Πώς φτιάχνονται οι σχέσεις των ανθρώπων;
Δεν ξέρω.
Ξέρω με σιγουριά πώς χαλάνε. Το πρώτο είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης. Το δεύτερο είναι η προδοσία. Το τρίτο είναι το άδειασμα.
Πώς φτιάχνονται οι σχέσεις των ανθρώπων; Αν το πάρουμε αντίστροφα, με το χτίσιμο της εμπιστοσύνης, την πίστη και την συναισθηματική κάλυψη.
Έλεγα πάντα στα παιδιά μου πως το σημαντικό για να πάει καλά μία σχέση είναι να έχει κοινά βιώματα, ν α έχεις μεγαλώσει με τον ίδιο τρόπο. Εμένα η μαμά μου μου διάβαζε μυθολογία αντί για παραμύθια και στις εκδρομές ξεποδαριαζόμασταν στα μουσεία. Νόμιζα πως εάν έβρισκα κάποιον που είχε επίσης μισήσει την πλατεία Ιπποτών στη Ρόδο θα μπορούσε να με καταλάβει σε όλα.
Πώς φτιάχνονται οι σχέσεις των ανθρώπων; Πέρασαν τα χρόνια και άρχισαν τα παιδιά μου ν α με ρωτούν για τις σχέσεις τους . Και άρχισαν να με συμβουλεύονται γιατί άρχισα να τους λέω πως είμαι ο χειρότερος άνθρωπος να συμβουλεύονται για τις σχέσεις τους. Ότι έχω κάνει reset. Ότι έχω μηδενίσει και δεν ξέρω τίποτα με σιγουριά. Ότι καλύτερα να κάνουν αυτό που τους λέει η καρδιά τους. Να έχουν εμπιστοσύνη στο ένστικτο τους και όχι στις συμβουλές μου.
Πώς φτιάχνονται οι σχέσεις των ανθρώπων λοιπόν; Δεν έχω ιδέα. Μία φίλη μου είπε πως συμβούλευε τα παιδιά της να βρουν ανθρώπους να ταιριάξουν, με τους οποίους μπορούν να συνεννοηθούν στις δυσκολίες και στις διαφωνίες. Στα καλά και στα χαρούμενα όλοι μπορούν να είναι καλά. Στην διαφορετικότητα όμως, εκεί φαίνεται πόσο δυνατή είναι μία σχέση. Να μπορείς να συνεννοηθείς.
Το έχω ξαναγράψει πολλές φορές. Εγώ στην εφηβεία μου είχα μία καλή φίλη και μετά από μία χαζή παρεξήγηση την έχασα. Και έναν καλό φίλο που δυστυχώς ζει στην Αθήνα και στην Ρουμανία και δεν τον βλέπω συχνά. Είχαμε να μιλήσουμε πολλά χρόνια όταν ξανάρχισε να μου στέλνει μηνύματα στο viber. Είχε παντρευτεί την Χαρά του, που είχε πέντε πτυχία και η κόρη του ήταν αριστούχος σημαιοφόρος. Όταν ξαναρχίσαμε να μιλάμε εγώ ήμουν στα χάλια μου, πολύ πληγωμένη από μία σχέση. Έλεγε το παλιό μας αστείο, τον κώδικα μας, για να γελάσω. Ο κώδικας ήταν «μπανάνα». Μία φορά την είπε τη λέξη και έσκασα στα γέλια και μου είπε «πώς μ αρέσει να σε κάνω να γελάς». Είναι ένας από τους καλύτερους μου φίλους. Μου έστειλε μήνυμα προχθές, να μου πει πως έχασε τον αδερφό του. Ο Σάκης. Έκλαιγε σαν μικρό παιδί. Δεν ήξερα τι να του πω.Του τηλεφώνησα. Πολύ λυπάμαι, πολύ λυπάμαι, του έλεγα, Τώρα που γράφω αυτό το κείμενο λέω να του ξανατηλεφωνήσω να του πω «μπανάνα» μπας και γελάσει. Έτσι φτιάχνονται οι σχέσεις των ανθρώπων. Με αλήθεια.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA
