Κόστα Άλεξιτς στην «K«: »Ούτε εγώ ο ίδιος περίμενα πως θα βάλω τόσα γκολ…»
Ο Κόστα Άλεξιτς ήρθε πέρυσι τον χειμώνα στον Ηρακλή χωρίς μεγάλες τυμπανοκρουσίες γύρω από το όνομά του.
Συνέντευξη στον Θωμά Μίχο
Από την πρώτη κι όλας ημέρα και την πρώτη του δήλωση, είχε δείξει το ποιόν και τον σεβασμό του στον σύλλογο, παρά το γεγονός πως ήρθε σε μία – ακόμα – δύσκολη περίοδο για την χιλιοταλαιπωρημένη ομάδα της Θεσσαλονίκης.
Στις συστάσεις που ο ίδιος έκανε για τον εαυτό του, είπε πως είναι ένα σύγχρονο «δεκάρι» που παίζει και σαν δεύτερος φορ. Κι αν η περσινή χρονιά ήταν γι’ αυτόν αναγνωριστική, η φετινή έμελλε να είναι καταξίωσης με τον 23χρονο άσο να βάζει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του, όχι μόνο στα του Ηρακλή, αλλά και συνολικά στην κατηγορία, καθώς ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ του Βορείου ομίλου, με 19 γκολ. Οι επιδόσεις του μοναδικές, έχοντας παράλληλα, δύο χατ τρικ και ένα παιχνίδι, αυτό με τον Απόλλωνα Πόντου που θα μείνει αξέχαστο στον ίδιο για τα τέσσερα γκολ που πέτυχε.
Ο Σέρβος φορ, μίλησε για όλα στην Karfitsa και έδειξε έτοιμος για το μεγάλο άλμα, έχοντας ως στόχο και όραμα να παίξει στη Super League, μιλώντας παράλληλα με για τους Ιβάν Γιοβάνοβιτς, Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς, Αντρίγια Ζίβκοβιτς και τον MVP και πρωταθλητή του NBA, Νίκολα Γιόκιτς.
– Μία σεζόν καταξίωσης για σένα που πέτυχες 19 γκολ και αναδείχθηκες πρώτος σκόρερ του Βορείου ομίλου..
«Είναι κάτι που σε καμία περίπτωση δεν περίμενα. Δεν είχα στόχο τα γκολ, αλλά να βοηθήσω την ομάδα μου. Πριν το πρωτάθλημα μιλώντας με τον πατέρα μου λέγαμε πως θα ήταν καλό να πετύχω 8-9 γκολ, τελικά έβαλα 19 κάτι που ούτε εγώ πίστευα. Αυτό το οφείλω στην ομάδα, στους συμπαίκτες μου και στους φιλάθλους μας. Είναι μία σεζόν που για μένα σε προσωπικό επίπεδο είναι η καλύτερη της καριέρας μου και ποτέ δεν θα ξεχάσω».
– 19 γκολ, με δύο χατ τρικ και ένα παιχνίδι που σημείωσες τέσσερα γκολ. Επιδόσεις καριέρας;
«Δεν αποτελεί ρεκόρ καριέρας, αλλά ρεκόρ ζωής. Τόσα γκολ δεν βάζω ούτε στην προπόνηση (γέλια). Όμως ο Ηρακλής είναι μια επιθετική ομάδα. Δυστυχώς τα γκολ μου δεν συνδυάστηκαν και με την άνοδο της ομάδας μας. Ο Ηρακλής δεν είναι ομάδα για να βρίσκεται σε αυτή την κατηγορία. Έχει τεράστια δυναμική, εγκαταστάσεις, ποιοτική ομάδα και ανθρώπους που ασχολούνται με το ποδοσφαιρικό τμήμα 24 ώρες το 24ωρο. Λίγες ομάδες στην Ελλάδα έχουν τέτοια προοπτική. Πρέπει και αξίζει να βρίσκεται στην πρώτη κατηγορία και μακάρι να βρει τον δρόμο του».
– Πέρσι σε μισή σεζόν και φέτος αντίστοιχα στο πρώτο μισό, δεν σκόραρες αρκετά. Μετά την άφιξη του Σάκη Τσιώλη στον πάγκο μεταμορφώθηκες… σε μηχανή του γκολ. Τι συνέβη, βοήθησε σε αυτό ο νέος προπονητής;
«Όταν ήρθα πέρσι δεν ήμουν έτοιμος, δεν είχα κάνει και προετοιμασία, χρειαζόμουν χρόνο για να έρθω σε φόρμα. Ο κ. Γεωργιάδης και το επιτελείο του είχαν υπομονή, πίστεψαν σε μένα και γι’ αυτό παρέμεινα στην ομάδα. Τον κ. Τσιώλη τον αποκαλώ δεύτερο πατέρα μου, βρήκε τον τρόπο να έρθει πιο κοντά μου ανθρώπινα και όχι απλά ως προπονητής προς τον παίκτη. Πρέπει να πω ωστόσο ένα μεγάλο ευχαριστώ και στον κ. Γεωργιάδη, τον Βαγγέλη Ντίσιο, τον Πασχάλη Έλκα και τον Ηλία Βούρα γιατί χωρίς αυτούς, δεν θα ήμουν αυτός που είμαι τώρα. Ευχαριστώ τον καθένα τους ξεχωριστά που με βοήθησαν να έρθω σε αυτή τη θέση».
– O Ηρακλής είχε διοικητική αστάθεια και διάφορα ζητήματα καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Πιστεύεις πως αυτό είχε αρνητικό αντίκτυπο στην εικόνα σας εντός γηπέδου;
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχε αντίκτυπο για μας. Διαβάζαμε σχόλια αλλά η δουλειά μας ήταν στο γήπεδο. Εστιάσαμε στο αγωνιστικό κομμάτι και χειριστήκαμε πολύ καλά αυτή την κατάσταση».
– Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον; Θα σκεφτόσουν να παραμείνεις στην Ελλάδα, παίζοντας ίσως για κλαμπ στη Super League ή κοιτάς πλέον για μία νέα εμπειρία αλλού;
«Θέλω να διαλέξω το καλύτερο δυνατό για μένα και την καριέρα μου. Δεν έχω πρόβλημα ν’ αλλάξω χώρα αλλά την Ελλάδα τη νιώθω σπίτι μου. Υπάρχουν συζητήσεις αλλά δεν επιθυμώ να πω κάτι παραπάνω, παρά μόνο όταν υπάρξει κάτι επίσημο».
– Συμπατριώτες σου είχαν εξαιρετική σεζόν φέτος στη μεγάλη κατηγορία. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς πάλεψε σκληρά για τον τίτλο με τον Παναθηναϊκό, ο Γκατσίνοβιτς τον κατέκτησε με την ΑΕΚ. Ο Ζίβκοβιτς είχε καλή σεζόν με τον ΠΑΟΚ. Ακόμη και η παρουσία του Τόσιτς ήταν καταλυτική για την παραμονή της Λαμίας. Ποιο είναι το σχόλιό σου;
«Τους έχω όλους σε εκτίμηση και τους εύχομαι ό,τι καλύτερο. Θέλω να σταθώ ωστόσο στον Γκατσίνοβιτς καθώς είμαστε οικογενειακοί φίλοι. Μάλιστα, ο πατέρας μου με τον δικό του έπαιξαν μαζί ποδόσφαιρο. Είναι για μένα από μικρή ηλικία ένα πρότυπο για το πώς πρέπει να λειτουργούν οι επαγγελματίες παίκτες».
– Κλείνοντας, βλέπουμε αρκετά σπουδαίους Σέρβους αθλητές όπως ο Τζόκοβιτς στο τένις και πρόσφατα ο Γιόκιτς κατακτώντας τον τίτλο στο NBA να φτάνουν σε τεράστιες επιτυχίες. Ποια στοιχεία θεωρείς πως έχουν οι Σέρβοι και τους κάνουν τόσο επιτυχημένους σχεδόν σε όλα τα σπορ;
«Το κύριο χαρακτηριστικό μας όπως λέμε στη Σερβία είναι η λέξη inat. Δεν μπορεί να μεταφραστεί αυτή η λέξη αλλά θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Το λέμε όταν κάποιος δεν πιστεύει σε σένα, όταν κάποιος λέει ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτό, εκείνο, το άλλο κλπ. Κι’ όμως έρχεται μέσα μας το inat και δείχνουμε παγκοσμίως πως μπορούμε να κάνουμε ό,τι χρειαστεί. Είμαι περήφανος που είμαι Σέρβος και θέλω στο φινάλε να ευχαριστήσω όλους όσοι πίστεψαν και πιστεύουν σε μένα αλλά και ειδικότερα αυτούς που δεν το έκαναν, γιατί τους δείχνω ότι μπορώ να είμαι αποτελεσματικός».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA