Δέκα ερωτήσεις αναζητούν δέκα σύντομες απαντήσεις. Πρόσωπα της Θεσσαλονίκης, από όλους τους χώρους, μοιράζονται με τους αναγνώστες της εφημερίδας «Karfitsa» πτυχές της ζωής τους και αδημοσίευτες φωτογραφίες σε μια διαφορετική – μίνι συνέντευξη.

Από την Αναστασία Καρυπίδου

Είναι ο άνθρωπος των επικίνδυνων αποστολών στη Θεσσαλονίκη! Ο Στέλιος Γερονυμάκης, ιδρυτικό μέλος της ομάδας Διάσωσης και Υπεράσπισης Ζώων, καλείται ως εθελοντής να απεγκλωβίσει και να διασώσει από φίδια, νυχτερίδες, λύκους έως σαύρες και άλλα ερπετά. Ας τον «ανακαλύψουμε» λίγο παραπάνω…

Η αγάπη για τα ζώα υπήρχε από πάντα; 

Ξεκίνησε από το σπίτι καθώς είχαμε ζώα όπως καναρίνια και ψαράκια, έτσι  έβλεπα τη διαδικασία δημιουργίας ζωής, αναπαραγωγής, ανάπτυξης.

Πώς ξεκίνησε η διάσωση τους;

Το 1998 τελειώνοντας την σχολική μου σταδιοδρομία είχα χρόνο να αναπτύξω το ενδιαφέρον μου για τα ζώα.

Η πιο περίεργη επιχείρηση…

Όταν κλήθηκα να απεγκλωβίσω ένα νεαρό αρσενικό λύκο, 40 κιλών, από πισίνα χωρίς νερό. Η Κτηνιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης ανέλαβε τη νάρκωση του ζώου και έπειτα με το Τμήμα Διάσωσης του Αρκτούρου το απεγκλωβίσαμε. Παρουσία Δασαρχείου παραδόθηκε και μεταφέρθηκε το ζώο ασφαλές στις εγκαταστάσεις του Αρκτούρου.

Υπήρξε φορά που φοβήθηκες;

Μοναδικές καταστάσεις όλες, αλλά ξεχώρισα μια κάθοδο σ’ ένα πηγάδι, περίπου 15 μέτρων, για τον απεγκλωβισμό υδρόβιων πτηνών που είχαν πέσει εκεί.

Η ομάδα Διάσωσης και Υπεράσπισης Ζώων ιδρύθηκε όταν…

‘Οταν η πρόθεση για βοήθεια των ζώων δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί μετά το οριστικό κλείσιμο του Ε.Κ.Π.Α.Ζ. (Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων). Στο πλαίσιο αυτής της ανάγκης δημιουργήθηκε η ιδέα της Ομάδας Διάσωσης και Υπεράσπισης Ζώων, με στόχο την περισυλλογή, παροχή πρώτων βοηθειών και μεταφορά τους προκειμένου να γίνει επανένταξη τους στο φυσικό τους περιβάλλον.

Ο προσκοπισμός βοήθησε στην εξοικείωση με τη φύση;

Ο προσκοπισμός είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Από 5- 20 ετών διδάχθηκα τον σεβασμό για τη φύση, τη συμβίωση με αυτή, την επιβίωση και τις αξίες του εθελοντισμού.

Είναι η Θεσσαλονίκη φιλική για τα ζώα;

Η Θεσσαλονίκη, όπως και άλλες μεγάλες πόλεις, δεν είναι ιδιαίτερα φιλική για τα ζώα, καθώς υπάρχει έλλειψη από ένα φορέα εκπαιδευμένο τόσο στα οικόσιτα ζώα όσο και στα άγρια, στο θέμα της βοήθειας τους λόγω τραυματισμών ή ατυχημάτων.

Εάν είχες μαγικό ραβδί θα άλλαζες στην πόλη…

…θα αξιοποιούσα καλύτερα τη λειτουργία του Ζωολογικού Κήπου Θεσσαλονίκης και θα τη μετέτρεπα σε χώρο φιλοξενίας ανάπηρων άγριων ζώων με άτομα εκπαιδευμένα στην ενημέρωση και τη ξενάγηση των επισκεπτών, στον αθέατο αυτό κόσμο, με απώτερο σκοπό την ευαισθητοποίησης τους.

Σημείο που ξεχνάς τα πάντα…

Η Αίγινα. Εκεί γεννήθηκε το πρώτο κέντρο περίθαλψης άγριων ζώων στην Ελλάδα και το μεγαλύτερο των Βαλκανίων, φιλοξενώντας εκατοντάδες χιλιάδες άγρια ζώα και προσφέροντας μοναδικές εμπειρίες και γνώσεις παγκοσμίως. Περνώντας εκεί περίπου 15 χρόνια, εκμεταλλευόμενος τις άδειες από την εργασία μου προκειμένου να συνεισφέρω στη διάσωση και στη περίθαλψη άγριων ζώων, ως εθελοντής.

Φράση που λες συχνά…

 «Μου αρέσει να περιβάλλομαι από κόσμο που έχει άποψη και γνώμη», ασχέτως εάν την ενστερνίζομαι ή όχι.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ KARFITSA