καλλιτέχνες που έχουν μια ευαισθησία και ένα νοιάξιμο για την πολιτεία και την κοινωνική ζωή, αυτό που λέμε συναισθηματικό μπαλάντσο, την ώρα που πρέπει να κάνουμε την δουλειά μας υπό δύσκολες συνθήκες την κάνουμε. Εγώ τέτοιες στιγμές σκέφτομαι πάντα την Σοφία Βέμπο, γιατί η γυναίκα αυτή πήγαινε στον πόλεμο και αναπτέρωνε το ηθικό των στρατιωτών», αναφέρει.

Το χάδι για τον συνάνθρωπο

Τον ρωτήσαμε αν η «σωτηρία της ψυχής» είναι μια επιτεύξιμη διαδικασία στην εποχή μας και απάντησε ότι «η ανθρωπότητα στοιχηματίζει σε ένα πολύ βάρβαρο πλάνο αυτή τη στιγμή. Η δουλειά μας είναι να κρατάμε το αίσθημα μας ψηλά. Να έχουμε ένα χάδι πάντα για τους ανθρώπους μας. Θα περάσει δύσκολες στιγμές ο πλανήτης μας. Αν υποθέσουμε ότι η ψυχή μας είναι ο ανώτερος εαυτός μας, το “καντήλι” μας, τον χρειαζόμαστε τώρα όσο ποτέ».

Μιλώντας για εκείνα που τον ενοχλούν περισσότερο στην κοινωνία μας τονίζει πως είναι το γεγονός ότι «οι άνθρωποι αναγκάζονται να δουλεύουν για το τίποτα απλώς για να επιβιώνουν. Μεταναστεύουν από χώρα σε χώρα και έχουν όλη τους την περιουσία μέσα σε μια μαύρη σακούλα και κανείς δεν μπορεί να τους δώσει μια καλύτερη πιθανότητα για ζωή. Αυτό με “σκοτώνει”. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν μέλλον. Η ευθύνη των κρατών και των κυβερνήσεων, όχι μόνο των ελληνικών, είναι πάρα πολύ μεγάλη».

«Φωτεινό πλάσμα ο Κασσελάκης»

Όταν η κουβέντα πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ξεκάθαρος. «Τα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν με αφορούν καθόλου. Εμένα οι φιλίες μου είναι με ανθρώπους, όχι με κόμματα. Είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή για να είναι αυτό το κόμμα, κόμμα. Δεν κατάφερε να γίνει κόμμα. Ησυχάσαμε με τον Τσίπρα και την ώρα που ο Τσίπρας έφυγε το κόμμα έμεινε ξεβράκωτο. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποδείξει αν είναι πολιτική δύναμη και με αυτά που κάνουν μερικοί δεν θα βοηθήσουν. Πρώτα έχεις το κίνημα και μετά ψάχνεις τον πρόεδρο. Το κίνημα όμως έχει πρόβλημα. Είναι τα μικρομισθουλάκια. Κάποιοι κομματικοί υπάλληλοι και ο καθένας σκέφτεται τον μισθό του. Ένα κόμμα και ειδικά αντιπολίτευσης δεν μπορεί να κρατάει επειδή ο καθένας κοιτάει τον μισθό του», είπε.

Για τον υποψήφιο πρόεδρο του κόμματος Στέφανο Κασσελάκη ο Σταμάτης Κραουνάκης επεσήμανε ότι του είναι «συμπαθέστατος». «Ο Κασσελάκης είναι ένα νέο φωτεινό πλάσμα. Έχουμε κάνει αρκετή παρέα, έχουμε ανταλλάξει σκέψεις. Έχει τραβήξει τα βλέμματα και από δεξιούς και σημαίνει ότι είναι μια προσωπικότητα με ενδιαφέρον. Για να δούμε… Είναι δύσκολο μαγαζί η πολιτική, κάποιοι το έχουν κάνει βρώμικο».

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA