Η Μαρίνα Σάττι με το τραγούδι «Ζάρι» θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον φετινό διαγωνισμό της Eurovision.

Η «Κ» μίλησε με την Μαρία Σαχπεκίδου, λογίστρια από τη Θεσσαλονίκη αλλά και χορεύτρια στο μοναδικό videoclip του τραγουδιού που αποτυπώνει όπως λίγα εικόνες της ελληνικής καθημερινότητας…
Συνέντευξη στον Μιχάλη Δρούγκα
Πώς βρέθηκες εκεί
«Αρχικά δε είναι η πρώτη μας φοράς που συνεργαζόμαστε, είναι η δεύτερη. Τη πρώτη φορά συνεργαστήκαμε στο τραγούδι της «Πάλι», που γυρίστηκε στη Μαυροθαλάσσα Σερρών, εκεί γνωριστήκαμε πρώτη φορά. Έτσι λοιπόν, η χορογράφος της και προσωπική της δασκάλα, είναι η Ειρήνη Δαμιανίδου, η οποία με ξέρει προσωπικά και ως χορεύτρια όποτε έτσι “κούμπωσα” στην ομάδα.»


Η συνεργασία μας με δυο λέξεις θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πρωτόγνωρη και συναρπαστική
«Η πιο αστεία στιγμή ήταν μια σκηνή που γυρνούσαμε στο Μοναστηράκι, στο κέντρο της Αθήνας, στο οποίο η κάμερα ήταν κρυμμένη, για ευνόητους λόγους στη ταράτσα ενός μαγαζιού. Έτσι, δε φαίνονταν ότι τραβάμε βίντεο, και φαινόμασταν σαν τρεις κοπέλες που χορεύομε μόνες φαινομενικά χωρίς λόγο, σαν χορεύτριες του δρόμου, είχε μαζευτεί κόσμος. Ακούγαμε μάλιστα , και μια παρέα από παιδιά να μαλώνουν. Είχαν πιαστεί στα χέρια κανονικά. Μάλιστα η Μαρινα, κέρασε και σοκολατάκια και αλλά τέτοια τα παιδιά που είχαν μαζευτεί γύρω μας»

Η Μαρια δε θα είναι στη σκηνή της Eurovision
«Το επάγγελμα μου είναι λογίστρια και φυσικά θεωρώ σωστό να επιλεχθούν χορευτές που ζουν από αυτό, και έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο χορό. Είναι πολύ ταλαντούχα παιδιά και πιστεύω πολύ στην ομάδα που έχει στηθεί για την σκηνή! Αισθάνομαι ότι θα δούμε φοβερή σκηνική παρουσία!».
«Το πιο σοκαριστικό για εμένα είναι ότι γνώρισα πολύ κόσμο, και το γεγονός ότι απλά κάναμε τα γυρίσματα στο Ηρώδειο και ξαφνικά βλέπω τον Φωκά Ευαγγελινό και αυτό αλήθεια μας μπούσταρε πολύ»
Ποια είναι όμως η Μαρία Σαχπεκίδου που είδαμε στο Video Clip από το “Ζάρι”
«Διατηρώ με την οικογένειά μου λογιστικό γραφείο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, απασχολούμαι πλήρως με αυτό εδώ και πέντε χρόνια και ταυτόχρονα προσπαθώ να τελειώσω στον 7ο και τελευταίο ( ας πούμε) χρόνο, τη σχολή μου στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Ο χορός δεν είναι το επάγγελμα μου αλλά μια μεγάλη αγάπη της ζωής μου που με κάνει να νιώθω ζωντανή. Με τον χορό επιστρέφω στην παιδικότητα μου, όσο γρήγορη και απαιτητική και αν είναι η καθημερινότητα μου»