Τι συμβαίνει, όταν οι Πλανόδιοι Μουσικοί επιστρέφουν στις γειτονιές των εφηβικών τους χρόνων; Έχοντας στις αποσκευές μια κιθάρα, μια φλογέρα κι ένα μαντολίνο, πολλές αναμνήσεις και ταξίδια, πανέμορφα τραγούδια με ενδιαφέρουσες ιστορίες, σμίγουν με κέφι τις φωνές τους με τις φωνές των φίλων τους, παλιών και νεότερων: τους θαμώνες της Ζώγιας στις 24 & 25 Νοεμβρίου! Μιλήσαμε με το Μανόλη Ανδρουλιδάκη.
Μετά από τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, πώς βλέπετε να έχει αλλάξει η ελληνική σκηνή σε σχέση με την αρχή της καλλιτεχνικής σας πορείας;
Όλα γύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Από τις αρχές του ‘90 μέχρι τώρα, τα καλά τραγούδια και οι αγαπημένες μελωδίες κερδίζουν τον ακροατή κι εμάς. Τότε, βέβαια, δεν καραδοκούσαν τα κινητά να τραβήξουν ότι συμβαίνει εντός κι εκτός σκηνής και ο κόσμος ήταν πιο προσηλωμένος σε αυτό που ζούσε. Περισσότερες οι ημέρες των παραστάσεων εβδομαδιαία, κάποιες μυθικές προσωπικότητες, όπως ο Χατζιδάκις, ζούσαν και κάποιοι κυκλοφορούσαν ανάμεσά μας και υπήρχε ένας φρέσκος αέρας νέων τραγουδοποιών της εποχής, που τους στήριζε το ραδιόφωνο. Οι δίσκοι ακόμη πουλούσαν, η μουσική βιομηχανία ήταν ακόμη ζωντανή και το καλό τραγούδι άντεχε άνετα στον πόλεμο της κυριάρχης ιδεολογίας. Αν τότε ακούγαμε (και βλέπαμε) trap θα λέγαμε ότι κάποιος κάνει χοντροκομμένη πλάκα. Τώρα που το σκέφτομαι, το ίδιο αισθάνομαι και τώρα…
Πώς επιλέγετε τραγούδια για τα προγράμματά σας;
Το δύσκολο είναι το πώς απορρίπτουμε κάποια τραγούδια. Διαλέγουμε ότι μιλάει στην ψυχή μας και μετά παλεύουμε να το αποχωριστούμε για να μη βγει το πρόγραμμα 5ωρο. Προσπαθούμε να ταιριάζει στο σενάριο που ακολουθούμε στην παράσταση και να ταιριάξουν μεταξύ μας τα πιο αγαπημένα μας τραγούδια με τρόπο ώστε στο τέλος να μην τραγουδάμε εμείς αλλά οι ακροατές μας.
Τι διαφορετικό θα δούμε στη δεύτερη βερσιόν των Πλανόδιων;
Αυτή τη φορά ο “ραδιοφωνικός παραγωγός” Κώστας και ο “σολίστας φιλοξενούμενος” Μανόλης, επιστρέφουν στην πόλη που έκαναν τα πρώτα τους καλλιτεχνικά βήματα. Ο πρώτος στα παιδικά – εφηβικά και ο δεύτερος στα φοιτητικά του χρόνια. Έτσι θυμούνται τραγούδια που τους συντρόφευαν τότε και τώρα. Έχουν προστεθεί διαχρονικά τραγούδια των 90ς και κάποια παλαιότερα αλλά και πιο φρέσκα όπως και ένα σε πρώτη εκτέλεση.
Πέρα από τα καλλιτεχνικά σας συναπαντήματα, τι άλλο κοινό έχετε οι δυο σας;
Χιούμορ, καλή πρόθεση και χαλαρή διάθεση με πολλές ώρες προσωπικής μελέτης. Αγάπη για την καλή μουσική όλων των ειδών χωρίς παρωπίδες. Ο Κώστας γενικά είναι πιο εξωστρεφής και ανοιχτόκαρδος κι εγώ προσπαθώ ν’ ακολουθήσω.
Ποια είναι εν γένει τα σχέδιά σας για το μέλλον – μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα;
Ετοιμάζω μια κιθαριστική συλλογή με δικές μου συνθέσεις, παράλληλα με δισκογραφικές δουλειές με τραγούδια μου σε διαδικασία προώθησης ή ηχογραφήσεων. Σκοπεύω να κάνω πράγματα που να με ευχαριστούν και να με γεμίζουν, όπως “οι Πλανόδιοι”. Λέω να κάνω και διακοπές φέτος, θα δούμε.
