«Ιστορίες με… κάρυ» Χάρης Αηδονόπουλος: Οι αιρετοί που πορεύονται χωρίς «λεκέδες» είναι κέρδος για την πόλη
Δέκα ερωτήσεις αναζητούν δέκα σύντομες απαντήσεις. Πρόσωπα της Θεσσαλονίκης, από όλους τους χώρους, μοιράζονται με τους αναγνώστες της εφημερίδας «Karfitsa» πτυχές της ζωής τους και αδημοσίευτες φωτογραφίες σε μια διαφορετική – μίνι συνέντευξη.
Από την Αναστασία Καρυπίδου
Γιατρός, αυτοδιοικητικός, άνθρωπος της Θεσσαλονίκης… νομίζω πως είναι γνωστό στους περισσότερους το επιστημονικό, κοινωνικό και πολιτικό έργο του Χάρη Αηδονόπουλου. Αποτελεσματικός, ευγενής, με ιδιαίτερο χιούμορ και με μεγάλη εμπειρία σε ζητήματα που αφορούν την πόλη μας. Αλλά και “αποκαλυπτικός”, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, ο πρόεδρος του Δ.Σ. στο Κέντρο Πολιτισμού του δήμου Θεσσαλονίκης!
«Με γονείς γιατρούς, μάλλον η ιατρική ήταν μονόδρομος… Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά! Οι οικογενειακές επιρροές παίξανε το ρόλο τους αναμφισβήτητα, όμως η απόφαση να γίνω γιατρός προέκυψε αβίαστα. Από παιδί, με παίρνανε οι γονείς μου στη δουλειά τους στο Δημοτικό Νοσοκομείο, είτε στην Ουρολογική, είτε στο Μικροβιολογικό. Και κάποιες φορές,θυμάμαι πως έπαιρνα δεκατιανό στην αυλή, έξω από την πτέρυγα κρατουμένων, βλέποντας τους ημικρατούμενους Κοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη. Πόσες αναμνήσεις…»

Ποιος ασθενής είναι ο πιο δύσκολος;
Αυτός που έχει ενημερωθεί από το διαδίκτυο, σχολιάζοντας θεραπευτικές επιλογές κι έρχεται για 2η, 3η γνώμη.
Στις παρέες οι φίλοι σας «ζαλίζουν» για ιατρικά θέματα;
Ενδιαφέρονται κυρίως για περασμένα μεγαλεία!
Μήπως περισσότερο ζητούν «ρουσφέτια»;
Είπατε τη λέξη που στη συνείδηση του Έλληνα συνδέεται άρρηκτα με την πολιτική και την εξουσία! Τούρκικη λέξη που σημαίνει «δωροδοκία». Θα σας εκπλήξω, αλλά όχι. Οι φίλοι μου που με ξέρουν χρόνια, γνωρίζουν πολύ καλά πως από τη δεκαετία του ’80 που μυήθηκα στο πολιτικό γίγνεσθαι, βαδίζω σύννομα, χωρίς…αμοιβαία ανταλλάγματα. Το να ενδιαφερθώ και να σταθώ δίπλα τους σε όποιο πρόβλημά τους, είναι αυτονόητο και θεμιτό. Πάντα όμως με «καθαρές» κινήσεις.

Στα 31 χρόνια εμπλοκής με τα Κοινά ποια στιγμή ξεχωρίζετε;
Πολλές στιγμές. Κυρίως όταν διαβλέπω «κενά» σε δημόσιους διαγωνισμούς ή νεποτισμό και τα αποκαθιστώ. Η θεώρηση του «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» ανήκει στην παράδοση των Ιουδαίων και όχι στο γένος των Ορθοδόξων Χριστιανών.
Η καρδιά τι επιλέγει… Περιφέρεια ή Δήμος;
Φυσικά, Δήμος! Εκεί όπου έχω ανέλθει όλες τις βαθμίδες με επιλογή και μία ρήση: όταν γίνεσαι στρατηγός δεν πρέπει να ξεχνάς πως υπήρξες στρατιώτης.
Θα είστε ξανά υποψήφιος;
Θεού θέλοντος, φυσικά και θα είμαι, γιατί όσοι περισσότεροι οι αιρετοί που ακολουθούν το δρόμο της ηθικής χωρίς «λεκέδες» ή «σκιές», είναι κέρδος για την πόλη και το Έθνος.

Ποιο σημείο της Θεσσαλονίκης αγαπάτε;
Τον πύργο του Ο.Τ.Ε. στη ΔΕΘ που βλέπει περιστρεφόμενος όλη την πόλη. Αυτό είναι και το έμβλημα της παράταξής μου με το σύνθημα «Συνέργεια-Πρώτα η πόλη μας»: Γιατί εμείς βλέπουμε όλη την πόλη.
Τι σας «πληγώνει» στην πόλη;
Η έλλειψη συνέργειας δημοτών και Δήμου για καλύτερη ζωή, από την καθαριότητα και το περιβάλλον, μέχρι τις υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής και πολιτισμού.
Τι δεν ξέρουμε για τον Χ.Αηδονόπουλο…
Κάνω σκι τα τελευταία 50 χρόνια, προσέχω τον πατέρα μου τα τελευταία 20 χρόνια, πέρασα και ξεπέρασα θέματα υγείας κι απώλειες αγαπημένων προσώπων, και βρίσκομαι εδώ, έχοντας κάνει νέο ξεκίνημα στην προσωπική μου ζωή. Κάθε εμπόδιο το ξεπερνώ και συνεχίζω. Η φωτιά δεν είναι θάνατος, αλλά πηγή ζωής.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ KARFITSA