“Η τέχνη μου δεν θα ήθελα να είναι ένα φτερό που ξεσκονίζει με ευλάβεια ένα πορσελάνινο βάζο της δυναστείας των Μινγκ. Η τέχνη μου θα ήθελα να είναι πέτρα που σπάει με κρότο βιτρίνα πολυεθνικής, αλλά και γλυκό φιλί σε αυτούς που στερούνται αγάπη” λέει ο γνωστός εικαστικός Γιάννης Σταμενίτης
Συνέντευξη στην @karapanagiotidu
«Το πιο δύσκολο στην τέχνη είναι να γνωρίζεις ποιος είσαι για να ξέρεις που πατάς… Αν δεν δώσεις ψυχή στο έργο σου, δεν έχεις εξερευνήσεις σε βάθος το ψυχισμό σου, το συναισθηματικό σου κόσμο, τότε οδηγούμαστε σε άλλο δρόμο… διακόσμησης και στα «μου αρέσει» ή «δεν μου αρέσει» , δηλαδή στο… αισθητικό κριτήριο, το οποίο όμως το έχουν όλοι!» Στην ερώτηση αν ανήκει στην κατηγορία των εικαστικών που δημιουργούν και λειτουργούν στη μοναξιά και στην απομόνωση, απαντά ότι «αυτό συνέβαινε περισσότερο στο παρελθόν, τότε που οι καλλιτέχνες εργάζονταν μέσα σε ατελιέ και όχι όπως σήμερα παντού… Μέσα στην κοινωνία, στη θάλασσα, στο βουνό, στους δρόμους, μέσα στη… ζωή» Σήμερα όλα μπορούν να συμβούν δηλαδή να δημιουργήσεις ένα… κινητό έργο τέχνης. Μια παράσταση, ένα διαδραστικό δρώμενο με μπογιές, χορευτές, ηθοποιούς, μουσικά όργανα… Έχουν σπάσει – ευτυχώς – τα καλούπια της τέχνης. Σήμερα είμαστε περισσότερο ελεύθεροι παρά ποτέ…»
Ο Γιάννης Σταμενίτης μεγαλουργεί στις περισσότερες εκφάνσεις της τέχνης, της έκφρασης των συναισθημάτων… Με τις δουλειές του κατακλύζει τις ψυχές με βροχή αισιοδοξίας, αγάπης, αλληλεγγύης. Ακόμη κι όταν σχεδιάζει και… ράβει κουστούμια, είναι έργα τέχνης, έργα ζωής απαραίτητα για τη βελτίωση της! «Όλα όσα κάνω είναι οι… προβληματισμοί μου κι όσα θέλω να μοιραστώ με τους συνανθρώπους μου… Θέλω να δώσω χαρά αλλά και να πάρω. Θέλω να λυτρωθώ από πόνο, ανείπωτο, ανέκφραστο, ατέλειωτο… Θέλω να τα βγάλω όλα από μέσα μου… Να αδειάσω τη ψυχή μου για να χωρέσουν άλλα» λέει χαρακτηριστικά στην karfitsa. Πρόσφατα  έχασε τους γονείς του από καρκίνο και «μίλησε» γι αυτό με μια εικαστική παρέμβαση «καρκίνος». Προσπαθεί και καταφέρνει να μην καταβάλλει η ζωή ή καλύτερα ο… θάνατος. «Ναι, έβγαλα τις ακτινογραφίες της ασθένειας σε… κοινή θέα. Έζησα τον πόνο από κοντά, αυτές οι απώλειες ήταν για μένα… ταφόπλακα, έπρεπε να τη σηκώσω από πάνω μου. Έπρεπε να προσπαθήσω και η τέχνη με βοήθησε! Με απελευθέρωσε, μου έδωσε ξανά οξυγόνο, αναπνοή… Σήκωσα την ταφόπλακα και την έβαλα απέναντι μου να την κοιτάω κατάματα. Λυτρώθηκα ως ένα σημείο. Ο πόνος μοιράστηκε, έγινε και λίγο των άλλων, φίλων, συγγενών, αγνώστων…. Η έκφραση του πόνου είναι λυτρωτική. Πρέπει να ακουμπάμε κάπου… Δεν μπορούμε να τα περνάμε όλα μόνοι μας. Αν με τα έργα μου έχω αγγίξει κάποιους ανθρώπους, αυτό για μένα είναι σπουδαίο. Τα τραύματα μας, τα τραύματα τους, θα επουλωθούν γρηγορότερα στο φως απ ότι στο σκοτάδι…»
Ο κ Σταμενίτης παραδέχεται ότι είναι γροθιά στο στομάχι να ξαναβλέπεις τα τραύματα σου, όμως είναι η αλήθεια σου κι αργά ή γρήγορα θα την αντιμετωπίσεις… «Πρέπει να κάνουμε κάτι, δεν μπορεί να κρυβόμαστε από τους εαυτούς μας, δεν μπορούμε να κρύβουμε τα ματωμένα εσώψυχα μας….» Σε ερώτηση αν όλα αυτά αποδεικνύουν και τα ευάλωτα σημεία μας – και συνεπώς τον κίνδυνο εκμετάλλευσης – απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη «Πρέπει να είμαστε ανοιχτό βιβλίο… Πρέπει να χαλαρώσουμε για να μην κρυώνουμε. Αν είσαι συνεχώς κόντρα στο ρεύμα θα κουραστείς…» Ξεκαθαρίζει ότι δεν θέλει να υπόκειται σε εξαναγκασμούς, καθημερινούς ή… τραγικούς «Επειδή μου συμβαίνει κάτι, αυτό δεν σημαίνει ότι θα μείνω άπραγος ή αν θέλετε θα το φάω στη μάπα, όχι θα αντιδράσω, όχι θα απαντήσω, θα μιλήσω, θα εκφραστώ. Δεν έχω έρθει εδώ για να μου πουν τι θα κάνω, εγώ θα πω τι θα κάνω και τι θα κάνουν, όχι γιατί είμαι υπερόπτης αλλά γιατί έχω αυτογνωσία και ξέρω τις δυνατότητες μου στην τέχνη, στην έκφραση, στη ζωή. Αν δεν μιλήσω εγώ για τη ψυχή μου κι όσα θέλω να αναδείξω ποιος θα μιλήσει (καλύτερα) για μένα;»
«Διπλή ζωή»
Ο Γιάννης Σταμενίτης – με ανώτατες σπουδές τέχνης – ζει στη Λητή Θεσσαλονίκης και διδάσκει εικαστικά σε παιδιά. Ωστόσο έχει δημιουργήσει έναν δικό του κόσμο – μπετόν αρμέ όπως τον ονομάζει ο ιδιος – όπου δημιουργεί και μοιράζεται όσα και ό,τι λέει η ψυχή του «Ζω δύο ζωές… Αυτή για την οικογένεια μου και την οικονομική εξασφάλιση τους και αυτή της τέχνης και του δικού μου κόσμου έκφρασης όπου είναι ολότελα δικός μου… μπετόν αρμέ, σταθερός και διαχρονικός» Όπως προσθέτει «αν θέλεις να είσαι καλλιτέχνης δεν μπορείς να είσαι και υλιστής, δεν γίνεται ταυτόχρονα… Έτσι ζω παράλληλες ζωές, του οικογενειάρχη και του εικαστικού…» Αυτός ο κόσμος, ο δικός του κόσμος είναι μια διαφυγή με χρώματα, μουσικές, χορούς, σχήματα, φως… Ωστόσο υπάρχουν πολλοί που δεν καταφέρνουν να φτιάξουν το δικό τους κόσμο διαφυγής «κι αυτοί είναι μάλλον όσο δεν αντέχουν και πέφτουν από μπαλκόνια… Στα ψυχιατρικά νοσοκομεία, η πρώτη άσκηση έκφρασης οργής και προβλημάτων γίνεται με μπογιές, με σχέδια, με χρώματα, με γράμματα…»
Ποιος είναι…

Ο Γιάννης Σταμενίτης γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1973. Ζει και εργάζεται στη γενέτειρα του, την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Συνεργάσθηκε με εφημερίδες, περιοδικά της Θεσσαλονίκης ως τεχνικός τύπου, δημιουργικά, διαφημιστικά γραφεία, στα τμήματα, σελιδοποίησης, επεξεργασίας εικόνας, εικονογράφησης και δημιουργικού σχεδιασμού, ως καλλιτεχνικός, δημιουργικός διευθυντής. Σήμερα εργάζεται ως εκπαιδευτικός εικαστικών μαθημάτων, τεχνολογίας εκτυπώσεων και εφαρμογών γραφιστικής. Παράλληλα διατηρεί το «atelier Stamenitis», παρουσιάζοντας εικαστικό έργο, γραφιστικές εφαρμογές οπτικής επικοινωνίας, κατά επιλογή. Σπουδές: 2009: Αποφοίτησε με άριστα από την σχολή καλών τεχνών του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο τμήμα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών, με υπεύθυνους καθηγητές: Γεώργιο Τσακίρη, Κυριάκο Μορταράκο, ζωγραφική. Σάββα Κωνσταντινίδη, σχέδιο. Ξενοφών Σαχίνη, χαρακτική. Γεώργιο Κατσάγγελο, φωτογραφία. 2004: Εισήχθη στην σχολή καλών τεχνών του Αριστοτέλειου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο τμήμα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών. 1996: Δίπλωμα πιστοποίησης επαγγελματικής κατάρτισης. Ειδικότητα: Τεχνικός γραφίστας ηλεκτρονικής σχεδίασης εντύπου. Επίπεδο: Μεταδευτεροβάθμια επαγγελματική κατάρτηση. 1993: Πτυχίο Τμήμα Γραφικών Τεχνών, Τομέας Εφαρμοσμένων Τεχνών. Ιδιωτικό Ημερήσιο Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο «Δέλτα Βορείου Ελλάδος». Συμμετοχές: Αύγουστος 2014: 7η Διεθνής Μπιενάλε Χαρακτικής του Douro 2014, Πορτογαλία. Σεπτέμβριος 2012: «INSPIRE 2012», Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη. Απρίλιος 2008: Photo Biennale 20η, Διεθνής φωτογραφική συγκυρία. Portfolio Reviews. Διακρίσεις / Έπαινοι: Σεπτέμβριος 2003: Έπαινος στον 3ο πανελλήνιο διαγωνισμό κόμικ της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» του ενθέτου περιοδικού «9» ένατη τέχνη. Σεπτέμβριος 2002: Διάκριση στον 2ο πανελλήνιο διαγωνισμό κόμικ της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» του ενθέτου περιοδικού «9» ένατη τέχνη. Ατομικές εκθέσεις: Αυγουστος 2016: «H αυτοπροσωπογραφία ενός περαστικού», Balkan art gallery, Ξάνθη. Απρίλιος 2013: «Χαρακτική», 512 gallery, Πτολεμαΐδα. Μάιος 2011: «Τα παιδιά, μόνο…», Vlassis art gallery, Θεσσαλονίκη. Δεκέμβριος 2009: «./.άσιμοι»,Παπατζίκου gallery, Βέροια. Μάρτιος 2007: «Arterror», Tettix gallery, Θεσσαλονίκη. Ομαδικές εκθέσεις, κατά επιλογή: Σεπτέμβριος 2016: Πεδίο δράσης Κόδρα, φεστιβάλ εικαστικών τεχνών πρώην στρατόπεδο Κόδρα, Καλαμαριά Θεσσαλονίκη.Νοέμβριος 2014: Έκθεση νέων Ελλήνων εικαστικών στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη. Σεπτέμβριος 2014: ΧΩρος 18, «τέσσερα χρόνια παρουσίας», Θεσσαλονίκη. Σεπτέμβριος 2014: Φεστιβάλ τέχνης «ΑΝΑΚΑΤΑ», v.6, Θεσσαλονίκη. Μάιος 2014: «Είμαι εδώ», Γκαλερί Tettix, , Θεσσαλονίκη. Αύγουστος 2014: 7η Διεθνής Μπιενάλε Χαρακτικής του Douro 2014, Πορτογαλία. Μάιος 2013:
«Frames of Mind, ανθρώπινο κεφάλι και εγκέφαλος», Artis Causa & χΩρο 18 gallery, Θεσσαλονίκη.Μάρτιος 2013: «ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ»,
Κέντρο χαρακτικής «ΗΛΙΟΣ», δήμου Νεάπολης Συκεών, Θεσσαλονίκη. Οκτώβριος 2012: «ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ», Σισμανόγλειο Μέγαρο, Κωνσταντινούπολη. Σεπτέμβριος 2012: «INSPIRE 2012», Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη. Αύγουστος
2012: «Summer 2012», «The Big White Fine Arts», Χώρα Μυκόνου. Μάρτιος 2012: «di.P.art», στρατόπεδο Κόδρα, Καλαμαριά, Θεσσαλονίκη. Νοέμβριος 2011: «Υφή, Λόγος, Γραφή», χώρος 18, Θεσσαλονίκη. Οκτώβριος 2011: «+1 «ΕΓΚΑΡΔΙΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ», «Αντί – τίτλου», Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη. Οκτώβριος 2011: Plovdiv (Φιλιππούπολη) Βουλγαρία, γκαλερί της Society of Plovdiv Artists, 32 «Gladstone» Str., ομαδική έκθεση φωτογραφίας, στα πλαίσια του εκεί φωτογραφικού φεστιβάλ «International Meetings of Photography», με τίτλο «Γύρω από την απεικόνιση του εταίρου, 20 Έλληνες φωτογράφοι του σήμερα». Παραγωγή: Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Οκτώβριος 2011: « Καρκίνος», Installation Performance, Hotel Ariston, στα πλαίσια του φεστιβάλ, Symbiosis? XV Biennale de la Mediterranee. Οκτώβριος 2011: «Memory of heart», Installation – Performance, στα πλαίσια του φεστιβάλ, ΑΝΑΚΑΤΑ vol.III «Παρουσιάστε ART!», Θεσσαλονίκη. Ιούλιος 2011: «Art interrail», Καλογερικό Λιμένας Θάσου. Ιούλιος 2011: «Wake up and live», Ορφέος 20, χώρος τέχνης, Ξάνθη. Απρίλιος 2011: «Νεκρή φύση σε εξέλιξη…», Ορφέος 20, χώρος τέχνης, Ξάνθη. Φεβρουάριος 2011: «Νεκρή φύση σε εξέλιξη…», Kalos & Klio showroom σε συνεργασία με Lola Nikolaou gallery, Θεσσαλονίκη. Φεβρουάριος 2011: «Εικαστικές συναντήσεις», Δημοτική πινακοθήκη Ξάνθης, «Χρ. Παυλίδης». Σεπτέμβριος 2010: «Gallery young», πεδίο δράσης Κόδρα 10, φεστιβάλ εικαστικών τεχνών, πρώην στρατόπεδο Κόδρα, Καλαμαριά Θεσσαλονίκη. Άυγουστος 2010: «Σέλι
2010», εκθεσιακός χώρος, Μουσείο Τ.Ο.Σ., υπό την αιγίδα της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Ημαθίας. Ιούλιος 2010: «Σκιάθος 2010», εκθεσιακός χώρος «Μπούρτζι», υπό την αιγίδα του πολιτιστικού οργανισμού δήμου Σκιάθου. Μάρτιος 2010: «2o Εργαστήριο ζωγραφικής της σχολής καλών τεχνών του Α.Π.Θ.» Μουσείο σύγχρονης τέχνης Φλώρινα. Δεκέμβριος 2009: «Εργαστήριο χαρακτικής της σχολής καλών τεχνών του Α.Π.Θ.» Μουσείο σύγχρονης τέχνης Φλώρινα. Νοέμβριος 2009: «Why cinema now», Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Θεσσαλονίκη. Οκτώβριος 2009: «2ο εργαστήριο», Tettix gallery, Θεσσαλονίκη. Οκτώβριος 2009: «Απόφοιτοι 2008 – 2009 του τμήματος εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών της σχολής καλών τεχνών Α.Π.Θ.», Μακεδονικό μουσείο σύγχρονης τέχνης, Θεσσαλονίκη. επτέμβριος 2009: «Hinterland, Dialogue II», πεδίο δράσης Κόδρα 09, φεστιβάλ εικαστικών τεχνών πρώην στρατόπεδο Κόδρα, Καλαμαριά Θεσσαλονίκη. Ιούνιος 2009: «Το άλλο μισό» Tettix gallery, – Vlassis art gallery, Θεσσαλονίκη. Φεβρουάριος 2009: «Dos Oceanos un mar», Facultad de Arquitectura Universidad Nacional Autonoma de Mexico, Mexico city, Mexico. Φεβρουάριος 2009: «Dos Oceanos un mar», Museo de las Artes, San Luis Potosi, Mexico.