Για την πολύ μεγάλη επιτυχία της καθιέρωσης της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας από την UNESCO μίλησε ο Γιώργος Μπαμπινιώτης, ομότιμος καθηγητής Γλωσσολογίας στην ΕΡΤ.
«Ξεκίνησε αυτό από ένα άρθρο μου στο Protagon στις 16 Μαΐου του 2024, που έθεσα το θέμα. Είχε γίνει παλιότερα επί ΣΥΡΙΖΑ να γιορτάζεται, αλλά να γιορτάζεται στην Ελλάδα, δεν ήταν παγκόσμια ημέρα. Αυτό, λοιπόν, που κατά κάποιο τρόπο, έδωσα την αφορμή να ξεκινήσει, ήταν ένα άρθρο μου, όπου έλεγα τι συμβαίνει σε αυτό τον χώρο και τι πρέπει να επιδιώξουμε. Έπεσε πάνω το υπουργείο Εξωτερικών, οι άνθρωποι που έχουν την αρμοδιότητα να χειριστούν αυτά τα πράγματα. Ο κύριος Γεραπετρίτης, ο κ. Κότσιρας και ο απεσταλμένος της Ελλάδος στην UNESCO, ο κύριος Κουμουτσάκος που χειρίστηκε διπλωματικά το θέμα.
Αυτό όμως χρειαζόταν μία υποστήριξη επιστημονική, γλωσσολογική. Γιατί υπάρχουν 2700 γλώσσες που μιλιούνται, επομένως, τι θα γίνει με την ελληνική γλώσσα; Θα γίνει παγκόσμια και θα προστεθεί σε άλλες επτά γλώσσες που έχουν Παγκόσμια ημέρα; Που είναι τα Αγγλικά, τα Γαλλικά, η Κινέζικη, η Αραβική; Σε αυτές τις οχτώ γλώσσες θα προστεθεί η Ελληνική;
Λοιπόν, αυτό επιτεύχθηκε. Δηλαδή εφεξής η ελληνική θα έχει τη δική της παγκόσμια γιορτή, στις 9 Φεβρουαρίου, δηλαδή την ημέρα του θανάτου του Διονυσίου Σολωμού και θα εορτάζεται διεθνώς. Αυτό είναι μία ιστορική απόφαση.
Σημαίνει ότι μία μικρή, σε χρήση, σε αριθμό ομιλητών γλώσσα, έρχεται να εορτάζεται σε όλες τις χώρες του κόσμου ως γλώσσα του πολιτισμού.Αυτό είναι μια αναγνώριση της σημασίας της ελληνικής γλώσσας. Γιατί βέβαια ένας τεράστιος πολιτισμός, ο ελληνικός, που σφράγισε τον ευρωπαϊκό, εκφράστηκε μέσα από την ελληνική γλώσσα.
Να θυμηθούμε τον Όμηρο, να θυμηθούμε τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Θουκυδίδη, τον Αισχύλο και να θυμηθούμε και την Καινή Διαθήκη και τους Πατέρες της Εκκλησίας και το σύμβολο της πίστης. Όλα αυτά είναι σε ελληνική γλώσσα», υπογράμμισε ο κ. Μπαμπινιώτης.
Σαράντα αιώνες μιλάμε αδιάκοπα την ελληνική γλώσσα
Αναφορικά με το πόσα συναπτά χρόνια ομιλούνται τα ελληνικά ο καθηγητής τόνισε: «Σαράντα αιώνες μιλάμε αδιάκοπα την ελληνική γλώσσα και επί 28 αιώνες τη γράφουμε με το ίδιο αλφάβητο, αυτό το αλφάβητο που χρησιμοποιούμε και σήμερα. Αυτά όλα είναι μοναδικά, όπως μοναδική είναι η καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας και η παρουσία της στις άλλες γλώσσες.
Δηλαδή έχει ήδη η ελληνική, μια οικουμενικότητα και μια αναγνώριση από την παρουσία της στις άλλες γλώσσες. Αυτό το οποίο συνέβη τώρα είναι να αποφασιστεί από την UNESCO και να προταθεί στον ΟΗΕ, όπου θα ληφθεί η τελική απόφαση, αλλά αυτό είναι τυπικό και από εδώ και πέρα αρχίζει η δική μας μέριμνα.
Πρέπει, δηλαδή, το υπουργείο Εξωτερικών, το υπουργείο Παιδείας το Υπουργείο Πολιτισμού κατ εξοχήν, θα πρέπει μέσα από τις πρεσβείες μας, μέσα από τα Πανεπιστήμια τα ξένα και τα δικά μας, μέσα από φορείς πολιτιστικούς, να συνεργαστούμε και να δώσουμε υλικό ώστε να εορτάζεται πρεπόντως η ημέρα της Ελληνικής γλώσσας στις διάφορες χώρες του κόσμου. Υπάρχει ενδιαφέρον. Απλώς πρέπει να κινητοποιήσουμε τους ανθρώπους και να τους εφοδιάσουμε με υλικό γλωσσικό και με μία στήριξη, πώς μπορούν να το κάνουν καλύτερα αυτό σε κάθε γλώσσα με τους δικούς τους ανθρώπους.
Αυτό που για εμάς έχει σημασία είναι ότι την 9η Φεβρουαρίου διεθνώς θα ακούγεται η παρουσία και η σημασία της ελληνικής γλώσσας, δηλαδή του ελληνικού πολιτισμού, δηλαδή της Ελλάδος, δηλαδή του Ελληνισμού. Και βέβαια μαζί με την Ελλάδα είναι και η Κύπρος και βεβαίως μαζί με την Ελλάδα και την Κύπρο είναι οι ομογενείς μας.
Έχουμε δηλαδή μία παρουσία, η οποία βέβαια αριθμητικά δεν έχει σχέση με την παρουσία της αγγλικής ή της κινεζικής, αλλά ακριβώς αυτό είναι το μεγαλείο της ελληνικής. Ότι μία μικρή σε χρήση γλώσσα, έχει αυτόν τον τεράστιο πολιτισμό.
Αυτό που έλεγε ο Ελύτης, αυτός ο τόπος ο μικρός, ο μέγας. Αυτό είναι σχετικά και με την ελληνική γλώσσα. Και είμαστε όλοι υπερήφανοι μέσα σ’ αυτές τις περιόδους της καταχνιάς της διεθνούς, από τα διάφορα που συμβαίνουν διεθνώς. Αυτό το μήνυμα είναι ένα χαρούμενο μήνυμα, ένα μήνυμα ελπίδας και προβολής της χώρας μας και του πολιτισμού μας».
Η καθοριστική πορεία της ελληνικής γλώσσας
Σχετικά με την παρουσία της ελληνικής γλώσσας στις επιστήμες ο κ. Μπαμπινιώτης σημειώνει: «Η δεύτερη γλώσσα που έχει μια ευρύτερη παρουσία είναι η λατινική. Είναι οι λεγόμενες κλασικές γλώσσες, η ελληνική και η λατινική.
Η ελληνική έχει αυτή τη σημασία που έχει, γιατί ξεκινάει με τον Αλέξανδροκαι γίνεται διεθνής. Όταν έρχονται οι Ρωμαίοι μαθαίνουν τα ελληνικά, όπως εμείς μαθαίνουμε τα αγγλικά, περνάμε μετά στο Βυζάντιο και όταν γίνεται επίσημη γλώσσα η ελληνική αρχίζει και μέσα από το χριστιανισμό να περνάει η ελληνική γλώσσα.
Πάμε στην Αναγέννηση που ο κόσμος ανακαλύπτει τα ελληνικά κείμενα και τον άνθρωπο μέσα από τα ελληνικά κείμενα, όλα αυτά έχουν σχέση με την ελληνική γλώσσα και όταν φτάνουμε στον Διαφωτισμό, που είναι μια έκρηξη της επιστήμης, η επιστήμη χρειάζεται όρους. Τους όρους τους παίρνει από τα ελληνικά και από τα λατινικά.
Επομένως, μέσα από αυτή τη διαδρομή έχουμε μια καθοριστική παρουσία της ελληνικής και αυτό όμως το οποίο υπάρχει ιστορικά δεν είχε αναγνωριστεί μέχρι τώρα, ώστε να πάρει η ελληνική γλώσσα τη θέση που της αξίζει.
Γιατί βέβαια μια επιδίωξη ευρύτερη, ένας δεύτερος στόχος θα ήταν να ξαναδιδαχτεί η ελληνική γλώσσα, όπως και η λατινική, σε όλα τα σχολεία της Ευρώπης. Αυτό συνέβαινε πριν από λίγα χρόνια και μας ήξερε όλος ο κόσμος πολιτισμικά και γλωσσικά. Αυτό όμως είναι ένα δεύτερο βήμα».
Κλείνοντας ο καθηγητής τόνισε πως «Δεν κινδυνεύει η ελληνική γλώσσα όσο υπάρχουν Ελληνες που την χρησιμοποιούν. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε και να ευαισθητοποιηθούμε είναι να μειώσουμε την εισβολή ξένων λέξεων των αγγλικών και να επιμείνουμε από το σχολείο, τα μέσα ενημέρωσης, την κοινωνία, την οικογένεια σε μία καλύτερη, πιο ποιοτική χρήση της ελληνικής γλώσσας, της μητρικής μας γλώσσας».
