Η ΕΠΟ προσέλαβε τον Ουρουγουανό προπονητή Γκουστάβο Πογέτ με στόχο να πετύχει την πρόκριση του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στην τελική φάση του Euro 2024 που θα γίνει στη Γερμανία.

Μετά την αποτυχία οι πολλές ελπίδες επενδύθηκαν στην παρουσία της το καλοκαίρι στο Euro. H προσπάθεια έγινε αλλά τελικά η Εθνική θα διεκδικήσει την πρόκριση σε αγώνες μπαράζ τον Μάρτιο όπου θα αντιμετωπίσει, εκτός απροόπτου, το Καζακστάν και τη Γεωργία. H Εθνική λοιπόν με καλύτερη ψυχολογία, περισσότερες εμπειρίες και ομοιογένεια προσπάθησε να κάνει το όνειρο πραγματικότητα: Να πάρει ένα από τα δύο εισιτήρια της πρόκρισης, σ’ έναν όμιλο όπου φαβορί ήταν η Γαλλία και η Ολλανδία. Η Εθνική δεν πέταξε λευκή πετσέτα. Πάλεψε για την υπέρβαση κι αν νικούσε την Ολλανδία στην Αθήνα θα είχε πετύχει κάτι πολύ σπουδαίο.

Ο Πογέτ με τη δήλωση του άνοιξε την πόρτα της εξόδου, αλλά το ερώτημα παραμένει: Γιατί η ΕΠΟ δεν ρύθμισε το τυπικό θέμα της διαδικασίας πρόσληψης του βοηθού του Πογέτ επί οκτώ μήνες; Όπως υπάρχουν και άλλα ερωτήματα: Γιατί δεν έχει τιμωρήσει κάποιον για το λάθος να μην αγωνιστούν με το Γιβραλτάρ οι Κουρμπέλης, Μάνταλος, Τσιμίκας, Σιώπης γιατί έγινε παρερμηνεία της διάταξης με τις κίτρινες κάρτες; Ή γιατί χθες ο φιλικός αγώνας με τη Ν. Ζηλανδία, που στοιχίζει στην Ε.Π.Ο. 200.000 ευρώ, έγινε κεκλεισμένων των θυρών; Οποιος ψάξει τη ρίζα του κακού θα οδηγηθεί σ’ ένα συμπέρασμα: Φταίνε οι «μαύρες τρύπες» στη λειτουργία της Ε.Π.Ο. κι αυτό είναι κρίμα. Γιατί δεν μπορεί μία Εθνική ομάδα να βάζει μεγάλους στόχους χωρίς να έχει λύσει τα αυτονόητα.