Στα μέσα Νοεμβρίου, η Estée Lauder ανακοίνωσε την αγορά του Tom Ford. Πρόκειται για το πρώτο fashion brand στο χαρτοφυλάκιο του κολοσσού της ομορφιάς, το οποίο περιλαμβάνει επίσης τις La Mer, Bobbi Brown και Clinique.
Η συμφωνία αποτιμάται στα 2,8 δισ. δολάρια, ενώ ο ίδιος ο Tom Ford, σύμφωνα με το αμερικανικό Forbes, θα λάβει περίπου 1,1 δισ. δολάρια σε μετρητά μετά φόρων από την πώληση.
Η Estée Lauder διαγωνίστηκε για την απόκτηση του Tom Ford με έναν άλλο όμιλο, την Kering. Η συμφωνία με τον τελευταίο θα φαινόταν πιο οργανική – στα χέρια του επικεφαλής της εταιρείας, Francois-Henri Pinault, συγκεντρώνονται μάρκες μόδας όπως οι Brioni, Bottega Veneta, Balenciaga, Alexander McQueen, καθώς και οι Saint Laurent και Gucci. Στα τελευταία ο Τομ Φόρντ εργάστηκε συνολικά 14 χρόνια. Ωστόσο, στα αρχικά στάδια των διαπραγματεύσεων, τόσο η Kering όσο και η Estée Lauder ενδιαφέρθηκαν αποκλειστικά για τη σειρά Tom Ford Beauty.
Ο Fabrizio Freda, Διευθύνων Σύμβουλος της Estée Lauder, δεν το κρύβει: «Είμαστε απίστευτα περήφανοι για την επιτυχία της Tom Ford Beauty στη βιομηχανία πολυτελών αρωμάτων και καλλυντικών και τη δέσμευσή της να δημιουργεί επιθυμητά, υψηλής ποιότητας προϊόντα για απαιτητικούς καταναλωτές σε όλο τον κόσμο», ανέφερε σε επίσημη επιστολή της συμφωνίας. Ο Freda πρόσθεσε ότι αυτή η εξαγορά θα βοηθήσει την εταιρεία να εξελιχθεί σε μια «υποσχόμενη κατηγορία ομορφιάς μακροπρόθεσμα». Περίπου για τις ίδιες φιλοδοξίες, ο Διευθύνων Σύμβουλος του ομίλου Kering, Jean-Francois Palu, μίλησε νωρίτερα: «Η ομορφιά είναι σίγουρα ένας τομέας όπου θα μπορούσαμε να εξετάσουμε κάποιες πρωτοβουλίες στο μέλλον, όλες οι επιλογές είναι ανοιχτές».
Η Estée Lauder έχει τον τελευταίο λόγο. Πρώτον, η ρήξη σχέσεων μεταξύ της Kering και των Τομ Φόρντ και του επιχειρηματικού του συνεργάτη Domenico De Sole (εκείνη την εποχή ο όμιλος ονομαζόταν Pinault-Printemps-Redoute) δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ειρηνική- ο σχεδιαστής ζήτησε είτε περισσότερα χρήματα για τη δουλειά του είτε περισσότερη ανεξαρτησία στη λήψη αποφάσεων και χωρίς να καταλήξει σε συμφωνία, έφυγε ιδρύοντας το δικό του brand. Δεύτερον, η Estée Lauder είχε πιθανώς περισσότερα κίνητρα για τη σύναψη της συμφωνίας – όχι απλώς να «εξετάσει κάποιες πρωτοβουλίες», αλλά να βελτιώσει τη θέση της. Τον Νοέμβριο, η εταιρεία ανέφερε πτώση 11% στις καθαρές πωλήσεις, αποδίδοντας το γεγονός αυτό, μεταξύ άλλων, στην αυστηροποίηση της πολιτικής για την πανδημία στην Ασία. Εν τω μεταξύ, οι πωλήσεις της Tom Ford Beauty, με άδεια από την Estée Lauder από το 2005, αυξήθηκαν κατά «διψήφιο αριθμό» χάρη στην κυκλοφορία των Noir Extreme Parfum και Ebene Fume, καθώς και στη αδιάκοπη δημοτικότητα των αρωμάτων Oud Wood και Ombre Leather.
Ανεξάρτητα από την αυτοκρατορία ομορφιάς, άλλα στατιστικά στοιχεία είναι εξίσου ενδιαφέροντα. Το 2021, η αύξηση της ζήτησης των αρωμάτων ξεπέρασε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες ομορφιάς, με τις πωλήσεις αρωμάτων να φτάνουν σε επίπεδα πωλήσεων των προϊόντων περιποίησης δέρματος, σύμφωνα με μια έκθεση Φεβρουαρίου από την εταιρεία έρευνας αγοράς NPD Group. Η σύμβουλος ομορφιάς του Ομίλου NPD Larissa Jensen σχολιάζει το φαινόμενο αυτό ως εξής: «Αγοράζοντας αρώματα, οι καταναλωτές βρίσκουν ένα κομμάτι πολυτέλειας που τους φέρνει χαρά και γίνεται μια πολυαναμενόμενη προσθήκη στις τελετουργίες ευεξίας τους». Οι μάρκες ανταποκρίθηκαν στη ζήτηση αυξάνοντας τις τιμές κατά 15% σε σύγκριση με το 2020.
Όσον αφορά την ένδυση, έγινε επίσης μέρος της συμφωνίας της Estée Lauder, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση η Zegna θα συνεχίσει να αδειοδοτεί αυτό το τμήμα (και η Marcolin θα διατηρήσει την παραγωγή γυαλιών). Η Vogue Business, επικαλούμενη μια πηγή της, αναφέρει ότι τα έτοιμα ενδύματα αντιπροσωπεύουν το 20% της συνολικής επιχείρησης του Tom Ford.
Το 2009, ο σχεδιαστής έκανε το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης και, απροσδόκητα για τον ίδιο του τον εαυτό, απέσπασε ταυτόχρονα πολλά αξιοσημείωτα κινηματογραφικά βραβεία. Το «A Single Man» του με τους Colin Firth και Julianne Moore στους πρωταγωνιστικούς ρόλους (ο Ford βοηθήθηκε από τη δικτύωση – χάρη στη δουλειά του στην Gucci, έγινε «τόσο διάσημος όσο οι διασημότητες που έντυσε») ήταν υποψήφιο για Όσκαρ και τη Χρυσή Σφαίρα και βραβεύτηκε με το Βραβείο της Βρετανικής Ακαδημίας, καθώς και με το Volpi Cup και το Blue Lion στο Φεστιβάλ Βενετίας. Η επόμενη ταινία του Tom Ford «Under the Cover of Night» που κυκλοφόρησε το 2016, αποδείχθηκε επίσης επιτυχία, εξασφαλίζοντας υποψηφιότητα για Όσκαρ και αυτή τη φορά Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικού Ρόλου για τον Aaron Taylor-Johnson.
Οι κριτικοί, των οποίων οι απόψεις διίστανται όσον αφορά το έργο του Ford, θέτουν το ίδιο ερώτημα: θα επιβιώσει η επιχείρηση χωρίς τιμονιέρη; Δεν είναι μόνο ότι ο Tom Ford είναι ένας σταρ που σκιάζει ό,τι αναλαμβάνει, αλλά και ο «αυστηρός έλεγχος όλων των στοιχείων της εμπνευσμένης δημιουργίας του – από το γυαλιστερό φινίρισμα μιας θήκης κραγιόν έως τις εξαιρετικά ιδιαίτερες νότες αρωμάτων και διαφημίσεις εμπνευσμένες από τον Guy Bourdin», γράφει η Lauren Sherman.
Ο συγγραφέας του The Business of Fashion παραθέτει την ακόλουθη ιστορία. Η Estée Lauder, ως κάτοχος άδειας του Tom Ford Beauty, δεν ήθελε να κυκλοφορήσει το άρωμα Fucking Fabulous ή και ακόμη πρότεινε την αντικατάσταση της άσεμνης λέξης με αστερίσκους. Ο Ford όμως επέμενε. «Ως αποτέλεσμα, οι προβλεπόμενες πωλήσεις 400.000 δολαρίων τον πρώτο χρόνο μετατράπηκαν σε 25 εκατομμύρια δολάρια, καθιστώντας το άρωμα μια πιστοποιημένη επιτυχία».
PHOTO: Evan Agostini/Invision/AP, File
