Εικοσιτέσσερα χρόνια στην πολιτική σκηνή δεν είναι και λίγα… Τόσα μετράει η Έλενα Ράπτη από την πρώτη στιγμή που εξελέγη δημοτική σύμβουλος μέχρι και σήμερα που οι Θεσσαλονικείς ψηφοφόροι την εμπιστεύονται με κλειστά μάτια και την τιμούν με την ψήφο τους. Γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιά η Έλενα μεγάλωσε στην Κάτω Τούμπα. Σχολείο πήγε στο Αρσάκειο Θεσσαλονίκης, τότε που το σχολείο ήταν… θηλέων, αν και στην Α’ γυμνασίου, η τάξη της ήταν η πρώτη μεικτή τάξη αγόρια με κορίτσια. Έχει πτυχίο στον ελληνικό πολιτισμό και μεταπτυχιακού στη διοίκηση επιχειρήσεων. Για πολλά χρόνια εργάστηκε ως ελεύθερη επαγγελματίας στο χώρο των οπτικοακουστικών συστημάτων επικοινωνίας.

Το 1998 αποφάσισε να ασχοληθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση και σε ηλικία 22 ετών εκλέγεται για πρώτη φορά Δημοτική Σύμβουλος Θεσσαλονίκης, ενώ το 2002 επανεκλέγεται πρώτη σε σταυρούς προτίμησης. Ο δρόμος της πολιτικής έγινε για την Έλενα, μονόδρομος…

Το 2004 εκλέγεται για πρώτη φορά Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου στην Α΄ Θεσσαλονίκης με τη Νέα Δημοκρατία και επανεκλέγεται το 2007, το 2009, στις διπλές βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου 2012, τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο 2015 και τον Ιούλιο 2019. Κυριολεκτικά η μισή της ζωή είναι στην πολιτική.

 Η πολιτική της διαδρομή και ο αγώνας της κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών είναι παράλληλος. Το 2012 ορίζεται μέλος στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, μέλος του Δικτύου Κοινοβουλευτικών για τον τερματισμό της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών και συντονίστρια της καμπάνιας «ΕΝΑ στα ΠΕΝΤΕ» του Συμβουλίου της Ευρώπης στην Ελλάδα. Το 2017 ορίζεται μέλος της ομάδας εμπειρογνωμόνων (expert) του νέου προγράμματος που συνδιοργανώνεται από τη Διευρυμένη Μερική Συμφωνία για τον Αθλητισμό του Συμβουλίου της Ευρώπης (EPAS) και την Ευρωπαϊκή Ένωση με τίτλο: «Ασφάλεια στον Αθλητισμό – Τερματισμός της σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης των παιδιών στον αθλητισμό».

Ποιος την έμπλεξε με την πολιτική; Ο πατέρας της. Όταν σκέφτηκε να δραστηριοποιηθεί ενεργά στα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης, ο πατέρας της ήταν εκείνος που την ενθάρρυνε να βάλει υποψηφιότητα ως δημοτική σύμβουλος. Πλέον είναι «η ψυχή» του πολιτικού της γραφείου.

Το Μοναστήρι της Παναγίας και η Δραματική Σχολή… Η Έλενα Ράπτη έχει ισχυρούς δεσμούς με την οικογένειά της, είναι όπως λέει το «λιμάνι» της. Νιώθει τεράστια ευγνωμοσύνη για τους γονείς της γιατί μεγάλωσε με πάρα πολλή αγάπη και ήθελε με την σειρά της να αποτελέσει στήριγμα σε άλλα παιδιά που μπορεί να μην μεγάλωσαν σε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον όπως η ίδια. Εύκολα θα τη χαρακτήριζες «κορίτσι του μπαμπά», καθώς το πρόσωπό της λάμπει όταν μιλάει για τον πατέρα της, τον Δημήτρη. Ο πατέρας της είναι επιτυχημένος επιχειρηματίας στη Θεσσαλονίκη και ταυτόχρονα βαθύτατα πολιτικοποιημένος. Δεν διστάζει ακόμα και τώρα να τον συμβουλεύεται καθημερινά για τις πολιτικές τις επιλογές, ενώ βρίσκεται πολύ κοντά στην αδερφή της και στην μητέρα της. «Φύλακας άγγελός μου είναι η μητέρα μου που είναι σταθερά στο πλευρό μου», λέει η Έλενα για την μητέρα της η οποία την βοηθούσε σε όλες τις εκδηλώσεις για την παιδική κακοποίηση.

Μεγάλωσε παίζοντας στις αλάνες της γειτονιάς. Από μικρή δοκίμασε τον εαυτό της σε διαφορετικά αθλήματα όπως το τένις, την ενόργανη, το ταεκ-βο-ντο, το μπαλέτο και την ιππασία… Αγαπάει πολύ το διάβασμα κι ένα φεγγάρι στο σχολείο δοκίμασε την τύχη της στην υποκριτική. Συμμετείχε στη θεατρική ομάδα του σχολείου. Μάλιστα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια παράσταση που ανέβηκε στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο σχολικού διαγωνισμού. Ένα χρόνο πριν κατέβει υποψήφια στις δημοτικές εκλογές, δίνει εξετάσεις στην Δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου Θεσσαλονίκης και … κόπηκε! Δεν το είχε με την υποκριτική, αλλά την κέρδισε η πολιτική! Πλέον, τα χόμπι της τα έχει αφήσει στην άκρη αφού καλείται καθημερινά να ανταπεξέλθει σ’ ένα απαιτητικό πρόγραμμα υποχρεώσεων.

Δεν έχει όμως ξεχάσει τους φίλους και τις φίλες της από την παιδική ηλικία με τους οποίους διατηρεί στενές σχέσεις. Την Αθηνά, τον Παντελή, την Δήμη, την Μαρία, τον Γιάννη, την Στέλλα… είναι πάντα εκεί για όλους. Η φιλοσοφία της ζωής της συμπυκνώνεται σε μια φράση που λέει συνέχεια: «Έχει το γούστο του να προσπαθείς για το ακατόρθωτο».

 Όταν νιώθει πιεσμένη έχει ένα και μόνο ησυχαστήριο, το Μοναστήρι της Παναγίας στη Θεσσαλονίκη. Το έμαθε από τα μαθητικά της χρόνια. Το Αρσάκειο τους πήγαινε εκεί για να εκκλησιαστούν. Έτσι το έμαθε κι όπως λέει η ίδια σε φίλους της, στη συνέχεια όταν έψαχνε απαντήσεις ο δρόμος την οδήγησε ξανά εκεί και έχει βρει το πιο γλυκό καταφύγιο… Στον ελεύθερο χρόνο της προτιμά να ασχολείται με τον ανιψιό της το Δημήτρη και με το σκυλάκι της που το έχει ονομάσει «Γιαννάκη». Ένα γεγονός που στιγμάτισε τη ζωή της ήταν η απώλεια της γιαγιάς της, με την οποία ήταν πολύ δεμένη.

Ως άνθρωπος η Έλενα Ράπτη είναι αισιόδοξη. Απεχθάνεται την μεμψιμοιρία και λατρεύει τους ανθρώπους που είναι αυθεντικοί, που δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό, που είναι γενναιόδωροι, καλοπροαίρετοι, και έχουν καθαρή καρδιά. Με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη διατηρεί μια σχέση εμπιστοσύνης και σεβασμού. Η πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού να δημιουργήσει Εθνικό Σχέδιο Δράσης που θα διορθώσει όλες τις δυσλειτουργίες στον ευαίσθητο τομέα της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης και η εμπιστοσύνη που έδειξε ο Μητσοτάκης στο πρόσωπό της να δουλέψει σε αυτό το σκοπό, είναι όπως λέει η ίδια, μια ηθική επιβράβευση και δικαίωση για την αφοσίωσή της στον αγώνα για την προστασία των παιδιών.