Θεσσαλονίκη: Της… ιερόδουλης η άδεια
Το «άνοιγμα» του επαγγέλματος- λειτουργήματος τους διεκδικούν ιερόδουλες, όπως συνέβη και με άλλους κλάδους ή βιοποριστικές ενασχολήσεις από τις αρχές της οικονομικής κρίσης, στην Ελλάδα. Ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής υπέβαλε σχετικό αίτημα στην αρμόδια υπηρεσία του δήμου Θεσσαλονίκης, ζητώντας δεύτερη άδεια για να επεκτείνει την επιχειρηματική της δραστηριότητα.
REPORTAZ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΟΥΛΗΣ
Στα λεγόμενα «κλειστά» επαγγέλματα ο νομοθέτης επέβαλε περιορισμούς όπως είναι ο προκαθορισμένος αριθμός αδειών ή η άσκηση των επαγγελμάτων εντός συγκεκριμένων γεωγραφικών ορίων. Κοινό μυστικό αποτελεί, όμως, το γεγονός ότι ήδη υπάρχουν επιχειρηματίες που διοικούν αλυσίδες οίκων ανοχής, χρησιμοποιώντας «παρένθετα» πρόσωπα ώστε να μπορούν να παρακάμπτουν το αδειοδοτικό θέμα.
Τον περασμένο Μάρτιο, μια «διαφορετική» αίτηση υποβλήθηκε προς το τμήμα Ρύθμισης και Έκδοσης Αδειών Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της Διεύθυνσης Εξυπηρέτησης Επιχειρηματία του Δήμου Θεσσαλονίκης. Αποστολέας ήταν μια ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής. Η συγκεκριμένη ιερόδουλη έκανε γνωστό ότι, το 2021, έλαβε άδεια εγκατάστασης και χρήσης οικήματος εκδιδομένων με αμοιβή προσώπων, με ισχύ για δύο έτη, ενώ διευκρίνισε ότι το οίκημα είναι μισθωμένο και όχι ιδιόκτητο.
Με την αίτηση της ζητεί να της χορηγηθεί δεύτερη άδεια εγκατάστασης και χρήσης οίκου ανοχής στο Δήμο Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με τα οριζόμενα απ’ το νόμο. Επισημαίνει ότι το ζήτημα αυτό έχει αξιολογηθεί θετικά από άλλους δήμους της χώρας, όπου έχουν υποβληθεί ανάλογες αιτήσεις ενώ επικαλείται τη θετική γνωμοδότηση του δήμου Λαμιέων. Στο προσεχές χρονικό διάστημα αναμένεται η έκδοση σχετικής γνωμοδότησης από το Δήμο Θεσσαλονίκης.
Πλέον, άδειες για οίκους ανοχής, υπό το νέο νομικό καθεστώς, μπορούν να χορηγούνται και σε άνδρες οι οποίοι χαρακτηρίζονται εκδιδόμενα πρόσωπα και λαμβάνουν σχετικό πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος
Το νομικό πλαίσιο
Στην αίτηση αναγράφονται τα εξής: Με το νόμο 2734/ 1999 ορίζονταν ειδικές προϋποθέσεις για την άσκηση του επαγγέλματος των εκδιδομένων με αμοιβή προσώπων και υπήρχαν περιορισμοί στην άσκηση του. Μεταξύ αυτών ήταν και η απαγόρευση σύμφωνα με την οποία «κατά το χρόνο ισχύος της άδειας δεν επιτρέπεται η χορήγηση στο ίδιο πρόσωπο δεύτερης άδειας για τον ίδιο σκοπό».
Οι περιορισμοί αυτοί καταργήθηκαν με το νόμο 3919/ 2011 μεταξύ των οποίων και η απαγόρευση για ένα πρόσωπο της δημιουργίας περισσότερων εγκαταστάσεων ή επαγγελματικής δραστηριοποίησης σε περισσότερες εγκαταστάσεις, σε ένα ή περισσότερα γεωγραφικά διαμερίσματα. Από την ισχύ του τελευταίου νόμου, οι γεωγραφικοί περιορισμοί στην άσκηση του επαγγέλματος έχουν καταργηθεί.
Ύστερα από ανάλογη αίτηση, ο προϊστάμενος του Τμήματος Νομικής Υπηρεσίας του δήμου Λαμιέων γνωμοδότησε θετικά. Δέχτηκε δηλαδή ότι επιτρέπεται η χορήγηση στο ίδιο πρόσωπο δεύτερης άδειας για τον ίδιο σκοπό, λαμβάνοντας υπόψη ότι με βάση το νόμο επιτρέπεται το «άνοιγμα» της συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας και ότι καταργήθηκαν όλοι οι περιορισμοί που αφορούν την πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων.
Η πρωτοπόρος ιερόδουλη από τη Θεσσαλονίκη ζητάει την εφαρμογή αυτού του νόμου προκειμένου να μπορέσει να λειτουργήσει περισσότερους από έναν οίκους ανοχής και στην πόλη μας.
«Ίδια προνόμια και για τους εργαζόμενους στη βιομηχανία του σεξ»
Ο δικηγόρος Παρασκευάς Σπυράτος, ο όποιος υποστηρίζει νομικά το θέμα, δήλωσε στην karfitsa τα εξής: «Με το νόμο 2734/ 1999 υπήρχαν περιορισμοί που δεν επέτρεπαν στο ίδιο πρόσωπο τη χορήγηση δεύτερης άδειας. Με το ευρύτερο νομικό πλαίσιο του άρθρου 3919/ 2011, όμως, καταργήθηκαν οι περιορισμοί στην πρόσβαση και στην άσκηση ενός επαγγέλματος. Τώρα, κατά τα ανωτέρω, έγινε και η πρώτη πρακτική εφαρμογή στο δήμο Λαμίας, εκεί δηλαδή χορηγήθηκαν στο ίδιο εκδιδόμενο πρόσωπο περισσότερες από μια άδειες οίκων ανοχής. Η απόφαση αυτή αναμένεται να επεκταθεί σταδιακά σε όλα τα μέρη της χώρας κατά το νομικό πλαίσιο που προαναφέρθηκε. Κάθε είδους αναχρονιστικοί περιορισμοί προσδοκούμε να καταργηθούν και στο δήμο Θεσσαλονίκης. Οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία του σεξ επιθυμούν να μην τυγχάνουν μιας διακριτής – ρατσιστικής μεταχείρισης και να έχουν κι αυτοί προνόμια όπως και τα άλλα επαγγέλματα. Ως γνωστόν περιορισμοί που έχουν σήμερα αρθεί υπήρχαν σε πολλούς επαγγελματικούς κλάδους (γιατρών , δικηγόρων, μηχανικών, συμβολαιογράφων κλπ). Ζούμε σε μια εποχή που πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι, ασχέτως επαγγέλματος, να ακολουθήσουμε τις νομικές εξελίξεις της εποχής μας. Είναι άδικο να παραλειφθούν όσοι ή όσες εργάζονται σε οίκους ανοχής».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA