Στα πρόθυρα της κατάρρευσης είναι το ιστορικό νεοκλασικό κτίριο Αλβέρτου Νεχαμά/Ροδοκανάκη που βρίσκεται στην Λεωφόρο Β. Όλγας 203 στη Θεσσαλονίκη.

Τις προηγούμενες μέρες κατέρρευσε τμήμα στο εξωτερικό του κτιρίου, ευτυχώς χωρίς να υπάρξει κάποιος τραυματισμός προκαλώντας όμως αναστάτωση από τον θόρυβο.

Πηγή φωτό: Άγνωστη Θεσσαλονίκη

Ιστορία του κτιρίου

Χτίστηκε το 1907 από τον τραπεζίτη Αλβέρτο Νεχαμά, πλούσιο κάτοικο της πόλης, με αρκετές ακόμα ιδιοκτησίες. Το 1954 αγοράστηκε από τους Σπύρο και Φρίντα Αρφαρά. Σήμερα ανήκει στους κληρονόμους Αρφαρά, τους Ε. Ροδοκανάκη, Μ.Κλόκα και Α. Πατίκα. Κατά καιρούς στέγασε μπαρ και εστιατόρια, φροντιστήρια και τελευταία παλαιοπωλείο στο ισόγειο και την αυλή. Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο το 1985 και το εξωτερικό αποκαταστάθηκε το 2019.

Αρχιτεκτονικά στοιχεία

Σύμφωνα με τον Β. Κολώνα, το κτίριο αρχικά ήταν διώροφο και μόνο το 1940-45 γίνεται η προσθήκη του τρίτου, καθώς και εσωτερικές διαρρυθμίσεις όπως η αφαίρεση του εσωτερικού κλιμακοστάσιου για την δημιουργία τριών ανεξάρτητων κατοικιών (1954, οικ. Ροδοκανάκη). Πάνω σε αυτό εκφράζονται αμφιβολίες από την κ. Ειρήνη Ροδοκανάκη, που μεγάλωσε σε αυτό το κτίσμα.

Τετράγωνης κάτοψης, με διαχωρισμό σε βάση, κορμό, στέψη. Εκλεκτικιστικού ρυθμού, με το κεντρικό τμήμα της κύριας όψης να τονίζεται με προβολή και με την τοποθέτηση της κύριας εισόδου, στην οποία οδηγεί κλιμακοστάσιο. Τα ανοίγματα οργανώνονται συμμετρικά σε κατακόρυφες και οριζόντιες ζώνες, στο ισόγειο με παράθυρα, ενώ στους ορόφους με εξωστόθυρες και τους αντίστοιχους εξώστες. Έντονη διάθεση διακόσμησης, στο ισόγειο με χαράξεις στο επίχρισμα και κλειδιά πάνω από τα παράθυρα, στους ορόφους ακόμα πιο έντονη με ανάγλυφες οριζόντιες γραμμές, ανάγλυφες γραμμές που σχηματίζουν Χ, κορδέλες με φυτικές αναπαραστάσεις (2ος), μενταγιόν πάνω από τα ανοίγματα (2ος), κιγκλιδώματα με φυτικά μοτίβα, περίτεχνους γεισίποδες που στηρίζουν το ελάχιστα προεξέχον γείσο. Πάνω από το γείσο, παρατηρούμε χτιστό στηθαίο που περικλείει την κεραμοσκεπή. Η όψη που τώρα βρίσκεται στον πεζόδρομο, έχει μικρότερα ανοίγματα, μια βοηθητική είσοδο με ξύλινη, δίφυλλη πόρτα και παρόμοια διακόσμηση, αν και πιο λιτή. Στην πίσω όψη, βλέπουμε πιο λιτή διακόσμηση, κεντρικό τμήμα σε εσοχή, σκεπαστούς εξώστες, ακριανό τμήμα σε προβολή καθώς και ξύλινα κουφώματα με επιρροές Art Nouveau.

Πηγή ιστορικών πληροφοριών: Η Θεσσαλονίκη εκτός των τειχών