Ο αρτίστας με το χαμόγελο…
Το παιδί «θαύμα» του ΠΑΟΚ έχει σηκώσει μεγάλη σκόνη γύρω από το όνομά του και κανείς δεν ξέρει που μπορεί να φτάσει. Ενδεχομένως ούτε και ο ίδιος. Κάθε άγγιγμά του με την μπάλα είναι ικανό για να σηκώσει το γήπεδο στο… πόδι. Τα επιτεύγματά του στο παιχνίδι με την ΑΕΚ θα μνημονεύονται για χρόνια. Δεν είναι μόνο η μαγική ασίστ που βγάζει στο γκολ του Νάρεϊ έχοντας παίξει προηγουμένως street football με τον εαυτό του.
Του Θωμά Μίχου
Δεν είναι τα σόλο, οι ποδιές ή ακόμα και οι κάθετες πάσες που βγάζει ο Γιάννης Κωσταντέλιας με χαρακτηριστική άνεση. Είναι το χαμόγελό του. Η αφύσικη απλότητά του. Είναι που δημιουργεί κάτι, από το τίποτα. Όλα τα προηγούμενα δεν έχουμε καμία σημασία για τον ίδιο μπροστά στην ικανοποίησή του που φαίνεται διάσπαρτα στο βλέμμα του. Είναι απλώς ένα 19χρονο παιδί που απολαμβάνει το παιχνίδι. Το ποδόσφαιρο. Αυτό που από μικρή ηλικία είχε πει πως θέλει να ακολουθήσει για την υπόλοιπη ζωή του. Και τα καταφέρνει ήδη. Θυμηθείτε τι είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του για τον τρόπο που πήγε στον ΠΑΟΚ. «Παίζαμε ένα τουρνουά με ακαδημίες στον Βόλο. Παίξαμε με τον ΠΑΟΚ τους… πετσόκοψα λίγο και έτσι με πήραν στην ομάδα».
Η ειλικρίνειά του ή αν προτιμάτε η παιδικότητα των δηλώσεών του λέει πολλά και δείχνει ακόμα περισσότερα. Μετά το τέλος του αγώνα με την ΑΕΚ και αφού προηγουμένως του είχε υποκλιθεί όλη η Τούμπα, είπε μεταξύ άλλων στις δηλώσεις του: «Το πρώτο πράγμα που δουλεύω είναι να παραμείνω ταπεινός. Αυτό θέλω. Τα υπόλοιπα είναι και θέμα ενστίκτου». Δήλωση ωριμότητας που λέει πολλά. Το σίγουρο είναι πως ο Γιάννης Κωνσταντέλιας, μπήκε για τα καλά στη ζωή μας και θα μας απασχολεί για καιρό είτε τον έχουμε κοντά μας στη Super League ή στο εξωτερικό. Γιατί είναι δεδομένο πως το μέλλον του βρίσκεται εκεί. Σε ένα εκ των κορυφαίων πρωταθλημάτων της Ευρώπης. Και αν για κάποιους το όνομά του «προσγειώθηκε» ξαφνικά στον ποδοσφαιρικό χάρτη – από τη στιγμή που τον πρωτοείδαμε να μπαίνει στην εξίσωση του Δικεφάλου -, για όσους γνωρίζουν καλά πρόσωπα και καταστάσεις ο Βολιώτης άσσος όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκονταν στα τμήματα υποδομής του ΠΑΟΚ ήταν πόλος έλξης με όσα έκανε μέσα στο γήπεδο. Σίγουρα δεν είναι ακόμα ο τέλειος παίκτης. Το γνωρίζει κι ο ίδιος.
«Πρέπει να βελτιώσω την τελική μου προσπάθεια, να σκοράρω περισσότερο. Είναι κάτι που το δουλεύω έξτρα στις προπονήσεις και θα το βρω», είχε πει. Και θα το κάνει. Ξέρει άλλωστε και ο ίδιος πως όλα στο ποδόσφαιρο είναι νούμερα. Και τα γκολ είναι αυτά που μετράνε. Καθημερινά τα ξένα ειδησεογραφικά σάιτ φιλοξενούν θέματα με το όνομά του και πολλές φορές συνοδεύονται με βίντεο με τα καμώματά του. Η Σάλτσμπουργκ χτύπησε και επίσημα δύο φορές την πόρτα του ΠΑΟΚ. Πρόσφερε 10 και 12 εκ. ευρώ. Ο Δικέφαλος αρνήθηκε. Η Μίλαν, η Άρσεναλ, η Λιντς και η Γαλατασαράι είναι ορισμένες μόνο από τις ομάδες που φαίνεται πως τον παρακολουθούν στενά. Πολλοί αναρωτιούνται για το ποια θα ήταν η κατάλληλη τιμή πώλησής του; Υπάρχουν κι αυτοί που αναρωτιούνται για το τι θα ήταν πιο σόφρον για τον ίδιο; Να μείνει δηλαδή μία ακόμα σεζόν στον ΠΑΟΚ, παίζοντας και στην Ευρώπη ή να ανοίξει το καλοκαίρι τα «φτερά» του και να κάνει το επόμενο βήμα; Απαντήσεις δεν υπάρχουν. Αυτές θα τις δώσει η πορεία του και τα «θέλω» τα δικά του. Ο ΠΑΟΚ προνόησε γνωρίζοντας καλά άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια από τα ταλέντα και ανανέωσε το συμβόλαιό του μέχρι το καλοκαίρι του 2026. Βέβαια, όλα αυτά λένε πολλά και τίποτα συγχρόνως. Το ίδιο είχε συμβεί και με τον Τζόλη πριν δύο χρόνια. Είναι τέτοια η φύση και το ταλέντο αυτών των παιδιών που το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι απλώς να περιμένεις με ανυπομονησία, το πότε θα ακουμπήσουν ξανά την μπάλα η για να τη βάλουν στα δίχτυα ή για να μοιράσουν μια… σακούλα σε έναν αντίπαλο. Και επειδή το μέλλον ουδείς μπορεί να το γνωρίζει.
Το δεδομένο είναι πως ήδη ο Γιάννης Κωνσταντέλιας είναι το next big thing του ελληνικού ποδοσφαίρου με τον ίδιο απλώς να απολαμβάνει περισσότερο και από αυτούς που τον παρακολουθούν αυτό που κάνει. Να παίζει απλώς ποδόσφαιρο. Αυτό που ήθελε από μικρό παιδάκι…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA