Δυστυχώς, χιλιάδες άνθρωποι, αθλητές και αθλούμενοι, παρουσιάζουν το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών ή αλλιώς κήλη των αθλητών.

Πρόκειται για μια πάθηση σε άνδρες και γυναίκες. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν άλγος στην περιοχή της βουβωνικής χώρας και στην ηβική σύμφυση, τόσο έντονο μερικές φορές, που στο παρελθόν έχει αναγκάσει μεγάλους αθλητές να διακόψουν την καριέρα τους.

Η κήλη αυτού του τύπου αποτελεί το 2%-5 % όλων των αθλητικών τραυματισμών. «Ο αιτιολογικός μηχανισμός αυτής της πάθησης είναι ο οξύς ή χρόνιος τραυματισμός που μπορεί μεν να συμβεί σε κάθε αθλήτρια ή αθλητή, αλλά, λόγω συγκεκριμένων κινήσεων, φαίνεται να “προτιμά” ποδοσφαιριστές (πολλά σουτ) και καλαθοσφαιριστές (πολλά άλματα). Έτσι, έχουμε διάχυτο άλγος επιδεινούμενο με την άσκηση και ιδιαίτερα κατά την έκταση των ισχίων, το στρίψιμο και τη στροφή», επισημαίνει ο γενικός χειρουργός δρ Διαμαντής Θωμάς.

Ο πόνος αντανακλά στον προσαγωγό ή στους όρχεις, και γίνεται εντονότερος με τον βήχα, το φτέρνισμα, ή κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα της χαλάρωσης του έξω βουβωνικού στομίου, της ρήξης της απονεύρωσης του έξω λοξού μυός, του διαχωρισμού του βουβωνικού συνδέσμου, της ρήξης του κοινού καταφυτικού τένοντα ή της ρήξης της απονεύρωσης του εγκάρσιου κοιλιακού. Η διερεύνηση του βουβωνικού άλγους στους αθλητές απαιτεί μεγάλη εμπειρία από τον ιατρό, καθώς η ανατομία της περιοχής είναι πολύπλοκη και συνήθως συνυπάρχουν δύο με τρεις διαφορετικοί τραυματισμοί.

Κλινικά είναι δύσκολο να γίνει διαχωρισμός ανάμεσα στην κήλη των αθλητών και στα άλλα αίτια βουβωνικού άλγους. Για τη διαφοροδιάγνωση μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακτινογραφίες, υπέρηχοι, κηλογραφίες, μαγνητική τομογραφία, ώστε να αποκλειστούν άλλες αιτίες. Η συντηρητική θεραπεία με φάρμακα και φυσιοθεραπεία συνήθως αποτυγχάνει, αλλά μπορεί να δοκιμαστεί σε περιπτώσεις αβέβαιης διάγνωσης. Ωστόσο, η κατεξοχήν θεραπεία είναι επεμβατική.

Η επέμβαση, τα τελευταία χρόνια, πραγματοποιείται ρομποτικά ή λαπαροσκοπικά με την τεχνική e-TEP, δηλαδή με εξωπεριτοναϊκή προσπέλαση, και αποτελεί ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει αυτήν τη στιγμή παγκοσμίως για τη θεραπεία αυτού του προβλήματος. Η εξέλιξη της ιατρικής και της τεχνολογίας έχει βοηθήσει να ξεπεραστούν με επιτυχία τα όποια προβλήματα του παρελθόντος, με αποτέλεσμα σήμερα η αποκατάσταση της κήλης ρομποτικά ή λαπαροσκοπικά με εξωπεριτοναϊκή προσπέλαση (e-TEP) να διαρκεί μόλις 40 με 50 λεπτά και να έχει ποσοστό επιτυχίας που ξεπερνά το 98%. Η προσπέλαση αυτή με τη χρήση πλέγματος προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα σε σχέση με το ανοιχτό χειρουργείο και έχει καθιερωθεί πλέον ως μέθοδος επιλογής.

Γρήγορη αποθεραπεία

Το σημαντικότερο, όμως, είναι το γεγονός ότι η παραμονή της αθλήτριας ή του αθλητή στο νοσοκομείο περιορίζεται σε λίγες μόνο ώρες μέχρι το πολύ μία μέρα. Το χειρουργημένο άτομο μπορεί να περπατήσει και να καθίσει την ίδια μέρα, ενώ η επιστροφή του στις καθημερινές του δραστηριότητες, όπως είναι το μπάνιο, το ανέβασμα μιας σκάλας, η οδήγηση, το σήκωμα βάρους μέχρι πέντε κιλά, ακόμα και οι σεξουαλικές δραστηριότητες, γίνεται μέσα σε διάστημα τριών με πέντε ημερών.

Επιπλέον, η ρομποτική ή η λαπαροσκοπική επέμβαση εγγυάται άριστο αισθητικό αποτέλεσμα, αφού δεν υπάρχει ουλή, ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζει ελαχιστοποίηση των φλεγμονών, των μετεγχειρητικών λοιμώξεων και αποφυγή τραυματισμού των σπλάχνων.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ POLTICAL