Δέκα ερωτήσεις αναζητούν δέκα σύντομες απαντήσεις. Πρόσωπα της Θεσσαλονίκης, από όλους τους χώρους, μοιράζονται με τους αναγνώστες της εφημερίδας «Karfitsa» πτυχές της ζωής τους και αδημοσίευτες φωτογραφίες σε μια διαφορετική – μίνι συνέντευξη.

Από την Αναστασία Καρυπίδου

Τον Χρήστο Τεκερίδη ή Chris Tek, όπως τον ξέρετε οι περισσότεροι στη Θεσσαλονίκη, θα τον βρείτε πίσω από μια κονσόλα. Εργάστηκε σε πολλά ραδιόφωνα εδώ και χρόνια (σήμερα είναι στο «Πρακτορείο 104,9 Fm») ενώ παίζει μουσική σε γνωστά μαγαζιά της πόλης. Μαζί του χορεύετε, διασκεδάζετε, δημιουργείτε στιγμές. Και θέλω να τον γνωρίσετε λίγο καλύτερα… Αξίζει!

Δηλώνεις μουσικός παραγωγός, ηχολήπτης ή dj;

Παρότι μπλεγμένος με τις κονσόλες των ραδιοφώνων εδώ και 25 χρόνια, 

η μεγάλη μου αγάπη είναι το djing.

Είδος μουσικής που αγαπάς περισσότερο…

Είμαι λάτρης της ηλεκτρονικής και συγκεκριμένα της house μουσικής σκηνής.

«Χρυσή» δεκαετία για τα μαγαζιά;

Αναμφισβήτητα η δεκαετία των 90s.  Ουρές στα μαγαζιά . Μέσα δεν μπορούσες να κουνηθείς από την πολυκοσμία  και ήθελες γνωστό στην …πόρτα.

Υπάρχουν μυστικά στη διασκέδαση; 

Η κατάλληλη επιλογή του bar/club και οπωσδήποτε η καλή παρέα.

Συνεργασία που ξεχωρίζεις…

Η μακρόχρονη συνεργασία με τον καλό μου φίλο Νίκο Δραγούμη, με τελευταίο μας κοινό σταθμό το project Synthessis.

Πώς γεννήθηκε το «Synthessis»;

Κατά την διάρκεια της καραντίνας, μας ήρθε η ιδέα να δώσουμε στον κόσμο μια πινελιά διασκέδασης μέσω της μουσικής, σε συνδυασμό με εικόνες και πλάνα της πόλης μας. Αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε μέχρι σήμερα διοργανώνοντας events παρουσιάζοντας καινούριους και μη καλλιτέχνες της πόλης μας.

Περίεργα ή απρόοπτα εν ώρα δουλειάς;

Καρναβάλια 1993. Είχαμε ντυθεί όλοι στο κλαμπ με τόση επιτυχία που δεν με αναγνώριζαν ούτε οι κολλητοί μου. Ήμουν ντυμένος «άνθρωπος των σπηλαίων» ώσπου κάποια στιγμή ήρθε φίλος μπροστά στο booth και με ρώτησε: «ο Τεκ δεν παίζει σήμερα»;

Εάν η Θεσσαλονίκη ήταν τραγούδι θα ήταν…

Ζεϊμπέκικο βαρύ. Η πόλη μας ήταν και είναι underground, βαθιά επηρεασμένη από τις ανατολίτικες καταβολές της. Το ελληνικό στοιχείο πάντα την χαρακτήριζε και θα συνεχίσει να το κάνει…

Δεν μπορείς χωρίς…

Μουσική και φυσικά χωρίς τους πιο ωραίους …ήχους της ζωής μου αυτούς της οικογένειάς μου.

’Ονειρο που δεν πραγματοποιήθηκε ακόμη…

Η δημιουργία ενός πολυχώρου. Ένα σημείο συνάντησης, επικοινωνίας, ανταλλαγής απόψεων – ιδεών και ακρόασης μουσικής. Πολλή μουσική που δύσκολα θα βρεις αλλού!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ KARFITSA