Η ηθοποιός και καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Σοφούλη, Παυλίνα Χαρελά, μιλάει στην Karfitsa για την παράσταση «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» στην οποία πρωταγωνιστεί και αναφέρει πως δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή της χωρίς το θέατρο. Η ηθοποιός μεταξύ άλλων, μιλάει για τις «αλήθειες» που κρύβουν οι άνθρωποι και για τους στόχους που έχει θέσει για το θέατρο Σοφούλη.
Πως θα ήταν η ζωή σας χωρίς το θέατρο;
Κάνω θέατρο από μικρό παιδί. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου έξω από αυτό. Έτσι έλεγα παλιότερα, ωστόσο ήρθε η πανδημία και βρέθηκα να ζω χωρίς θέατρο. Η ζωή μου όμως ήταν κενή. Μπορείτε να φαντάστείτε μια ζωή χωρίς έρωτα; Ε, κάπως έτσι.
Τι είναι αυτό που κάνει κατά τη γνώμη σας το έργο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» ένα από τα αριστουργήματα τη παγκόσμιας δραματουργίας, όπως έχει γραφτεί;
Ο Έντουαρντ Άλμπι στο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» καταπιάνεται με το παράδοξο του έρωτα, να πληγώνουμε αυτούς που αγαπάμε, μέσα από μια ακροβασία ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον υπερρεαλισμό. Συχνά όταν ερωτευόμαστε ξεχνάμε τους προσωπικούς μας δαίμονες, τυφλωνόμαστε απέναντι στα ελαττώματα του άλλου, ζούμε σε μια επίπλαστη πραγματικότητα. Η μακροχρόνια συμβίωση έρχεται και λύνει τα μάγια και βλέπουμε συχνά ζευγάρια να αλληλοκατασπαράσσονται όπως o Τζορτζ και η Μάρθα. Με καύσιμο το αλκοόλ, βγαίνουν μπροστά οι δαίμονες, οι αλήθειες που κρύβει ο καθένας. Ή τις ιστορίες που πλάθει. Και κανείς στο τέλος δεν είναι σίγουρος για το πια είναι η αλήθεια. Ο Άλμπι συχνά καταπιάνεται με το κατά πόσο μπορούμε να είμαστε αντικειμενικοί με τον εαυτό μας. Πόση αλήθεια αντέχουμε άραγε; Ο καθένας θα βρει ένα κομμάτι του εαυτού του σε αυτό το έργο και αυτό, σε συνδυασμό με το πολύ έξυπνο χιούμορ του είναι κάποια από τα στοιχεία που το καθιστούν αριστούργημα.
Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι κρύβουν την «αλήθεια τους» όπως συμβαίνει και στο έργο;
Το πιο τραγικό δεν είναι ότι κρύβουμε την αλήθεια από τους άλλους. Το τραγικό είναι ότι την κρύβουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό. Ειδικά σήμερα είναι τρομακτικό όλο αυτό που συμβαίνει με τα χαμογελαστά ζευγάρια στα social media, που πουλούν μια εικόνα ψεύτικης ευτυχίας και από πίσω κρύβεται βαθύ σκοτάδι. Πάρε για παράδειγμα την υπόθεση της Καρολάιν. Οι φωτογραφίες με τα ρομαντικά ηλιοβασιλέματα, τα τρυφερά φιλιά και τα ταξίδια έκρυβαν μια ανατριχιαστική πραγματικότητα.
Πώς αντιμετωπίζει το κοινό της Θεσσαλονίκης σήμερα το θέατρο;
Μετά τον εγκλεισμό που επέφερε η πανδημία, ο κόσμος έχει περισσότερη ανάγκη από πριν να βγει, να διασκεδάσει, να ψυχαγωγηθεί. Έχει βγει διψασμένος, έχει κουραστεί το αρνητικό κλίμα που μεταδίδουν οι τηλεοράσεις και το διαδίκτυο και έχει ανάγκη να “χαθεί” έστω και για λίγο. Και αυτό φαίνεται από το γεγονός πως όλα τα θέατρα είναι γεμάτα.
Ποιους στόχους έχετε θέσει ως καλλιτεχνική διευθύντρια για το θέατρο Σοφούλη;
Το θέατρο Σοφούλη είναι και θέλω να παραμένει ένας πολυχώρος θεαμάτων και εργαστηρίων στην Ελλάδα. Είναι μια αγκαλιά για επαγγελματίες και ερασιτέχνες καλλιτέχνες, για παιδιά και ενήλικες. Φέτος όμως γίνεται μια προσπάθεια να κάνουμε κάποιες συνεργασίες και εκτός Ελλάδος , κάτι που είχε ξεκινήσει προ Covid και ευχόμαστε να τα καταφέρουμε. Θέλω το θέατρο Σοφούλη να γίνει μια στέγη και για ανθρώπους του εξωτερικού.
Info: Η παράσταση «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» στο θέατρο Σοφούλη στις 1, 2 και 3 Απριλίου
