fbpx

, Παρασκευή
07 Φεβρουαρίου 2025

search icon search icon

Τάσος Νούσιας: Στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται ο ομφάλιος λώρος της δουλειάς μου

Ο ηθοποιός έρχεται στη Θεσσαλονίκη με την παράσταση «Φιλοκτήτης» και μιλάει στην Karfitsa για το έργο, τον πόνο και την ατομική συνείδηση

«Όταν δεν ζεις την δυστυχία να σκέφτεσαι πως πάντα υπάρχει και όταν είσαι ευτυχισμένος να προσέχεις γιατί όλα μπορεί να αλλάξουν μια μέρα». Αυτή η φράση που εμπεριέχεται στην τραγωδία του Σοφοκλή «Φιλοκτήτης», ταρακουνάει τον Τάσο Νούσια, ο οποίος πρωταγωνιστεί φέτος το καλοκαίρι στην ομώνυμη παράσταση. 

Συνέντευξη στη Φιλίππα Βλαστού

Η προδοσία, ο σωματικός και ψυχικός πόνος, η επιδίωξη της δόξας, η υπακοή σε μια ανώτερη δύναμη σε συνδυασμό με όσα προδιαγράφει για τον καθένα η μοίρα του πάλλονται στο έργο αυτό. Κεντρικό πρόσωπο ο Φιλοκτήτης και χρονική περίοδος που εξελίσσεται η ιστορία είναι ο Τρωικός Πόλεμος. Ένας χρησμός λέει ότι ο Φιλοκτήτης και το θεϊκό του τόξο είναι  απαραίτητοι για την άλωση της Τροίας. Ο Οδυσσέας και ο Νεοπτόλεμος μη έχοντας άλλη επιλογή στήνουν ένα σχέδιο για να αποσπάσουν το τόξο από τον  Φιλοκτήτη που ζει μόνος του εγκαταλελειμμένος σε ένα νησί, δέκα ολόκληρα χρόνια, λόγω  μιας ειδεχθούς πληγής που προκλήθηκε από δάγκωμα φιδιού. 

 «Η φύση της αρχαίας τραγωδίας κουβαλάει την διαχρονικότητα», εξηγεί στην Karfitsa ο Τάσος Νούσιας.  «Αυτά τα έργα είναι λες και έχουν γραφτεί σε πρώτο χρόνο, καθώς οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με τα θεμελιώδη ζητήματα που εξακολουθούν να μας τυραννούν. Οπότε σε αυτά τα έργα βρίσκεις πάντα σημεία για να πιαστείς», προσθέτει. Σε αυτό το έργο στο πρόσωπο του Φιλοκτήτη βρίσκουμε σε ένα μεγάλο μέρος του ένα ζήτημα που βασανίζει τον άνθρωπο και αυτό είναι η προδοσία σε όλα τα επίπεδα και η εγκατάλειψη.

Ο πόνος και με ποιον τρόπο τον βιώνει ένας άνθρωπος, είτε σωματικός, είτε ψυχικός, ήταν αυτό που κέντρισε τον Τ. Νούσια να υποδυθεί τον Φιλοκτήτη. «Με ενδιαφέρει πως διαχειρίζεται τον πόνο ο ήρωας αυτός. Δεν είναι τυχαίο ότι κάποια σωματεία που διαχειρίζονται τον πόνο έχουν ως σύμβολο τους τον Φιλοκτήτη», εξηγεί. «Όλοι περνάμε μια ή περισσότερες φορές στη ζωή μας προσπαθώντας να διαχειριστούμε τον πόνο ακόμη και εκείνον που είναι διανοητικός», λέει. Ο πόνος του ήρωα αυτού είναι διαρκής, συνεχής, καθημερινός. «Αν και δεν έχω βιώσει κάτι αντίστοιχο για να ταυτιστώ, γνωρίζω ανθρώπους που ζουν με χρόνιους πόνους», υπογραμμίζει. 

Μιλώντας περισσότερο για το πως ζει επί σκηνής τον πόνο ένας ηθοποιός περιέγραψε ότι «ο ηθοποιός κάνει ανακλήσεις δικών του πόνων. Για παράδειγμα, μετά από έναν μεγάλο τραυματισμό, που ο καθένας μας μπορεί να έχει ζήσει, για κάποιον άλλον περνάει και δεν θέλει να τον θυμάται. Για τον ηθοποιό όμως αυτό δεν ισχύει. Αντίθετα ο πόνος που έχει ζήσει είναι οι εφεδρείες του, οι αποθήκες του, η δουλειά του. Από εκεί αντλεί πρότερες μνήμες και προσπαθεί να θυμηθεί ακόμη και τον ‘’ήχο’’ του πόνου».

«Διανύουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο»

Η ατομική συνείδηση, βάση της οποίας πηγάζουν και οι αποφάσεις που παίρνουμε, είναι μια ακόμη πτυχή που αγγίζει το έργο. Ρωτήσαμε τον κ. Νούσια αν πιστεύει ότι στις μέρες μας υπάρχει ατομική συνείδηση και απάντησε ότι «είναι κακώς, θολός, ανάγωγος και σε σύγχυση ο καιρός αυτός που διανύουμε. Άρα η ατομική συνείδηση ‘’πάει’’ περίπατο και δεν έχει να κάνει με αυτό που ζήσαμε στα Lockdown, αλλά γενικά με την στάση που έχουν οι άνθρωποι. Αρκετοί είναι σε μια ένταση, να αρπαχτούν με τον διπλανό τους για το παραμικρό. Διανύουμε μια εποχή τεράστιου διπολισμού ο ένας απέναντι στον άλλον. Πρέπει να διαλέγεις σε ποια πλευρά είσαι και ταυτόχρονα είναι όλοι εναντίον όλων».

Ο Τάσος Νούσιας, στις 19 και στις 20 Ιουνίου, θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο Δάσους, με την παράσταση Φιλοκτήτης κάνοντας πρεμιέρα για την καλοκαιρινή περιοδεία. «Με τη Θεσσαλονίκη με συνδέουν πολλά πράγματα. Τα τελευταία χρόνια σχεδόν όλες μου τις πρεμιέρες τις κάνω εκεί, γιατί είμαι παιδί του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, άρα εκεί ανδρώθηκα στην υποκριτική τέχνη. Η σχέση μου με τους ανθρώπους στη Θεσσαλονίκη είναι διαρκής και αναλλοίωτη μέσα στο χρόνο. Εκεί βρίσκεται ο ομφάλιος λώρος της δουλειάς μου. Κρατάω 30 χρόνια επαφή με την πόλη, η οποία με τιμάει και προσπαθώ να της το ανταποδίδω», καταλήγει ο ηθοποιός. 

«Φιλοκτήτης» σε σκηνοθεσία της Μαρλένε Καμίνσκι

Η Μαρλένε Καμίνσκι σκηνοθετεί το έργο «Φιλοκτήτης» σε μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα. Την πρωτότυπη μουσική σύνθεση των ηχοτοπίων υπογράφει ο Constantine Skourlis. Στις συνθέσεις του μάλιστα χρησιμοποιεί ένα από τα δύο Halldorobass (έγχορδο μουσικό όργανο ανάδρασης) που υπάρχουν στον κόσμο. Υπεύθυνη για την μουσική διδασκαλία του χορού και την πρωτότυπη μουσική σύνθεση η Ευαγγελία Βελλή-Κοσμά. Στο νησί της Λήμνου μάς μεταφέρει με τα σκηνικά του ο Γιώργος Γεωργίου και με τους φωτισμούς της η Αλίκη Δανέζη-Knutsen, ενώ τα κοστούμια επιμελείται ο Γιάννης Μετσικώφ.

Πλοκή:  Ο Φιλοκτήτης, εγκαταλελειμμένος στην ακατοίκητη Λήμνο λόγω της αγιάτρευτης πληγής του, έρχεται αντιμέτωπος με τους συντρόφους του δέκα χρόνια μετά, όταν επιχειρούν με δόλο να του αποσπάσουν το ανίκητο τόξο του Ηρακλή, καθώς χωρίς αυτό είναι αδύνατη η άλωση της Τροίας, σύμφωνα με τον χρησμό του μάντη Έλενου. Το σχέδιο οργανώνει ο Οδυσσέας και αναλαμβάνει να το φέρει εις πέρας ο ιδεαλιστής Νεοπτόλεμος.

Δεν υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο και η έξοδος από το νησί μοιάζει αδύνατη, εκτός και αν οι τρεις ήρωες μοιραστούν τα μυστικά και τις ιστορίες τους, και ρίξουν φως στις σκιές του παρελθόντος και του παρόντος.

Μια τραγωδία για τον ανθρώπινο πόνο και την εγκατάλειψη, τη σχέση ατομικής συνείδησης και πολιτικής, την προσωπική τιμή και το καθήκον.

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.