Οι μοναδικοί αιρετοί που φάνηκαν παραπονεμένοι από τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες ήταν οι δήμαρχοι. Γνωρίζουν ότι μπροστά τους έχουν ένα χειμώνα στον οποίο θα αποτελέσουν τον προθάλαμο της αγανάκτησης των πολιτών για το ενεργειακό. Κυρίως διότι διαχειρίζονται δημόσια κτίρια. Και ακόμη χειρότερα, σχολεία.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΡΑΓΩΓΙΑ

Προχθές, μαθητής, πασίγνωστου λυκείου της ανατολικής Θεσσαλονίκης μετέφερε στους γονείς του την πληροφορία – οδηγία από τους καθηγητές, ότι εάν κριθεί απαραίτητο στις βαριές ημέρες του χειμώνα, οι μαθητές θα μένουν σπίτια τους για εξ ‘ αποστάσεως διδασκαλία προς εξοικονόμηση πετρελαίου.

Θα ευχόμουν απλώς να είναι ράδιο αρβύλα, αλλά αν όντως πρόκειται για απόφαση κι όχι φημολογία τότε προβλέπω ακρότητες έξω από τα δημαρχεία. Αν όντως, υπάρχουν ακραία καιρικά φαινόμενα, τότε η όποια απόφαση παύσης λειτουργίας των σχολικών μονάδων προσδιορίζεται και λαμβάνεται από την Περιφέρεια.

Και πόσο σίγουροι είναι όσοι έλαβαν αυτήν την απόφαση, ότι στα σπίτια όλων των παιδιών έχουν ιδανικές συνθήκες ή δεν αντιμετωπίζουν το ίδιο ενεργειακό πρόβλημα; Θα έχουν όλοι αέριο ή πετρέλαιο;

Αν αυτό σημαίνει «προσαρμογή» διότι ειδάλλως… πεθαίνεις, είναι βέβαιο, ότι ο… μελλοθάνατος δεν έχει να χάσει τίποτα. Και εκείνος που θα πληρώσει πρώτος τη νύφη ακόμη και ως παράπλευρη απώλεια είναι ο αιρετός. Όχι, τόσο της κεντρικής σκηνής, ο βουλευτής δηλαδή γιατί εκείνος πρώτος θα κρυφτεί στα δύσκολα όπως συνήθως γίνεται. Αλλά ο δήμαρχος, ο αντιδήμαρχος, οι άνθρωποι που ασχολούνται και εκλέχθηκαν για να ασχολούνται με την καθημερινότητα του πολίτη. Κι αυτή πλέον, έγινε αποκρουστική.

Μιλώντας, με φίλο δήμαρχο μεγάλου δήμο μου είπε ότι «πολλοί είμαστε σε απόγνωση, διότι τα έξοδα έχουν τετραπλασιαστεί και υπάρχει πρόβλημα, το βλέπουμε ότι έρχεται. Και είμαστε βέβαιοι για τις αντιδράσεις του κόσμου αλλά είναι απλά μια εξίσωση που δε λύνεται με ευχές…»

Η εικόνα ενός παιδιού να βολοδέρνει μεταξύ σχολείου και σπιτιού επιλέγοντας που θα ζεσταθεί κι όχι που θα εκπαιδευτεί ισοδυναμεί με μεσαιωνικό αφορισμό. Και δηλώσεις περί… προσαρμογών ανάβουν φιτίλια οργής. Κι όταν χάνεις τα πάντα, είσαι ικανός να κάνεις χειρότερα…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA