Η ζωή είναι γεμάτη με αλλαγές και πολλές από αυτές ζυγίζουν περισσότερα κιλά από όσα μπορούμε να σηκώσουμε σε εκείνη τη φάση της ζωής μας. Πολλές μάλιστα, μας προκαλούν φόβο, θλίψη και δυσάρεστα συναισθήματα.
Πολύ συχνά αισθανόμαστε και αδύναμοι επειδή ακριβώς φοβόμαστε αλλά αντιθέτως, αυτά μας τα συναισθήματα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο. Εξηγώ αμέσως τι εννοώ. Το αντίθετο του θάρρους δεν είναι ο φόβος αλλά η απάθεια. Ίσα ίσα που ο φόβος ως ένα δυναμικό συναίσθημα, προδίδει μια αντίδραση σε μία κατάσταση και την ενεργή παρουσία μας μέσα σε αυτή. Ολόκληρο το σύμπαν, βασίζεται πάνω στην κίνηση. Εφόσον λοιπόν κινείσαι με οποιονδήποτε τρόπο και πολύ περισσότερο εφόσον είσαι σε θέση να φοβάσαι ή ακόμη και να πονάς, σημαίνει ότι είσαι ζωντανός, άρα έτοιμος να κάνεις τα επόμενα βήματα και να βρεις τον εαυτό σου ή καλύτερα να τον αποδεχτείς ολόκληρο.
Ξεκινώντας, εφόσον αποδεχτείς ότι τα συναισθήματά σου αυτά είναι μια υγιής πρώτη αντίδραση σε μία ή περισσότερες αλλαγές που σε έχουν αιφνιδιάσει, ήρθε η στιγμή να κατανοήσεις ότι όλα αυτά είναι φυσικό μέρος της ζωής ή ακόμη κομμάτι της διαδικασίας. Όπως οι εποχές αλλάζουν, έτσι αλλάζουν και οι συνθήκες γύρω μας. Αντί να προσπαθείς να αποφύγεις αυτές τις αλλαγές, προσπάθησε να τις δεις ως μια δυνατότητα για εξέλιξη. Κάθε αλλαγή, όσο δύσκολη κι αν φαίνεται, μπορεί να φέρει μαζί της νέες εμπειρίες, γνώσεις και ευκαιρίες. Ένας από τους μεγαλύτερους λόγους που μας δυσκολεύουν οι αλλαγές είναι ο φόβος του αγνώστου. Το μυαλό μας συχνά προτιμά τη σταθερότητα, ακόμα κι αν δεν μας εξυπηρετεί πάντα. Για να νικήσεις αυτόν τον φόβο, θυμίσου όλες τις φορές που βρέθηκες σε μια νέα κατάσταση και κατάφερες εύκολα ή δύσκολα, αργά ή γρήγορα να προσαρμοστείς μέσα σε αυτή.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να αγκαλιάσεις το μέλλον όταν κρατιέσαι σφιχτά από το παρελθόν όμως δες με ψυχραιμία τι στην πραγματικότητα ελέγχεις. Το μόνο λοιπόν που μπορείς να ελέγξεις είναι το παρόν και το πώς και με ποιες αξίες θα κινηθείς προς το μέλλον. Άφησε πίσω τις προσδοκίες που δεν εξυπηρετούν πλέον τον εαυτό σου και άνοιξε χώρο για το νέο. Οι αλλαγές συχνά φέρνουν συναισθήματα ανασφάλειας, φόβου ή ακόμη και λύπης. Αντί να τα καταπιέζεις, δώσε χώρο στον εαυτό σου να τα νιώσει. Μίλησε γι’ αυτά σε φίλους και πρώτα σε εσένα τον ίδιο, γράψε τα σε ένα ημερολόγιο ή απλά παρατήρησέ τα χωρίς επιπλέον κριτική. Το να αποδεχτείς τα συναισθήματά σου είναι ένα σημαντικό βήμα για να αποδεχτείς και τον εαυτό σου. Προσοχή όμως: Μην γίνεις περισσότερο αυστηρός με τον άνθρωπο που βλέπεις στον καθρέφτη σου. Τουλάχιστον όχι περισσότερο από όσο πραγματικά του αξίζει.
Γιατί επιμένω πάνω σε αυτό; Είμαστε συχνά οι πιο σκληροί κριτές του εαυτού μας. Όταν κάτι δεν πάει όπως το θέλαμε, κατηγορούμε τον εαυτό μας. Αντί να σου ασκείς συνεχώς κριτική, προσπάθησε να σου μιλήσεις όπως θα μιλούσες σε έναν καλό φίλο. Υπενθύμισε στον εαυτό σου ότι κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς με τα εργαλεία που διαθέτεις τη δεδομένη στιγμή. Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να εστιάσεις σε αυτό που μπορείς να επηρεάσεις. Μπορείς να ελέγξεις την αντίδρασή σου, τις σκέψεις σου και τις πράξεις σου. Δούλεψε πάνω σε αυτά και θα νιώσεις μεγαλύτερη αίσθηση δύναμης. Οι μεγάλες αλλαγές μπορεί να φαίνονται τρομακτικές. Όμως, αν τις σπάσεις σε μικρότερα βήματα, η διαδικασία γίνεται πιο διαχειρίσιμη. Αντί να σκέφτεσαι λοιπόν πόσο δύσκολο είναι να προσαρμοστείς σε μια νέα δουλειά ή να ξεκινήσεις μια νέα καθημερινή ρουτίνα, δούλεψε σε μικρές, εφικτές ενέργειες.
