Αθροίστε: Συριζα, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά, Μέρα 25, Πλεύση Ελευθερίας, Δημοκράτες. Αν τους προσθέσετε όλους μαζί τότε το ποσοστό ξεπερνάει αυτό της ΝΔ. Το θέμα είναι: Θα τα βρούνε όλοι αυτοί; Διότι και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν οι ένθερμοι του Κασσελάκη, οι σκωπτικοί, οι ΠΑΣΟΚΟγενείς, και οι μη εκλεχθέντες που είναι και δυσαρεστημένοι.
Μέσα στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν οι προεδρικοί, υπάρχουν οι υποστηρικτές του Χρηστίδη, της Γιαννακοπούλου, του Μανώλη Χριστοδουλάκη, και του Χάρη Δούκα. Στη Νέα Αριστερά, και πάλι το τοπίο δεν είναι ομοιογενές. Εύθραυστες οι ισορροπίες και στα υπόλοιπα μικρότερα κόμματα.
Προσθέστε σε όλα αυτά και τους μεγάλους ρυθμιστές, δηλαδή τον Αλέξη Τσίπρα και τον Γιώργο Παπανδρέου, και φυσικά δύο αρχηγούς μεγάλων κομμάτων όπως ο Στέφανος Κασσελάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης και θα καταλάβετε πόσο δύσκολη είναι η εξίσωση.
Μπορούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι και να συνεννοηθούν; Όπως δείχνουν όλα όλοι δεν μπορούν να συνεννοηθούν με την Ζωή Κωνσταντοπούλου και εκείνη δεν ενδιαφέρεται για συνεργασίες. Για τον κ. Βαρουφάκη τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά αλλά το ρεπορτάζ μου λέει πως δεν έχουν ξεκινήσει οι απαραίτητες συζητήσεις.
Και μένουν οι υπόλοιποι. Θα μου πείτε εδώ δεν μπορούν να συνεννοηθούν για να καταψηφίσουν ή να υπερψηφίσουν ένα νομοσχέδιο θα συννενοηθούν για κοινό ψηφοδέλτιο με κοινό υποψήφιο αρχηγό; Και γιατί να θελήσει ο Στέφανος Κασσελάκης που φαίνεται ότι δεν αμφισβητείται να δώσει την θέση του αρχηγού σε κάποιον άλλο που θα εκλεγεί από τους πασοκογενείς;
Και τώρα πάμε στα σενάρια. Φανταστείτε ένα ζευγάρι εσω-συριζαϊκό Τσίπρα – Κασσελάκη για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ σε προκριματικές εκλογές. Ή ένα άλλο ζευγάρι Ανδρουλάκη-Δούκα. Και ένα ακόμα Δούκα – Κασσελάκη, ή Δούκα-Τσίπρα.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το μέλλον (το πολιτικό στην κεντροαριστερά) θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.