Τι να πεις για το 2023. Ένα συμπυκνωμένο έτος τραγωδιών και πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων με ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ένας έτος απόλυτων αντιθέσεων. Και φεύγει με τις χειρότερες των επιπτώσεων. Ένα ακόμη θύμα οπαδικής βίας και εκατομμύρια θύματα τρομακτικής ακρίβειας.

Γράφει ο Δημήτρης Συρμάτσης

Δεν θυμάμαι να μπαίνει η χρονιά που φεύγει με τους καλύτερους οιωνούς. Ήδη σε μια διαρκής προεκλογική περίοδο από το καλοκαίρι, με τις υποκλοπές να πλανώνται πάνω από την πολιτική ατμόσφαιρα. Και στο τέλος του πρώτου διμήνου η μεγαλύτερη τραγωδία των τελευταίων ετών.

Θυμάμαι σαν χθες τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου. Προετοιμαζόμασταν για την περιοδεία Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη την επόμενη μέρα όταν σκάει η πληροφορία για την σύγκρουση των τρένων και για σκηνές χάους. Οι πρώτες εικόνες τη νύχτα από τους ρεπόρτερ μας που έφταναν στο σημείο δεν μπορούσαν να περιγράψουν όσα είδαμε με το πρώτο φως της μέρας. Παγώσαμε όλοι. Και ο αριθμός των νεκρών συνεχώς αυξανόταν. Ο θρήνος των πρώτων ωρών έδωσε τη θέση του στην οργή και στα λαϊκά ποτάμια που ζητούσαν δικαίωση.

Φευ. Διαψευστήκαμε ακόμη μια φορά. Το πολιτικό σύστημα μικρότερο των περιστάσεων. Βρήκε εξιλαστήριο θύμα τον σταθμάρχη, απέφευγε τις ευθύνες του – διαχρονικές και μη – και μετά το πένθος αρκούνταν σε «σκυλοκαβγάδες», επικοινωνιακές κινήσεις και συγκάλυψη. Αν δεν θεωρούσα ότι είναι μέγιστο καθήκον και υποχρέωση κάθε δημοκράτη πολίτη να προσέρχεται στην εκλογική διαδικασία – όποια κι αν είναι αυτή, ακόμα και πολυκατοικίας – ίσως γυρνούσα την πλάτη μου και εγώ μαζί με το 50% των πολιτών στις εκλογές.

Διπλές εθνικές εκλογές όπου η απόλυτη κυριαρχία Μητσοτάκη και ο πρωτόγνωρος κατακερματισμός της αντιπολίτευσης δημιούργησε νέα δεδομένα. Δεν είναι καλό για τη χώρα να μην υπάρχει δεύτερος πόλος. Η Φυσική θέλει δύο πόλους για την απαραίτητη ισορροπία. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως από τη μία είναι σε μια βαθιά περιδίνηση, οι διαλυτικές τάσεις δείχνουν να επιμένουν και από την άλλη το ΠΑΣΟΚ δεν «σαγηνεύει» τα πλήθη. Ανεβαίνει μεν αλλά τα δεδομένα δείχνουν πως αν βρεθεί κάτι καλύτερο ο κόσμος θα το ακολουθήσει.

Οι πολίτες αισθανόμαστε πολύ αδύναμοι με αυτές τις συνθήκες. Πριν την προεκλογική εκστρατεία θυμάμαι να έπαιρνα το λάδι 30 ευρώ. Σήμερα 60. Η φέτα 8-9 ευρώ το κιλό και σήμερα 16-18. Κάθε Σάββατο οι αγορές από το σούπερ μάρκετ πλησιάζουν το τριψήφιο νούμερο. Πλέον φτάνουμε στο όριο ενός βασικού μισθού το μήνα μόνο για τις διατροφικές μας ανάγκες. Πώς με αυτό το σκηνικό να αισιοδοξείς για το 2024;

Η αστερόσκονη των ημερών μακάρι να λειτουργήσει για μια συλλογική εορταστική αμεριμνησία. Αναγκαία για όλους μας. Καλές γιορτές σε όλους και προσοχή στον συνάνθρωπο. Από μια καλή κουβέντα, μέχρι ένα πιάτο φαγητό ή μια πιατέλα μελομακάρονα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA