Από το μεσαιωνικό κάστρο και το φεστιβάλ κινηματογράφου, τους Κιμωλίστες, τις δανειστικές υπαίθριες βιβλιοθήκες που αποτελούν παγκόσμια καινοτομία, τα σύρματα με τις βάρκες τους, τον γαστρονομικό παράδεισο με πίτα λαδένια, τυριά όπως το ξινό και το μανούρι…

Και, φυσικά, το θαύμα που λέγεται Πολύαιγος με ξεναγό τον Αυγουστή Γαλανό, που το πρωί εκτελεί δρομολόγια με το μοναδικό του καΐκι και το βράδυ ετοιμάζει γαστρονομικές λιχουδιές στο μοναδικό εστιατόριο «Μελτέμι». Στην άκρη του λόφου.

Μια παρέα χαρούμενων κατοίκων μάς ξεναγεί και στο δεύτερο μέρος, με οδηγό τον αεικίνητο Γιάννη Βάβουλη με την εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτωνAllwaysCarRentals, στη μικρή, ασημένια πινελιά του Αιγαίου, την Κίμωλο.

Ο Αυγουστής Γαλανός γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κίμωλο, για κάποιο διάστημα μπάρκαρε για… Αθήνα, αλλά ύστερα από εφτά χρόνια επέστρεψε, αναλαμβάνοντας την οικογενειακή επιχείρηση. Του αρέσει να συνδέει το πνεύμα της ταβέρνας με το αθηναϊκό εστιατόριο, προβάλλοντας την κιμωλιάτικη κουζίνα.

«Έχω τη γεύση της μητέρας μου σε όλα όσα δημιουργώ, χρησιμοποιώ πρώτες ύλες από το μποστάνι μας. Δεν μας ενδιαφέρει ποτέ το κόστος, αλλά μόνο η ποιότητα. Οι παππούδες από τα βουνά μού αφήνουν τον χειμώνα το θρούμπι και τη ρίγανη, εγώ θα κάτσω να το μαδήσω. Ο βασιλικός και ο δυόσμος είναι σε πρώτη θέα σε κάποιον που θα επισκεφτεί το μαγαζί και βέβαια έχουμε πολύ δυνατά τυριά. Η μανούρα και το ξινό είναι η δικιά μας παρμεζάνα, ασφαλώς και δεν χρησιμοποιώ καθόλου κρέμα γάλακτος στις συνταγές μου, γιατί αγαπώ το ελαιόλαδο και τα τυριά μας», θα μας πει και θα φουσκώσει από υπερηφάνεια τόσο για τις παρασκευές του όσο και για το «Μελτέμι» του. Το σπουδαίο εστιατόριό του που το έχει φτιάξει με πολύ μεράκι και πολύ κόπο.

Σκάβοντας τα βράχια και φτιάχνοντας τα Σύρματα

«Αυτές εδώ είναι αποθήκες για τις βάρκες μας και τις λέμε Σύρματα. Κάθε βαρκάρης έχει το δικό του σύρμα, με το δικό του χρώμα, δεν έχουμε, βλέπεις, χώρο και έτσι σκάβουμε τα βράχια και φτιάχνουμε τις αποθήκες μας, τα Σύρματα δηλαδή».

Μοναδικά φιλόξενος και καλοσυνάτος, ο 83χρονος Πολυδεύκης Ράμφος μάς ξεναγεί στη μαγική περιοχή του, τη Γούπα. Εδώ οι απίστευτες γυαλιστερές και καθαρές πλάκες βουτάνε στα ονειρικά τιρκουάζ νερά της Κιμώλου, δημιουργώντας ένα μοναδικό τοπίο… Που μοιάζει με πολυτελή πισίνα, αλλά και με καλοκαιρινό ανάκτορο του Ποσειδώνα.

Μπορεί ο χρόνος να του έχει χαράξει το πρόσωπο, αλλά η ψυχή του παραμένει νεανική.Λάτρης της θάλασσας και του καλού ψαριού.

«Εδώ δεν θα βρεις ούτε γαύρο ούτε σαρδέλα, γιατί τα ψάρια έχουν και την τοποθεσία τους. Εδώ μόνον μπαρμπούνια, λυθρίνια, φαγκριά, ροφούς και στείρες. Κλασικό ψαροχώρι εδώ η Γούπα, αλλά δυστυχώς από ψαράδες έχει μείνει μόνον ένας…».

Πώς περνά ο χρόνος;

«Μπορεί το καλοκαίρι να είναι όμορφα και γαλήνια,αλλά τον χειμώνα το νερό καβαλάει το νησί… Βλέπεις εκεί απέναντι το έχει κόψει στη μέση ο νοτιάς. Δύσκολος καιρός ο νοτιάς, τον πιάνει πολύ… Είναι απελπισία… Άσε…».

Οι υπαίθριες βιβλιοθήκες

Οι… Κιμωλίστες, μια χούφτα άτομα με πολλή θέληση, άρχισαν το 2011 να ασχολούνταιμε απλές αλλά πολύ χρήσιμες για το νησί εθελοντικές δράσεις.

Ασχολούνται και με εποχιακά δρώμενα, έθιμα του νησιού, έχοντας πάντα συνοδοιπόρο τον Δήμο Κιμώλου. Διοργανώνουν πολλά δρώμενα βασιζόμενοι σε παλιές αλλά και νέες ιδέες τους. Το καλοκαίρι, προς όφελος των κατοίκων και των επισκεπτών της Κιμώλου, η διάθεσή μας κορυφώνεται με καθημερινά δρώμενα. Παλιές και νέες ιδέες ενεργοποιούνται και εφαρμόζονται απ’ άκρη σ’ άκρη στο νησί της Κιμώλου, αλλά και της Πολυαίγου, εκδρομές, πεζοπορίες, υπαίθριος μεταφερόμενος και ειδυλλιακός κινηματογράφος σε παραλίες και γραφικούς χώρους στο χωριό, υπαίθριες ανοιχτές δανειστικές βιβλιοθήκες για όλους, βόλτες με κανό στη θάλασσα, οργάνωση και συμμετοχή στα πανηγύρια…

Το νησί της κατσίκας… η Πολύαιγος

Είναι το μεγαλύτερο πανελλαδικά ακατοίκητο νησί, το οποίο πήρε το όνομα του από τις πολλές κατσίκες. Οι αίγες κυκλοφορούν έως και σήμερα ελεύθερες σε αυτό το τεράστιο νησί.

Ξεκινήσαμε την εξερεύνηση με το καΐκι του Αυγουστή από την Κίμωλο στην περιοχή Ψάθη, για την Πολύαιγο. Πρώτη στάση η Κάτω Μυρσίνη, η μεγαλύτερη παραλία του νησιού με άμμο και μεγάλη έκταση. Γαλάζια νερά που οφείλουν το χρώμα τους στους χρωματισμούς και στα πτερώματα που βρίσκονται γύρω τους. Σε συνδυασμό με το φως του ηλίου αλλά και τον λευκό βράχο, δημιουργείται αυτό το μοναδικό γαλάζιο νερό και οαπίστευτος βυθός του.

Στην Πολύαιγο υπάρχουν ψηλοί βράχοι. Οι λεγόμενοι «καλόγεροι», ψηλές βραχονησίδες που ξεπροβάλλουν απότομα από τα νερά. Περάσαμε ανάμεσά τους και το τοπίο σου κόβει την ανάσα!

Κάποιοι, μάλιστα, παίρνουν περίεργα σχήματα κάνοντας το τοπίο να μοιάζει άγριο, αλλά παράλληλα μοναδικό.

Συκιά, το νοτιότερο άκρο

Η μικρή παραλία της Συκιάς είναι ιδανική για βουτιά και λαδένια Κιμώλου (μοιάζει με πίτσα με ντομάτα και κρεμμύδι.)

Συνέχεια στον γύρο του νησιού στην περιοχή Κακόβολα και τον φάρο που είναι χτισμένος στο ύψωμα του βράχου. Μετέωρος, νομίζεις ότι θα πέσει, όμως στέκει αγέρωχα για να ενημερώνει τους διερχόμενους ναυτικούς ότι είναι μπροστά στο μεγαλύτερο ακατοίκητο νησί της Ελλάδας.

Ο «δρομέας» στη μέση ξεπροβάλλει

Πιο πέρα η σπηλιά της Φανάρας. Στη συνέχεια, είδαμε στα βουνά της Πολυαίγου κάτι να ξεπροβάλλει. Ήταν ο βράχος που λένε οι ντόπιοι ότι μοιάζει με δρομέα. Δεν μπορώ να πω ότι έμοιαζε με δρομέα, αλλά ότι κάτι σχηματιζόταν, αυτό ήταν το μόνο σίγουρο…

Λίγο πριν τελειώσει η εκδρομή μας, συναντήσαμε την παραλία της Παναγιάς. Εδώ έχει άμμο και «θέση» ώστε να δένουν τα σκάφη που μεταφέρουν τουρίστες, αλλά εδώ αράζει το καΐκι του και ο μοναδικός κάτοικος του νησιού.

Η Πολύαιγος θα είναι εδώ μαζί με την ονειρική Κίμωλο και κάθε καλοκαίρι θα μας περιμένουν να τις ανακαλύψουμε…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLITICAL