Τα στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα. Η κρουαζιέρα στον ΟΛΘ έχει εκτοξευτεί. Ο νέος σταθμός Μέγας Αλέξανδρος, που εγκαινιάστηκε πρόσφατα συνέβαλε στην καλύτερη συνεργασία των πλοιοκτητριών εταιριών με τον ΟΛΘ.

Τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια έρχονται, και μένουν στην πόλη μας για κάποιες ώρες. Κάποιες φορές 5 ή 6 κάποιες φορές και περισσότερες, Οι ταξιδιώτες τους έχουν την ευκαρία να ρίξουν μία ματιά στην πόλη, να επισκεφτούν τα μουσεία, να γνωρίσουν τα καφέ αλλά και να πάρουν μία γεύση από την ατμόσφαιρα της.

Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Σύμφωνα με τις περισσότερες έρευνες οι ταξιδιώτες που αποβιβάζονται στο πλαίσιο μιας κρουαζιέρας σε μία πόλη δεν απομακρύνονται από το πλοίο τους. Αυτό σημαίνει πως τουλάχιστον ως τώρα ευεργετούνται μόνο τα καφέ της νέας παραλίας.

Εάν το κρουαζιερόπλοιο σταματήσει για περισσότερες ώρες, τότε πολύ συχνά οι επιβάτες του συμμετέχουν σε οργανωμένες εκδρομές προς την Βεργίνα ή το Δίον. Εκ των πραγμάτων η πόλη δεν ευεργετείται ιδιαίτερα από αυτούς.

Ας δούμε τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Ξεκινώντας από την υποδοχή. Όταν είσαι μία πόλη που έχεις εγγραφεί στον γαστρονομικό χάρτη και έχεις παρόμοιες φιλοδοξίες δεν υποδέχεσαι τους επισκέπτες σου με κουλούρι. Αντίθετα όπως καταθέτουν φορείς της πόλης, μπορείς να τους υποδεχτείς με ένα sms καλωσορίσματος, με έναν πολιτισμικό χάρτη, ή ακόμα καλύτερα με μία εφαρμογή που θα τους προτείνει σημεία της πόλης, πολιτιστικά ιδρύματα, ή ιστορικές διαδρομές για περπάτημα. Εάν θέλεις να δείξεις το κουλούρι, φωνάζεις όλους τους κουλουρτζήδες με τα καροτσάκια τους και κάνεις ένα μικρό χάπενινγκ.

Πάμε παρακάτω. Συνεννοείσαι με την τοπική αγορά και προσφέρεις εκπτώσεις στους πολύτιμους αυθημερόν επισκέπτες. Τους μυείς στην δική σου πλευρά της πόλης και όχι στην τουριστική της θέα. Έτσι, και μόνο έτσι τους δελεάζεις, τους δείχνεις τα καλύτερα και ενδεχομένως τους κάνεις να ξαναέρθουν για ένα τετραήμερο αυτή τη φορά.

Επιστρέφω τώρα στο λιμάνι. Η επέκταση της έκτης προβλήτας, που εκκρεμεί τα τελευταία χρόνια, φαίνεται πως τώρα ξαναζεσταίνεται.

Μεταποίηση, logistics και εκσυγχρονισμός του λιμανιού δεν μπορούν άλλο να περιμένουν. Ένα λιμάνι αποτελεί πνοή για μία πόλη, ανάσα εξωστρέφειας και πυλώνα ανάπτυξης. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη του λιμανιού εάν δεν υπάρξει σαφές χρονοδιάγραμμα της οδικής και σιδηροδρομικής του διασύνδεσης.

Το 2016 σ΄ένα ντοκιμαντέρ που είχα κάνει για την ΕΡΤ3 στον ΟΛΘ συζητούσαμε και πάλι τα ίδια πράγματα. Η πόλη ασφυκτιά και το λιμάνι είναι η ανάσα της. Προχωρήστε το.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA