Κάποτε η διαδικασία επέμβασης στον ανθρώπινο εγκέφαλο απαιτούσε τρυπανισμό και στη συνέχεια αγωνία και ένα ταξίδι του ασθενούς σε αχαρτογράφητα νερά. Δεκαπέντε χρόνια πριν και παρά την πρόοδο της επιστήμης υπήρχαν περιπτώσεις που θεωρούνταν μη διαχειρίσιμες και ανεγχείρητες.
Σήμερα πρακτικά δεν υπάρχει μη εγχειρήσιμη και μη διαχειρίσιμη κατάσταση αναφορικά με τον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη. Η πρόοδος που έχει γίνει στη χειρουργική θεραπεία προβλημάτων, όπως οι όγκοι εγκεφάλου, τα νευρολογικά ζητήματα της τρίτης ηλικίας, η χειρουργική της υπόφυσης, οι εν τω βάθει εξεργασίες, οι κήλες μεσοσπονδυλίου δίσκου και του πλέον δύσκολου εντοπισμού, είναι μεγάλη.
«Ο εγκέφαλος είναι ένα θαυμαστό όργανο, υπεύθυνο για την ομαλή λειτουργικότητα όλων των επιμέρους συστημάτων του ανθρώπου. Έχει μεγάλη ευενδοτότητα (δηλαδή μεταβολή του όγκου σε μια δεδομένη μεταβολή της πίεσης) και κρύβεται μέσα σε μια κλειστή ανένδοτη κοιλότητα. Κάθε είδους επέμβαση σε αυτόν απαιτεί ευγένεια και σεβασμό, ακριβή σχεδιασμό, άρτια χειρουργική τεχνική, ενώ δεν επιτρέπονται λάθος εκτιμήσεις, κακοί χειρισμοί και πιθανολογικές κινήσεις που οδηγούν μαθηματικά σε κακή χειρουργική, την οποία θα πληρώσει ο ασθενής με βαριά αναπηρία ή και την ίδια του τη ζωή. Κάθε ιατρική πράξη στον εγκέφαλο και στη σπονδυλική στήλη πρέπει να έχει πίσω της ακριβή διάγνωση, ακριβή ανατομικό και λειτουργικό προσδιορισμό της παθολογίας της βλάβης, χειρουργικό και αναισθησιολογικό σχεδιασμό στην εφαρμογή της προσέγγισης της παθολογίας χωρίς καταστροφή υγιών ιστών και, στη συνέχειά της, προσήκουσα και προσεκτική περιεγχειρητική φροντίδα», αναφέρει η Κωνσταντία Στοφόρου, διευθύντρια νευροχειρουργός.
Σήμερα αυτός ο κανόνας κάθε επέμβασης στον εγκέφαλο έχει πολύτιμους συμμάχους, που κατέστησαν δυνατή την προσέγγιση με ελάχιστο χειρουργικό και κυρίως εγκεφαλικό τραύμα, δηλαδή την εφαρμογή ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής στο πλέον ζωτικό όργανο του ανθρώπινου σώματος. Είναι οι σύγχρονες τεχνολογίες που αφορούν και επιτρέπουν τον εντοπισμό της βλάβης, την απεικόνιση τόσο της βλάβης όσο και της επέμβασης σε πραγματικό χρόνο, με τη χρήση τεχνολογικού εξοπλισμού όπως νευροενδοκάνουλα-brain path, laser & ultrasonic aspirators, ultra fine high speed drills, μικροεργαλεία, ενδοσκόπιο και νευροπλοήγηση στο χειρουργικό μικροσκόπιο με fusion σε real time της μαγνητικής τομογραφίας και προβολή μέσα στο χειρουργικό πεδίο της εικόνας του όγκου.
Αυτές οι τεχνολογίες, συνδυασμένες φυσικά με την υψηλή εξειδίκευση και την εμπειρία του νευροχειρουργού, είναι που επιτρέπουν τη χειρουργική της «κλειδαρότρυπας», την είσοδο δηλαδή εργαλείων και ενδοσκοπίου από μια «τρύπα» όχι μεγαλύτερη από μια κλειδαρότρυπα. Αυτή η χειρουργική τεχνική βρίσκει ευρεία εφαρμογή σε μια σειρά από σοβαρές επεμβάσεις.
Γρήγορη αποκατάσταση
Το αποτέλεσμα της εφαρμογής τής ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής στον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη σήμερα μοιάζει με θαύμα. Είναι μικρός ο χρόνος αποκατάστασης: κάτω από 24 ώρες για τις επεμβάσεις στη σπονδυλική στήλη, δυο τρεις μέρες για εκείνες στον εγκέφαλο με παραμονή σε ΜΕΘ έως 24 ώρες και χωρίς αναγκαστικό ύπνο στη συνέχεια, με αισθητά λιγότερες επιπλοκές και μικρότερο κόστος. «Όλα αυτά δεν αποτελούν μόνο μια πραγματικότητα στην οποία επαναπαύονται οι νευροχειρουργοί και η νευροχειρουργική, αλλά ένα στάδιο το οποίο μας προδιαθέτει για όλα τα θαυμάσια πράγματα όπως, πχ, η νανοτεχνολογία που έρχονται με τη σειρά τους να γίνουν τα νέα όπλα στη θεραπευτική μας φαρέτρα», καταλήγει η κυρία Στοφόρου.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL
