«Ιστορίες με… κάρυ» Παναγιώτης Μοσχίδης: Με τους Cleanigans έχουμε βρει ολόκληρα νοικοκυριά
Δέκα ερωτήσεις αναζητούν δέκα σύντομες απαντήσεις. Πρόσωπα της Θεσσαλονίκης, από όλους τους χώρους, μοιράζονται με τους αναγνώστες της εφημερίδας «Karfitsa» πτυχές της ζωής τους και αδημοσίευτες φωτογραφίες σε μια διαφορετική – μίνι συνέντευξη.
Ο Παναγιώτης Μοσχίδης είναι μόλις 20 ετών. Το πιο νέο, σε ηλικία, πρόσωπο που φιλοξενώ έως τώρα στη σελίδα. ‘Ενας φοιτητής με πολλές ανησυχίες για το περιβάλλον και το αύριο. Που φροντίζει να μας «καθαρίζει» από όλα όσα πετάμε διαχρονικά στις βόλτες μας. Μάλιστα, δημιούργησε και μία ομάδα, τους «Cleaningans» και θέλω να δώσετε βαρύτητα και προσοχή σ’ αυτά που λέει. Γιατί οι νέοι δείχνουν τελικά τον δρόμο…
Θυμάσαι τη στιγμή που μάζεψες το πρώτο σκουπίδι;
Tην θυμάμαι. Ήταν 2 Ιουλίου του 2020, μια ημέρα μετά τα γενέθλια μου.
Πώς «γεννήθηκαν» οι «Cleaningans»;
Η καθημερινή ενόχληση από την εικόνα των σκουπιδιών που βρίσκονται πεταμένα οπουδήποτε, η όρεξη και διάθεση για αλλαγή με πράξεις αλλά και η ενεργή συμμετοχή πολιτών στις πρώτες δράσεις καθαρισμού ήταν η σπίθα όπου λίγους μήνες μετά δημιούργησε τους Cleaningans.
Τί είπαν γονείς και φίλοι γι αυτή την ιδέα…
Λίγες μέρες πριν βγω για την πρώτη δράση, είχα πει στους κοντινούς μου ανθρώπους τι σκέφτομαι να κάνω. Όχι ότι θα δημιουργήσω μια ομάδα που θα διοργανώνουμε δράσεις καθαρισμού αλλά ότι θα πάω κάποια στιγμή μόνος μου στο κοντινό άλσος της γειτονιάς μου και θα μαζέψω τα σκουπίδια που είχα εντοπίσει ότι είχε. Η αντίδραση από την οικογένεια, την κοπέλα και τους φίλους μου ήταν ενθαρρυντική.
Ποια επιχείρηση καθαριότητας σου έμεινε περισσότερο;
Κάθε επιχείρηση κρύβει από πίσω της κάποια ιστορία. Από ένα αστείο συμβάν ή εύρημα που θα το συζητήσουμε κατά την διάρκεια της εξόρμησης μέχρι μια συζήτηση με έναν περαστικό, κάτι που κάνει την κάθε δράση να είναι μοναδική και να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες. Από άποψη όγκου απορριμμάτων που συγκεντρώσαμε μου έχει μείνει η δράση στο Ρέμα της Μικρολίμνης στις Πρέσπες, οι δυο δράσεις που έχουμε πραγματοποιήσει ως τώρα στον Γλαρόκαβο Χαλκιδικής αλλά και στο στρατόπεδο Κόδρα και στο παραλιακό μέτωπο στην Αρετσού.
Περίεργα ή σπάνια απορρίμματα;
Έχουμε βρει ολόκληρα νοικοκυριά. Από έπιπλα, καναπέδες, νεροχύτες, τουαλέτες, μπανιέρες, λέβητες πετρελαίου, ζαντολάστιχα, ηλεκτρικές συσκευές, καθίσματα αυτοκινήτου, σκουπίδια του ‘70 και ‘80 και ο,τιδήποτε άλλο μπορείτε να φανταστείτε…
Εάν είχες μπροστά σου τον υπουργό Περιβάλλοντος τί θα του έλεγες;
Να υπάρχει τακτικός έλεγχος και να τιμωρούνται με βαριά πρόστιμα οι παραβάτες ειδικά όσοι πετούν ανεξέλεγκτα απόβλητα, όπως μπάζα και χημικά. Επίσης, θα τον παρότρυνα να συμβουλευτεί τους ομολόγους του από άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν μειώσει τέτοιου είδους περιστατικά.
Η πιο βρώμικη περιοχή της πόλης…
Σίγουρα η δυτική πλευρά είναι πιο επιβαρυμένη σε σχέση με την Ανατολική χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα ανατολικά είναι καθαρά. Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο άλλωστε.
Τί σ’ ενοχλεί στη Θεσσαλονίκη;
Το οδικό δίκτυο στον μεγαλύτερο ποσοστό του.
Οι σπουδές πώς πάνε;
Θα πω καλά. Χρωστάω κάποια μαθήματα αλλά είναι ελεγχόμενη η κατάσταση.
Εάν μπορούσες να «καθαρίσεις» από κάτι τον κόσμο θα ήταν…
Δεν θα πω «από τα σκουπίδια». Θα το πάω πιο βαθιά. Θα έλεγα ότι θα ήθελα να «καθαρίσω» τον κόσμο από τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις και νοοτροπίες και δεν εννοώ μόνο στο περιβαλλοντικό κομμάτι.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA