Φοβάμαι μια σύγκρουση πεφωτισμένων: Πρώην δήμαρχος, – αυτοπροσδιοριζόμενος και ως – «εμβληματικός» εναντίον φέρελπη statesman που στο διάβα του σαρώνει τα πάντα από προγνωστικά έως trending στο Ινστα.

Ένα φτυάρι, λίγο φτιασίδωμα στα φίλτρα από το iphone, δυο βραχνοκόκορες δίκην ντελάληδων παραπέρα και ιδού γενηθήτω ο «πολυχρονεμένος». Ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, έχει αναλάβει εργολαβικά να σηκώσει στις πλάτες του, κάθε λογής επικοινωνιακού τρικ για να εντυπωσιάσει τα πλήθη. Το πέτυχε… Κι ας μην αντιδρούν οι έχοντες ορθή πολιτική σκέψη. Αυτή ακόμη αναζητείται. Σε μια βιβλική καταστροφή άλλωστε, ποιος να ψάχνει πρωταγωνιστές στα τσαμούρια και στον πηλό που στεγνώνει…

Τέτοιου είδους αρχηγοί, βαπτίζονται ταχύρρυθμα ως πεφωτισμένοι σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που νιώθουν ότι η λάμψη τους περισσεύει. Και θέλουν να τη δανείσουν σε «εκλεκτούς» όπως ο στηριζόμενος από το ΣΥΡΙΖΑ υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Το ότι αγνοούσε το όνομά του, την ύπαρξή του και εν τέλει τον βίο και την πολιτεία του είναι ψιλά γράμματα. Είναι μια συμφωνία win win.

Ο υποψήφιος άλλωστε έχει μάθει από ετεροφωτισμούς. Φοβάμαι μια σύγκρουση πεφωτισμένων: Πρώην δήμαρχος, – αυτοπροσδιοριζόμενος και ως – «εμβληματικός» εναντίον φέρελπη statesman που στο διάβα του σαρώνει τα πάντα από προγνωστικά έως trending στο Ινστα. Τόση λάμψη τυφλώνει…

Στην εποχή ενός αθηνοκεντρικού κράτους του «πάρτα όλα» ιστορίες όπως του ταλαιπωρημένου Καυτανζογλείου ετοιμαστείτε να ξαναδούμε στο εγγύς μέλλον. Και σαφώς μετά τις εκλογές. Θυμίζω απλώς, ότι η ανακαίνιση του ρημαγμένου και τότε Καυτανζογλείου για τις ανάγκες του ποδοσφαιρικού τουρνουά του 2004 είχε στοιχίσει στο ελληνικό κράτος 47 εκατομμύρια ευρώ! Για να έχουμε μια αίσθηση σύγκρισης το στάδιο «do Bessa» της Μποαβίστα, ένα παλάτι που φιλοξένησε αγώνα της εθνικής μας στο Euro 2004 στην Πορτογαλία και λίγο μεγαλύτερη χωρητικότητας την ίδια ακριβώς εποχή, στοίχισε 31 εκατ. ευρώ. Κι ας μη μνημονεύσουμε την άρνηση του κράτους να το διαθέσει στον Ιβάν Σαββίδη ο οποίος θα αναλάμβανε να το ανακαινίσει με ίδια κεφάλαια.

Η ζέση και η σπουδή με την οποία τόσο η κεντρική κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση θα σπεύσουν να στηρίξουν μέχρις «τελευταίας ρανίδας» τους «εκλεκτούς» υποψηφίους δημάρχους είναι συγκινητική. Ακόμη και οι ίδιοι οι υποψήφιοι δείχνουν να βολεύονται με μια αντιπαράθεση για τα αυτονόητα προβλήματα της Θεσσαλονίκης. Κυκλοφοριακό, καθαριότητα, μεταφορές. Η Θεσσαλονίκη όμως απαξιώνεται μέρα με τη μέρα περισσότερο. Πουθενά δεν άκουσα για το ρόλο της στις διεθνές περιβάλλον. Γι αυτά άλλωστε, απαιτούνται προσωπικότητες και όχι ετερόφωτοι καλαμοκαβαλάρηδες, ούτε βολικοί πρόθυμοι που εκλιπαρούν για ένα χτύπημα στην πλάτη από τον τελευταίο υπουργό. Αλλά οι ανεξάρτητες φωνές αναδύονται έχουσες άγνοια κινδύνου. Και συνήθως, η άγνοια κινδύνου είναι εκείνη που γεννά ήρωες.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA