Γράφει η Αναστασία Καρυπίδου
Το καλοκαιράκι έχει φτάσει στα πιο ζεστά του, τα νεύρα μέρα με τη μέρα τεντώνουν, η υπομονή ολοένα και στερεύει. Μία λέξη υπάρχει μόνο στο μυαλό όλων: άδεια.
Έλα, όμως, που μαζί με την πολυπόθητη άδεια θέλεις να πάρεις και δύο ανάσες. Κάπου να πας, να ξεφύγεις από τα ίδια και τα ίδια. Γιατί ποιος ονειρεύεται να μείνει σπιτάκι του με κατεβασμένα παντζούρια κι αναμμένο κλιματιστικό; Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα.
Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν/μια κάτοικο της Θεσσαλονίκης που όλο το χρόνο μετρούσε αντίστροφα, όπως μετρούν οι φαντάροι τις ημέρες για να απολυθούν. Και ας τον φανταστούμε ελεύθερο ή σε σχέση. Γιατί εάν βάλουμε στην εξίσωση τους παντρεμένους με παιδιά, τότε θα χρειαστεί να «κλάψουμε» όλοι μαζί κοιτώντας τον ελληνικό χάρτη και τον τραπεζικό λογαριασμό.
Αεροπορικά ή ακτοπλοϊκά εισιτήρια τόσο, μετακινήσεις με αυτοκίνητο άλλο τόσο, βάλε ξενοδοχείο, πρόσθεσε ξαπλώστρες, φαγητό σε ταβέρνα, ένα παγωτό δεν θα το φας ή ένα ποτό δεν θα το πιείς; Άλλο τόσο! Και καταλήγεις σε ένα νούμερο που ζαλίζει για διακοπές σε κάποιο μέρος της Ελλάδας.
Το αποτέλεσμα είναι πως με αυτές τις τιμές που επικρατούν στην αγορά οι Έλληνες αρχίζουν να γυρνάνε την πλάτη στην πατρίδα τους. Παρατήρησα πως τα Σαββατοκύριακα του Ιούλη το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής δεν έχει την κίνηση που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Φαίνεται πως ολοένα και περισσότεροι επιλέγουν να κάνουν τη βουτιά τους το πολύ – πολύ μέχρι τη Νέα Ηράκλεια. Ίσως γιατί είναι πιο οικονομικά και λιγότερη η ταλαιπωρία στους δρόμους.
Ανάλογες εικόνες με άδειες ξαπλώστρες βλέπω και σε νησιά που άλλοτε έσφυζαν και χρειαζόταν να βάλεις «βύσμα» για να βρεις δωμάτιο. Γιατί ακόμη κι αν κάποιος έχει να τα δώσει για διακοπές στις Κυκλάδες θα σκεφτεί: «Γιατί να μην πάω με τα ίδια ή με λιγότερα στο Παρίσι, στη Βαρκελώνη, στη Βαρσοβία ή στη Μάλτα. Να δω και κάτι διαφορετικό»;
Κι έτσι φτάνουμε να μαζεύουμε τα όποια μπογαλάκια μας, να πετάμε με φθηνές αεροπορικές εταιρείες για όπου υπάρχει οικονομική πτήση από Θεσσαλονίκη. Και να μου το θυμηθείτε… εάν δεν αλλάξει η πολιτική ορισμένων επιχειρηματιών απέναντι στον Έλληνα, εάν δεν πέσουν οι τιμές σε λογικά επίπεδα, σύμφωνα με τους μισθούς, θα περάσουμε σε άλλες ατάκες εμείς οι Θεσσαλονικείς: από το «σαν τη Χαλκιδική δεν έχει» μας βλέπω να λέμε «σαν το εξωτερικό δεν έχει»!
