H Chalkos Gallery παρουσιάζει την έκθεση «Συνεπείς αφηγήσεις» του Σταύρου Παναγιωτάκη, από τις 23 Μαρτίου μέχρι τις 8 Απριλίου 2023, στις 18.00

«Συνεπείς αφηγήσεις»

Οι συνεπείς αφηγήσεις του Σταύρου Παναγιωτάκη αποτελούν επανανοηματοδοτούμενες ατομικές ροές μνήμης σαν κινηματογραφικό σενάριο, που εγγράφονται με μεταγενέστερους τρόπους αντίληψης. Προέρχονται από την κατανόηση των εμπειριών σε επίπεδο βιωμένου χρόνου και έχουν αναδρομική σχηματοποίηση της προσωπικής του ιστορίας. Επαναφέρει εικαστικά την αυτοβιογραφική του μνήμη, ανακατασκευάζοντάς την μέσα από το σημερινό του βλέμμα, για τον εαυτό και τον κόσμο.

Η αφηγηματολογική προσέγγιση εικόνων, γεγονότων και καταστάσεων, με τη γραμματική της εικαστικής του γλώσσας, σχηματίζεται από τα ποικίλα αντικείμενα του πραγματικού κόσμου, τα οποία βρίσκονται πάνω στον καμβά, συγκροτώντας ένα σημαίνον πεδίο κοινωνικού, πολιτικού και ψυχολογικού φορτίου. Επιλέγει και σημειοδοτεί ορισμένα συμβάντα και στη συνέχεια τα αφηγηματοποιεί. Η πορεία της αναμνηστικής διαδικασίας συνδέει σκόρπια γεγονότα, δίνοντας χώρο να αναπτυχθεί μια μνημονική αναπαραστατική και συνθετική δραστηριότητα, η οποία φιλοδοξεί να
εξερευνήσει το υλικό του παρελθόντος μέσω της κατανόησής του.

Ο κατακερματισμένος χώρος και χρόνος, οι ταυτόχρονες σκηνές, νοητικά και πραγματικά παλίμψηστα, δημιουργούν ένα πολύπλοκο σύστημα σχέσεων, στο οποίο η βιωμένη εμπειρία, καταδεικνύει όψεις διαφορετικών δυνατοτήτων της σχέσης του γεγονότος με την αφήγηση.

Σε μία απόπειρα ανασχεδιασμού μνημονικών τοποσήμων, με ανορθόδοξες κλίμακες, παράδοξους φωτισμούς, απρόσμενες γειτνιάσεις και εξοβελισμό του πραγματικού χώρου, αρχιτεκτονήματα, μνημεία, μορφές, σώματα, αντικείμενα από αστικό και φυσικό περιβάλλον αποκτούν νέα ταυτότητα. Πρόκειται για έναν ενδιάμεσο, τεχνητό χώρο, με διαφοροποιημένες εστιάσεις, αναδεικνύοντας τον κομβικό ρόλο της μμνημονικής διαδικασίας στη μετουσίωση των εμπειριών του παρελθόντος.

Εναποθέτει στη ζωγραφική του επιφάνεια οικειοποιήσεις από προηγούμενα έργα. Οι μνήμες προηγούμενων εικόνων υποχωρούν, αντικαθίστανται, διαμέσου αλλεπάλληλων αναθεωρήσεων και επανακατασκευών, από νέες πράξεις παλιμψηστικής παρέμβασης, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σταδιακά μια καινούργια αναπαράσταση.