Με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, και με το τραγούδι και τη μουσική, να αποτελούν πηγή έμπνευσης και έκφρασης, ο Γιάννης Κωνσταντίνου, πήρε το χρίσμα στο πεντάγραμμο, από τον μετρ των μεγαλύτερων επιτυχιών, Μιχάλη Τουρατζίδη, που είναι και ο μέντοράς του, στο δισκογραφικό του ντεμπούτο. Με ένα μοναδικό medley, που περιλαμβάνει δύο τραγούδια, ο Γιάννης Κωνσταντίνου, που υπογράφει τους στίχους και τη μουσική και τα ερμηνεύει μόνο με την κιθάρα του, προκάλεσε κύμα συγκίνησης στο Youtube, αφού σε χρήστες, που έσπευσαν να σχολιάσουν, τους ξύπνησε μνήμες από τον αείμνηστο Παντελή Παντελίδη. Ο Γιάννης Κωνσταντίνου, αποκαλύπτεται στην «Karfitsa»
1. Δισκογραφικό ντεμπούτο, με δύο υπέροχα βιωματικά τραγούδια. Πώς νιώθεις για αυτό;
Είμαι πολύ χαρούμενος και νιώθω πολύ ευλογημένος που μου δόθηκε η ευκαιρία να μπορώ να μοιραστώ τα τραγούδια μου μέσω του YouTube, τραγούδια που μέχρι τώρα είχαν ακούσει μόνο οι τοίχοι του δωματίου μου και οι δικοί μου άνθρωποι. Με μια λέξη αν μπορούσα να περιγράψω αυτό που νιώθω, νομίζω η πιο κατάλληλη θα ήταν η “λύτρωση”.
2. Μίλησε μας για εσένα. Που γεννήθηκες, πώς ξεκίνησες, τι κουβαλάς στις «αποσκευές» της ζωής σου.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πυλαία Θεσσαλονίκης όπου και διαμένω. Προέρχομαι από μια παραδοσιακή οικογένεια, μέσα στην οποία μεγάλωσα με την ελευθερία της επιλογής και της απεριόριστης αγάπης, κάτι που αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη καθώς και την σταθερά σε κάθε απόφαση της ζωής μου, μια απ’ τις οποίες είναι και η ενασχόλησή μου με την μουσικήΌσον αφορά τη μουσική, θυμάμαι ότι από μικρό παιδί δεν μου αρκούσε μόνο το άκουσμα της. Εκφραζόμουν πολύ τραγουδώντας… Η δημιουργική ανησυχία ξεκίνησε γύρω στην ηλικία των 16 όταν άρχισα δειλά να γράφω τους πρώτους στίχους
3. Πώς αισθάνεσαι, που βρίσκεσαι κάτω από τις καλλιτεχνικές «φτερούγες» του Μιχάλη Τουρατζίδη;
Σαν στο σπίτι μου. Τί να πω γι’ αυτό τον άνθρωπο; Αδερφός και φίλος. Συγχαρητήρια στους γονείς του για τη διαμόρφωση αυτής της ευγενικής ψυχής, που όσο τον γνωρίζω, κι απ’ όσα έχω ακούσει από άτομα του χώρου, μιλάει με τα καλύτερα λόγια για όλα τα παιδιά με τα οποία έχει συνεργαστεί.
4. Μέχρι που, θέλεις να φτάσεις καλλιτεχνικά; Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου, σε πέντε χρόνια από σήμερα;
Νομίζω είναι λίγο νωρίς να απαντήσω σ’ αυτή την ερώτηση. Ζω με τη μέρα, το σήμερα. Το αύριο το αφήνω στο Θεό. Είμαι στην αρχή ακόμα. Κι επειδή είναι λίγο ρευστά τα πράγματα γενικώς, εδώ φαντάσου πριν δύο χρόνια αν μας έλεγε κανείς για την πανδημία, θα μας φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας, δεν θα ήθελα να με φανταστώ κάπως. Εγώ αυτό που μπορώ να κάνω είναι να εύχομαι για το καλύτερο, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχω φιλοδοξίες για το μέλλον. Αλλά σιγά σιγά, βήμα βήμα.
5. Ποια είναι η αχίλλειος πτέρνα σου;
Η αδικία. Αυτό δεν μπορώ να καταπιώ με τίποτα. Γίνομαι άλλος άνθρωπος. Και προς Θεού όχι μόνο όταν συμβαίνει εις βάρος μου. Μάρτυρας μπροστά σε πράξη αδικίας να είμαι, θα μιλήσω, ακόμα κι αν αυτό έχει συνέπειες.
6. Ποιο τραγούδι, είναι αυτό που όταν το ακούς, δακρύζεις;
Είναι αρκετά τα τραγούδια που με κάνουν και βουρκώνω. Αλλά θα σου πω ένα που βούρκωσα τελευταία,
είναι ένα δικό μου που λέγεται “Τραπέζι στο χωρισμό”
7. Αν η ζωή σου, ήταν τίτλος τραγουδιού, ποιον θα του έβαζες;
Νομίζω θα είχε τίτλο: “Δεν πειράζει”
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ Karfitsa
