Εργαλείο για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη βιομηχανική περιοχή της Σίνδου, χαρακτηρίζει ο πρόεδρος του ΣΕΒΙΠΕΘ την λειτουργία του δυτικού προαστιακού σιδηρόδρομου. Ωστόσο, ο κ. Μωραϊτίδης επισημαίνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα των επιχειρήσεων της περιοχής είναι οι υπέρογκες χρεώσεις των κοινοχρήστων από την διαχειρίστρια εταιρεία.

Συνέντευξη στον Γιώργο Κατσιάνη

Από πότε λειτουργεί ο Σύνδεσμος και πόσα μέλη έχει σήμερα;

«Ο ΣΕΒΙΠΕΘ αποτελεί μια πρωτοβουλία εγκατεστημένων επιχειρήσεων για τη διαχείριση, ανάδειξη και αντιμετώπιση ζητημάτων που ταλάνιζαν και ταλανίζουν την βιομηχανική περιοχή Θεσσαλονίκης. Ξεκινήσαμε καμιά δεκαριά επιχειρηματίες τον Αύγουστο του 2019 και από τον πρώτο κιόλας χρόνο, ξεπεράσαμε τα 50 μέλη. Παρά τις επάλληλες κρίσεις που ακολούθησαν με αποκορύφωμα την υγειονομική, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων της Βιομηχανικής Περιοχής Θεσσαλονίκης εξακολουθεί να γιγαντώνεται, έχοντας πλέον ξεπεράσει σήμερα τα 190 άμεσα κι έμμεσα συνδεδεμένα μέλη».

Κύριε πρόεδρε, ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο ΣΕΒΙΠΕΘ;

«Τα ζητήματα που οφείλουμε να διαχειριστούμε είναι πολλά και δυναμικά. Αφενός αφορούν και εμάς τα προφανή ζητήματα που αποτελούν τροχοπέδη για την ανάπτυξη της μεταποίησης στη χώρα όπως είναι το ασταθές φορολογικό πλαίσιο, η αδυναμία ή η απροθυμία του τραπεζικού συστήματος να στηρίξει τις μεταποιητικές επιχειρήσεις, η ρευστότητα στο κόστος ενέργειας και των πρώτων υλών καθώς και το μη μισθολογικό κόστος για τις επιχειρήσεις μας. Παράλληλα, όμως στη ΒΙΠΕΘ έχουμε να διαχειριστούμε και τοπικής φύσεως ζητήματα. Το πιο κρίσιμο θέμα είναι ο νέος κανονισμός λειτουργίας των βιομηχανικών περιοχών της χώρας που εκχώρησε δικαιώματα της Πολιτείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης σε ανώνυμη εταιρεία, στην οποία μεγαλομέτοχος είναι τράπεζα. Άλλο σημαντικό ζήτημα για εμάς είναι η υποστελέχωση, τόσο ως απόρροια αφενός του δημογραφικού προβλήματος, όσο και εξαιτίας της ‘αφαίμαξης’ της χώρας από καταρτισμένο, τεχνικό και διοικητικό προσωπικό, μέσης, ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης που έφυγε από την Ελλάδα, τα τελευταία 15 χρόνια. Τέλος, κρίσιμο είναι και το ζήτημα της προσβασιμότητας στην περιοχή για εργαζόμενους και οχήματα».

Πόσο έχουν αυξηθεί οι χρεώσεις των κοινοχρήστων για τις επιχειρήσεις, τα τελευταία χρόνια;

«Ο νέος κανονισμός λειτουργίας των ΒΙ.ΠΕ. άλλαξε άρδην τον τρόπο υπολογισμού των κοινοχρήστων. Σύμφωνα με καταγγελίες πολλών εγκατεστημένων επιχειρήσεων, η έκδοση αδειών, τα ανταποδοτικά και μη τέλη και εσχάτως ακόμα και το νερό χρεώνονται σε προκλητικά υψηλές τιμές. Όπως γίνεται αντιληπτό, με τον τρόπο αυτό υπονομεύεται η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και η βιωσιμότητα τους».

Θεωρείτε ότι ο δυτικός προαστιακός αποτελεί το «κλειδί» για την προσβασιμότητα στη βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης;

«Στηρίζω έμπρακτα και τεκμηριωμένα τα μέσα σταθερής τροχιάς. Ως πρόεδρος, ανέδειξα από νωρίς την αναγκαιότητα του προαστιακού με ποσοτικά και ποιοτικά δεδομένα. Πρόκειται για την οικονομικότερη και άμεσα, εφαρμόσιμη λύση. Ενδεικτικά θα σας αναφέρω ότι το 2003 είχαμε κατ’ ελάχιστον 33 συρμούς να σταματούν στη Σίνδο ενώ τα τελευταία χρόνια είχαμε μόλις οκτώ, ημερησίως και μάλιστα σε ακατάλληλες ώρες. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι το τρένο εξυπηρετεί τη διαδρομή μεταξύ των σιδηροδρομικών σταθμών Θεσσαλονίκης και Σίνδου σε μόλις 11 λεπτά! Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως η ορθή λειτουργία του προαστιακού θα μπορούσε να ανακουφίσει την οδική κυκλοφορία στο σύνολο του πολεοδομικού συγκροτήματος, να μειώσει το κόστος μετακίνησης των εργαζομένων από και προς τη ΒΙΠΕΘ, να βελτιώσει το αποτύπωμα διοξειδίου του άνθρακα αλλά και να παρακινήσει και άλλους ανθρώπους να εργαστούν στη βιομηχανική περιοχή, η οποία σημειωτέον αμείβει καλά τους εργαζόμενους. Αν σε όλα αυτά, προσθέστε την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού του δήμου Δέλτα και κυρίως της δυναμικής που έχει το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.) αντιλαμβάνεστε την αναγκαιότητα του προαστιακού σιδηρόδρομου».

Κύριε Μωραϊτίδη, υπάρχουν σήμερα αναξιοποίητα οικόπεδα αν κάποιος επιχειρηματίας θέλει να επενδύσει στη ΒΙ.ΠΕ.;

«Οι συνεχείς κρίσεις (οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή, μεταναστευτικό) δεν άφησαν ανεπηρέαστη τη ΒΙΠΕΘ. Κάποιες βιομηχανικές μονάδες εγκαταλείφθηκαν ή πέρασαν σε σύνθετο ιδιοκτησιακό καθεστώς που τις κατέστησε ανενεργές και κάποιες άλλες, μεταβιβάστηκαν και επαναλειτούργησαν. Οι ενεργές μονάδες έχουν επιδείξει ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητα. Έχουν μάλιστα αναπτύξει μια πρωτοφανή συνεργατική κουλτούρα, η οποία αποτυπώνεται, τόσο στις μεταξύ τους συνέργειες, όσο και στην ενεργή τους συμμετοχή στον ΣΕΒΙΠΕΘ και στα επιμελητήρια. Έτσι, οι ενεργές, εγκατεστημένες επιχειρήσεις και κάποιες νέες βιομηχανικές μονάδες στη ΒΙ.ΠΕ. έχουν σχεδόν εξαντλήσει το διαθέσιμο κτιριακό απόθεμα ενώ παραμένουν αδιάθετα κυρίως τα μη μεταβιβάσιμα κτήρια-κουφάρια, τα οποία ελπίζουμε σύντομα να αξιοποιηθούν για τη φιλοξενία παραγωγικών δραστηριοτήτων».

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ KARFITSA