Οι Έλληνες διαιτητές, οι οποίοι δικαίως ή αδίκως θεωρούνται αναξιόπιστοι και με χαμηλής στάθμης επάρκεια, αφού μόνο ο Τάσος Σιδηρόπουλος συμπεριλαμβάνεται στη λίστα «elite» της UEFA, αποτελούν τροχοπέδη και για το όποιο θέαμα παρέχουν οι διαγωνιζόμενες ομάδες, όπως καταδεικνύει έρευνα της στατιστικής υπηρεσίας της UEFA.

Του ΑΛΚΗ ΦΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σφυρίζουν με τέτοια εκνευριστική συχνότητα ώστε η Ελλάδα -η Super League 1 στην προκειμένη περίπτωση- να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της λίστας των πρωταθλημάτων σε «καθαρό»χρόνο παιχνιδιού. Ένα παράδειγμα: Κατά μέσο όρο ο Έλληνας διαιτητής σφυρίζει 40 φορές για φάουλ στη διάρκεια των αγώνων.

Ο Πολωνός Μαρτσίνιακ, ο οποίος διεύθυνε τον τελικό του Μουντιάλ, όπου η Αργεντινή κατέκτησε στα πέναλτι το τρόπαιο, όταν σφύριξε αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος διέκοπτε το ματς 30 φορές για φάουλ. Δέκα φάουλ λιγότερα. Ο Ολλανδός Μακέλι -επίσης «μουντιαλικός»- 29, ο Γερμανός Μπριχ 28, ο Ιταλός Φάμπρι 27 όσο και ο Γερμανός Στίλερ, επί εποχής Κλάτενμπεργκ στην ηγεσία της ελληνικής διαιτησίας.

Για να μιλήσουμε με αριθμούς, ο «καθαρός» χρόνος ενός αγώνα είναι σε ποσοστό 57,5%, που μεταφράζεται σε μόλις 52 λεπτά από τα 90 της κανονικής διάρκειας, αν συνυπολογίσουμε την επαναφορά από σουτ που καταλήγουν άουτ. Κατά μέσο όρο σε 37 πρωταθλήματα η έρευνα της FIFA κατέδειξε ότι παίζεται μπάλα σε ποσοστό 61,3%, με το Ισραήλ (66,9%), την Ολλανδία (65,6%) και τη Ρωσία (65,4%) να κατέχουν την πρώτη θέση. Ο δε «καθαρός» χρόνος παιχνιδιού στο Champions League είναι 64,7% και στο Europa League 62,5%.

Οι Έλληνες διαιτητές παρασύρονται εύκολα από τους «θεατρινισμούς» των ποδοσφαιριστών και με το παραμικρό διακόπτουν το ματς χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος, ενώ οι οδηγίες είναι οι αντίθετες. Επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τους ποδοσφαιριστές που πέφτουν στο χορτάρι… σφαδάζοντας και στο επόμενο δευτερόλεπτο είναι «περδίκια». Στόχος τους είναι να παρασύρουν τον Έλληνα διαιτητή να παρατηρήσει με κίτρινη ή κόκκινη κάρτα τον αντίπαλο. Και τις περισσότερες φορές το καταφέρνουν. Οι ξένοι διαιτητές δεν πέφτουν στην «παγίδα» των παικτών που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα, σε αντίθεση με τους Έλληνες.

H Super League 1, με 33,8 φάουλ ανά αγώνα, βρίσκεται στη 2η θέση πίσω από την κορυφαία κατηγορία της Σερβίας (35,6), ενώ τα λιγότερα (21,5) έχει η αγγλική Premier League. Στην Αγγλία πρωτίστως παίζεται ποδόσφαιρο. Ένα φάουλ σημαίνει 30,6 δευτερόλεπτα διακοπή. Οι Έλληνες διαιτητές έχουν καταλογίσει 5.912 φάουλ σε 161 αγώνες με μέσο όρο 36,72, ενώ οι ξένοι σφύριξαν 685 φάουλ σε 21 αναμετρήσεις με μέσο όρο 32,62. «Πρωταθλητής» στα φάουλ είναι ο Γκορτσίλας, καθώς δίνει 41,11 φάουλ ανά παιχνίδι. Από τους ξένους, ο Αγκάγεφ σφύριξε μόλις 21 φάουλ!

Ποια ωστόσο είναι η αντανάκλαση των συνεχών σφυριγμάτων στους θεατές και τους τηλεθεατές; Οι οπαδοί, γιατί μόνο τέτοιοι έχουν απομείνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, σε κάθε άγγιγμα παίκτη της ομάδας τους από αντίπαλο έχουν την απαίτηση από τον διαιτητή να σφυρίξει φάουλ και εκφράζεται με το γνωστό πεζοδρομιακό λεξιλόγιο.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL