Οι ανεπιθύμητες κλήσεις αποτελούν ένα καθημερινό πρόβλημα για πολλούς χρήστες τηλεφωνικών υπηρεσιών, είτε πρόκειται για κινητά είτε για σταθερά τηλέφωνα.
Κάθε μέρα, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δέχονται κλήσεις σε ακατάλληλες στιγμές από εταιρείες που προσπαθούν να τους πείσουν να αλλάξουν προμηθευτές ενέργειας, τηλεφωνίας ή φυσικού αερίου, ενώ παράλληλα προβάλλουν διάφορα προϊόντα.
Η κατάσταση γύρω από τις ανεπιθύμητες κλήσεις
Το θέμα των ανεπιθύμητων κλήσεων έχει έρθει ξανά στο προσκήνιο, ιδίως μετά την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία επικύρωσε τη συνταγματικότητα της διάταξης που προβλέπει ελάχιστη αποζημίωση ύψους 10.000 ευρώ για τους θύματα αυτών των κλήσεων. Στο κέντρο αυτής της συζήτησης βρίσκεται το «Μητρώο 11», ένα σύστημα που θεσπίστηκε μέσω του νόμου 3471/2006 και που αφορά τα δικαιώματα των συνδρομητών απέναντι σε διαφημιστικές κλήσεις.
Το «Μητρώο 11» και τα δικαιώματα των πολιτών
Το «Μητρώο 11» είναι ένας κατάλογος που υποχρεούνται να τηρούν όλοι οι πάροχοι υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Σε αυτόν καταχωρούνται οι συνδρομητές που δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν να δέχονται κλήσεις προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών. Η διαδικασία εγγραφής στο μητρώο μπορεί να γίνει ηλεκτρονικά, μέσω τηλεφωνικής εξυπηρέτησης ή με αίτηση στα καταστήματα των παρόχων, με οδηγίες που είναι διαθέσιμες στις ιστοσελίδες τους.
Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι οι κλήσεις από εταιρείες ή call centers που φαίνεται να λειτουργούν από το εξωτερικό δεν καλύπτονται από την προστασία του μητρώου.
Εγκληματική δραστηριότητα και αποζημιώσεις
Αν ένας χρήστης που έχει δηλωθεί στο «Μητρώο 11» συνεχίσει να λαμβάνει ανεπιθύμητες κλήσεις, έχει το δικαίωμα να ζητήσει πλήρη αποζημίωση για τη βλάβη που υπέστη. Η νομοθεσία προβλέπει ότι το ελάχιστο ποσό αποζημίωσης ανέρχεται σε 10.000 ευρώ, το οποίο έχει προκαλέσει συζητήσεις και διαμάχες στη νομική κοινότητα.
Νομικές αντιδράσεις και πρόσφατες εξελίξεις
Η πρόβλεψη αυτή έχει συναντήσει αντιδράσεις, καθώς κάποιοι νομικοί θεωρούν ότι το ποσό αυτό είναι υπερβολικό και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας. Από την άλλη πλευρά, άλλες δικαστικές αποφάσεις υποστηρίζουν ότι ο νομοθέτης έθεσε αυτό το όριο για να αποτρέψει τις παραβάσεις και να προστατεύσει τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών.
Η πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου (564/2024) επιβεβαίωσε την εγκυρότητα της διάταξης, υποδεικνύοντας ότι η ελάχιστη αποζημίωση συνάδει με το Σύνταγμα. Ο νομοθέτης, με την επιλογή αυτού του ποσού, επιδιώκει να προστατεύσει τους πολίτες από ανεπιθύμητες παρεμβάσεις στην ιδιωτική τους ζωή, και το δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι το ύψος της αποζημίωσης λειτουργεί αποτρεπτικά για τις παραβάσεις.
Αυτή η εξέλιξη ενισχύει τη θέση των πολιτών απέναντι στις ενοχλητικές διαφημιστικές κλήσεις και επικυρώνει το δικαίωμά τους στην προστασία των προσωπικών τους δεδομένων, όπως έχει καθοριστεί από το άρθρο 9Α του Συντάγματος.
