Δέκα ερωτήσεις αναζητούν δέκα σύντομες απαντήσεις. Πρόσωπα της Θεσσαλονίκης, από όλους τους χώρους, μοιράζονται με τους αναγνώστες της εφημερίδας «Karfitsa» πτυχές της ζωής τους και αδημοσίευτες φωτογραφίες σε μια διαφορετική – μίνι συνέντευξη.
Συνέντευξη στην ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΡΥΠΙΔΟΥ
Η Πόπη Αστεριάδου μετράει 30 χρόνια στη δημοσιογραφία και πέρασε από όλα τα στάδια: ρεπόρτερ, αρχισυντάκτρια, διευθύντρια στο TV100. Σήμερα είναι προϊστ. της υποδιεύθυνσης Ενημέρωσης Τηλεόρασης της ΕΡΤ3. Μαζί θα «ξεφυλλίσουμε» αυτή την πορεία αφού της ζητήσαμε να βγει μπροστά από την …δική μας κάμερα!
Από Θεολογία πώς προέκυψε η Δημοσιογραφία;
Η Θεολογία προέκυψε από ένα λάθος στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού. Ένα πολύ ενδιαφέρον πεδίο γνώσης, ήξερα ωστόσο ότι δεν θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να το υπηρετήσω όπως πρέπει. Από εκείνο το σημείο και μετά, μια αλυσίδα καθαρά τυχαίων γεγονότων, με οδήγησε στη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης όπου ανακάλυψα τον πραγματικό μου προορισμό.
Ρεπορτάζ που δεν θα ξεχάσεις…
Θα τολμήσω να σταθώ στο 2011, όταν μου ζητήθηκε να ετοιμάσω ένα video για την εκδήλωση τιμής των θυμάτων του Ολοκαυτώματος από το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης. Είχα την ευλογία να συνομιλήσω με 6 επιζώντες, να βρεθώ στο Άουσβιτς και το Ισραήλ και να συνειδητοποιήσω ότι μόνο μέσω της αγάπης για τον συνάνθρωπο μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο.
Τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα. Τι επιλέγεις;
Χωρίς δεύτερη σκέψη Τηλεόραση. Πιστεύω στη δύναμη της ομάδας και η Τηλεόραση είναι η απόλυτη έκφραση της ομαδικής δουλειάς. Είμαστε βέβαια σε μία φάση, που θα πρέπει να δούμε από μηδενική βάση τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε την εικόνα στην ενημέρωση, αλλά αυτό είναι μια συζήτηση χωρίς τέλος…
Εάν είχες την ευκαιρία, από ποιον θα ήθελες να πάρεις συνέντευξη;
Μετά από 30 χρόνια δεν έχω απωθημένα. Πάντα πίστευα ότι τη συνέντευξη της ζωής μου θα την κάνω αύριο και δεν θα είναι απαραίτητα από κάποιο πρόσωπο το όνομα του οποίου γνωρίζω ήδη.
Μετάνιωσες ποτέ για το επάγγελμα που διάλεξες;
Το επάγγελμά μου με διάλεξε, με στήριξε και με διαμόρφωσε και αυτό το θεωρώ ύψιστη τιμή. Θα ήταν ύβρις να έχω το παραμικρό παράπονο.
Σημείο της πόλης που αγαπάς…
Όποια γωνίτσα βλέπει θάλασσα. Έχω εθισμό στα ηλιοβασιλέματα του Θερμαϊκού.
Τι θα άλλαζες -εάν μπορούσες- στη Θεσσαλονίκη;
«Ακολουθεί πολιτική διαφήμιση»… Έχουμε μπει εμφανώς σε προεκλογική περίοδο και για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οπότε θα αποφύγω να απαντήσω συγκεκριμένα. Σίγουρα, πάντως, θα αγωνίζομαι όσο μπορώ και πάντα, να ζω σε μια πόλη εξωστρεφή και κοσμοπολίτικη.
Η σχέση μητέρας και γιου είναι…
Οξυγόνο. Αν και πολλές φορές αναρωτήθηκα αν του ίδιου του άξιζε να με μοιράζεται όλα αυτά τα χρόνια με τη δουλειά μου, σίγουρα δεν θα τα είχα καταφέρει αν δεν τον είχα στήριγμα και λιμάνι.
Δεν αντέχεις χωρίς…
Την ελευθερία να λέω αυτό που σκέφτομαι και πιστεύω. Δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς την πολυτέλεια να λέω την αλήθεια. Ευτυχώς μέχρι σήμερα δεν το έχω στερηθεί αυτό.
Τι θα έλεγες σε ένα νέο παιδί που θέλει να γίνει δημοσιογράφος;
Να συλλογιστεί την ευθύνη που αναλαμβάνει με την επιλογή του. Κι αν δεν μπορεί να τη σηκώσει να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Δυστυχώς ή ευτυχώς έχουμε στα χέρια μας τη δύναμη να συνδιαμορφώνουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Είναι θλιβερό όταν αυτό δεν συνοδεύεται από υπευθυνότητα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA
