Της Γιώτας Ρουμελιώτη
Ένας πρώην καθηγητής αποκαλύπτει στην karfitsa.gr τις βαρβαρότητες και τα έκτροπα που συμβαίνουν στα ελληνικά πανεπιστήμια. Ο γνωστός γλύπτης και πρώην καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, Θεόδωρος Παπαγιάννης, «σπάει» τη σιωπή του, με αφορμή τον θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη, και συγκλονίζει με τα όσα λέει.
«Ήμουν μέσα στα πανεπιστήμια 40 χρόνια και έζησα από πολύ κοντά όλες τις βαρβαρότητες που λάμβαναν χώρα. Φοιτητές βίωναν και βιώνουν καθημερινά τραγικές καταστάσεις από ανθρώπους-θρασίμια. Αυτοί είναι οι απολίτιστοι. Η μόνη λέξη που μπορεί να περιγράψει με ακρίβεια αυτό που ζούμε είναι η βαρβαρότητα. Μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια αντί να βλέπουμε μάθηση και εξέλιξη, βλέπουμε καταλήψεις, καταστροφές κτιρίων, ακραίες συμπεριφορές. Μια βαρβαρότητα που πηγάζει μέσα από το ίδιο κράτος και απλώνει τα πλοκάμια της και στην παιδεία, η οποία προφανώς είναι ανύπαρκτη.Απαιτείται άμεση ανασυγκρότηση και ανασύνταξη του κράτους, για να μην θρηνήσουμε κι άλλα θύματα», τονίζει ο κ.Παπαγιάννης. Ο Θεόδωρος Παπαγιάννης, ο οποίος γεννήθηκε και κατοικεί μέχρι και σήμερα, στο χωριό Ελληνικό του νομού Ιωαννίνων, αναφέρει ότι, η θλιβερή υπόθεση Γιακουμάκη είναι σοκαριστική αλλά ότι….δεν είναι η μόνη.
«Όλη η κοινωνία τόσο στα Γιάννενα όσο και στα χωριά, είμαστε συγκλονισμένοι από το τραγικό τέλος που είχε η ιστορία του Βαγγέλη. Αυτοί οι «βαρβαρομαθητές» πλησίασαν ένα παιδί ευαίσθητο, ευγενικό και χωρίς αντιστάσεις, το έβαλαν στόχο και το ξέκαναν. Δυστυχώς έτσι γίνεται. Η υπόθεση του Βαγγέλη όμως δεν είναι η μόνη. Απλά πήρε δημοσιότητα και βγήκε στην επιφάνεια όλη αυτή η σκληρότητα. Υπάρχουν κι άλλα παιδιά τα οποία ζουν σε ένα καθεστώς τρόμου. Πολλά παιδιά. Σε πόλεις και υπαίθρους. Είναι συχνά φαινόμενα και δυστυχώς μένουν κρυφά. Όσο η κοινωνία και το κράτος είναι σε αυτή τη μόνιμη παρακμή, τα πράγματα δεν θα αλλάζουν. Όταν η λογική και η ευαισθησία κοιμούνται, ξυπνούν τα τέρατα», σημειώνει ο ίδιος.
Ο κ.Παπαγιάννης, ο οποίος προσπαθεί μέσα από τα γλυπτά και τις δράσεις του να «ξαναζωντανέψει» την ελληνική ύπαιθρο, δηλώνει ότι το καλοκαίρι σε συνεργασία με άλλους γλύπτες, θα προχωρήσουν σε ένα εικαστικό δρώμενο-καταγγελία που θα έχει ως θέμα την κακοποίηση και το bullying.
“Eμείς κάθε καλοκαίρι διοργανώνουμε στο Ελληνικό διάφορα workshops με δικά μας γλυπτά και έργα. Φέτος είναι πολύ πιθανόν τα έργα μας να έχουν καταγγελτικό χαρακτήρα. Τόσο για την υπόθεση Γιακουμάκη, όσο και για την γενικότερη κακοποίηση που περιβάλλει πολλά παιδιά. Εγώ αλλά και οι συνάδελφοι μου μιλάμε μέσα από την τέχνη μας.Ό,τι συμβαίνει και μας σοκάρει, παίρνει μορφή μέσα από τα γλυπτά μας», καταλήγει ο κ.Παπαγιάννης.
Να σημειωθεί ότι ο γνωστός εικαστικός, το 2009 έλαβε την πρωτοβουλία και δημιούργησε δίπλα ακριβώς από το πετρόχτιστο σχολείο του Ελληνικού, ένα μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Στον συγκεκριμένο χώρο εκτίθενται τα έργα και τα γλυπτά του κ. Παπαγιάννη, τα οποία έχουν σχέση με την παράδοση και με την γιαννιώτικη ύπαιθρο.
«Ήθελα να ξαναζωντανέψω τον τόπο μου και έτσι σκέφτηκα να κάνω δίπλα στο σχολείο, το οποίο είναι ένα εξαιρετικό πετρόκτιστο κτίσμα του 1930, ένα μουσείο για την γενέτειρα μου το Ελληνικό. Ήδη από το 2009 που άρχισε η λειτουργία του, βλέπω ότι αυτό το υπέροχο χωριό με τους 400 κατοίκους, αρχίζει πάλι να ανθίζει. Καθημερινά έρχονται σχολεία με μαθητές που επισκέπτονται τους χώρους του μουσείου και έρχονται σε επαφή με τα έργα μου, τα οποία έχουν ως στόχο την αυτογνωσία. Να συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος ποιος είναι, ποιες είναι οι ρίζες του και τι αντιπροσωπεύει.Όλα αυτά είναι οι μνήμες του τόπου μου»,υπογραμμίζει ο ίδιος.

Εκτός από το μουσείο, ο κ .Παπαγιάννης έχει επιμεληθεί και ένα παρακείμενο μονοπάτι, το οποίο έχει «διακοσμήσει» επίσης με τα γλυπτά του.