Όλοι οι πρωταθλητές, έχουν μιαν ιστορία να διηγηθούν από την πορεία τους και βάσει αυτής θα μπορούσαν όλοι τους να είναι εν δυνάμει σημαιοφόροι στους Ο.Α.

Στην Ελλάδα είναι ευκολότερες οι δακρύβρεχτες ιστορίες παρά οι χαρούμενες. Κάτι σαν τα μελό της δεκαετίας του 60 με το κατατρεγμένο Βασιλάκη Καϊλα που αργότερο μεταμορφώνεται από λούστρος σε επιφανή γιατρό. Ο ρεαλισμός για τη χώρα μας ανέκαθεν ήταν βαρετός κι ανεπιθύμητος. Γιατί τα θαύματα υπερείχαν και εκστασίαζαν.

Αν θαυμάζω τους Ολυμπιακούς Αγώνες πέρα από το αμιγώς αθλητικό θέαμα που ελκύει, είναι γιατί οι ίδιοι αθλητές θεωρούν τη συμμετοχή τους σ’ αυτούς, ως το υπέρτατο αγωνιστικό τους κατόρθωμα. Την υπέρβασή τους. Καθένας αθλητής ή αθλήτρια έχει να διηγηθεί τη δική του/της ιστορία, κάποιες φορές ακόμη και βουτηγμένη με αίμα ώστε να προλάβει να είναι συνεπής στο ραντεβού του/της σ’ αυτό το μεγάλο αθλητικό πανηγύρι. Κι υπό αυτήν την έννοια κανείς δε δικαιούται λιγότερο ή περισσότερο την τιμή να κρατήσει την ελληνική σημαία.

Η Μαρία Σάκαρη αθλήτρια λοιδορήθηκε και χλευάστηκε από το βόρβορο των Social media,  ανθρώπους ανίδεους και απαίδευτους που ουδεμία σχέση έχουν με το αθλητικό ιδεώδες και που αν τους ρωτήσεις τι είναι Ολυμπιάδα στην καλύτερη των περιπτώσεων θα σου πουν χωριό της Χαλκιδικής ή κάποιου άλλου Νομού από τα πολλά που διαθέτουν με το ίδιο όνομα. Και που θεώρησαν ότι προσβάλλοντας χυδαιότατα μια αθλήτρια κόσμημα και υψηλού ήθους, έτσι προβάλλουν αντίσταση θυμίζοντας τον χωρικό που χτυπούσε το σαμάρι γιατί δεν σήκωνε την πραμάτεια του το γαϊδούρι. Στη νοσηρή φαντασία τους ακόμη και η αλματώδη πρόοδος της Σάκαρη στο Top 3 και σήμερα στο Top 10 ενός εκ των δυσκολότερων και υπερπροβεβλημένων αθλημάτων θα μπορούσε να είναι προϊόν ενός τηλεφωνήματος από τον πατέρα του αγοριού της, προς τις αντιπάλους της μήπως και της χαρίσουν κάποιον σετ…

Μέχρι και η μυθιστορηματική ιστορία της Ντρισμπιώτη που σέρβιρε τσίπουρα στην οικογενειακή επιχείρηση ανασύρθηκε για να ενισχυθεί το θυμικό του κατατρεγμένου Έλληνα θεατή για μιαν αθλήτρια που γνώρισε τον ηλικιακό ρατσισμό από την ίδια την ΕΟΕ η οποία έκοψε εκείνην και τη Στεφανίδη απο το χορηγικό πρόγραμμα λόγω ηλικίας! Εννέα μήνες αργότερα, Ντρισμπιώτη και Στεφανίδη έφερναν δυο χρυσά και ένα αργυρό από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Και ξαναμπήκαν στο πρόγραμμα. Βεβαίως, τον τελευταίο χρόνο, ο Ντρισμπιώτη με έξοδα του ΣΕΓΑΣ προετοιμαζόταν επί εξαμήνου στην Αυστραλία αλλά αυτά τα happy end δεν αγγίζουν τους χρήστες των social media που εκλιπαρούν για μιζέρια και κατατρεγμό.

Ή μήπως η συμμετέχουσα για τέταρτη φορά σε διοργανωση Μαρία Πρεβολαράκη δεν έχει τη δικη της κινηματογραφική ιστορία που υποβαλλόμενη το 2015 σε χειρουργική επέμβαση στην σπονδυλική στήλη (αυχένα) οι γιατροί της είπαν ότι η πάλη για εκείνη είχε τελειώσει, ετοιμαζόταν να ασχοληθεί με την κωπηλασία, αλλά όχι μόνο μόνο κατάφερε να επιστρέψει, αλλά να ανέβει πολλές φορές ξανά στο βάθρο των κορυφαίων διοργανώσεων;

Ή μήπως δεν είναι σενάριο για το Netflix η περιπέτεια της πρωταθλήτριας σκοποβολής Εμμανουέλας Κατζουράκη η οποία ήταν επιβάτης της μοιραίας αμαξοστοιχίας που συγκρούστηκε με το εμπορικό τρένο στα Τέμπη το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023.
Η πρωταθλήτρια σκοποβολής από την Κρήτη όχι μόνο κατόρθωσε να σταθεί στα πόδια της αλλά επανήλθε στους αγώνες κατέκτησε μετάλλια και πήρε την πρόκριση για το Παρίσι.

Η κόντρα των δυο πόλων της ΕΟΕ του νυν προέδρου Σπύρου Καπράλου και του προέδρου της Ολυμπιακής Ακαδημάς Ισίδωρου Κούβελου με τις ομάδες αυτών, ουσιαστικά αποτέλεσαν την αφορμή για να εκτεθούν – ελπίζω όχι ανεπανόρθωτα – πρωταθλητές υψηλού επιπέδου. Εύχομαι η Μαρία Σάκαρη να μην ασχολήθηκε με τα social media όσο κι αν αυτό ήταν δύσκολο. Κι αν το έκανε, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων αδιαφορώντας για το λέει στο fb η Μαρίκα από τη … Γερακαρού που προσπαθούσα εις μάτην να ανατρέψω τον ισχυρισμό της ότι ο «Τεντόγλου αρνήθηκε να κρατήσει τη σημαία επειδή η οικογένειά του ήταν … κομμουνιστές από τη … Φλώρινα», ή ο G3A3Fn από την Κατερίνη που επέμενε «να μπει σημαιοφόρος ο Γιάννης με την αποστολή της … Νιγηρίας»! Το μόνο που  θέλουμε τελικώς, είναι ένα μισό σενάριο. Τον Βασιλάκη Καϊλα να μένει λούστρος κι όχι να μεγαλώνει ή να μεγαλουργεί ως λαμπρός επιστήμονας. Οι μεταμορφώσεις μας φοβίζουν. Κι ούτε ο Γιάννης, ούτε η Μαρία κι ούτε κανείς από αυτούς τους υπέροχους αθλητές, μας αξίζουν. Ούτε κατ’ ελάχιστο…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ KARFITSA