Πόσες φορές δεν αγανακτήσαμε βλέποντας πεταμένα κομοδίνα, κρεβάτια και στρώματα στο πεζοδρόμιο; Μόλις προχτές σκόνταψα σε μια λεκάνη τουαλέτας μόλις βγήκα από την είσοδο της πολυκατοικίας μου στην ανατολική Θεσσαλονίκη. 

ΓΡΑΦΕΙ Η ΦΑΝΗ ΧΑΡΙΣΗ

Πόσες φορές δεν αναλογιστήκαμε γιατί η Θεσσαλονίκη μας έχει τόσο λίγο πράσινο; Πριν λίγες ημέρες βάνδαλοι επιτέθηκαν σε φρεσκοφυτεμένα δεντράκια και τα έσπασαν κυριολεκτικά. 

Γιατί δεν διαθέτουμε πάρκα με λουλούδια; Γιατί κάποιοι ξεσπούν την ανοησία τους και σε αυτά. Γιατί πετάμε σκουπίδια και γόπες στους δρόμους και στα πεζοδρόμια; Γιατί γίναμε ένας απαίδευτος λαός; 

Γιατί προφανώς έχουμε ξεχάσει ή κάποιοι δεν διδάχτηκαν ποτέ την αριστοτελική έννοια του πολίτη, του ενεργού πολίτη που ως «ζώον πολιτικόν» συμμετέχει ενεργά και διαμορφώνει την κοινωνία στην οποία ζει. 

Γίναμε ένας τεμπέλης λαός που το μόνο που κάνει είναι να σχολιάζει τα κακώς κείμενα και όλα μα όλα τα περιμένει από το κράτος και σε τοπικό επίπεδο από τους Δήμους. Ο Δήμος να καθαρίσει, ο Δήμος να σκουπίσει, να μαζέψει τα σκουπίδια, να μαζέψει τα ογκώδη, να φυτέψει δένδρα και λουλούδια κ.α. Ακόμα και τα Χριστούγεννα περιμένουμε ο Δήμος να στολίσει κάθε γειτονιά. Μόνο που αυτό είναι αδύνατον και αλήθεια είναι απορίας άξιο γιατί στις γειτονιές εκεί όπου υπάρχει εμπορική δραστηριότητα ποτέ μα ποτέ δεν είδα τους καταστηματάρχες να στολίζουν τους δρόμους τους. 

Αν θέλουμε να ζήσουμε σε μια πόλη που δεν κυριαρχεί το γκρι και η ασχήμια ήρθε η ώρα να γίνουμε ενεργοί πολίτες και να φροντίσουμε τις γειτονιές μας. Καμία διοίκηση Δήμου δεν μπορεί να βρίσκεται παντού και να κάνει την καθημερινότητα μας καλύτερη. Μόνο εμείς ως ενεργοί πολίτες μπορούμε κι έχουμε τη δύναμη να σταματήσουμε τους ασυνείδητους πολίτες αν βέβαια σταματήσουμε ως λαός να θεωρούμε «κάρφωμα» την καταγγελία στις αρμόδιες υπηρεσίες. Αν σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι ο Δήμος θα έρθει ένα πρωί και θα φυτέψει πολύχρωμα λουλούδια σε παρτέρια αντί να το κάνουμε εμείς. 

Θα πρέπει όμως και ο Δήμος – στην προκείμενη ο Δήμος Θεσσαλονίκης- να πιστέψει στη δύναμη των ενεργών πολιτών και πείσει και τους πλέον δύσπιστους, μέσα από μια πολιτική κινήτρων,  ότι πρέπει να συμβάλουμε στη καθημερινότητα των γειτονιών μας.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ KARFITSA