Τα… όρια
Σε μία πρόσφατη εκδήλωση- που συντόνισα με υποψήφιες από την περιφέρεια, η συζήτηση στο τέλος παρεκτράπηκε λίγο και κατέληξε σε περισσότερο προσωπικές εξομολογήσεις και ερωταπαντήσεις από το κοινό.
Η ερώτηση που απευθύνθηκε σε μένα ήταν αν είμαι τελειομανής και ενοχική. Απάντησα πως ναι, φυσικά είμαι ενοχική και πως όλες οι γυναίκες είμαστε και νιώθουμε σαν να κουβαλάμε σε εγκυμοσύνη όλα τα στραβά του κόσμου. Η τελειομανία είναι η απάντηση πολλών διασήμων στην ερώτηση «ποιο είναι το μεγαλύτερο σου ελάττωμα». Έτσι στην ερώτηση για το αν είμαι τελειομανής απάντησα πως έχω πολλά καλύτερα και πιο ενδιαφέροντα ελαττώματα.
‘Ένα από τα μεγαλύτερα μου ελαττώματα είναι το ότι δεν μπορώ να βάλω όρια. Με αποτέλεσμα να με παραβιάζουν διαρκώς. Στις προσωπικές μου σχέσεις αλλά και στις επαγγελματικές μου σχέσεις. Συνήθως οι προσωπικές μου σχέσεις προηγούνται σε παραβιάσεις, αλλά και οι επαγγελματικές δεν πάνε πίσω.
Γενικά όσο αυξάνονται τα χρόνια της επαγγελματικής εμπειρίας ενός εργασιομανή στην πιάτσα, τόσο αυξάνεται και η αυτοπεποίθηση του. Έτσι δυσκολότερα μπορεί κάποιος εκτός να βάλλει εναντίον του, διότι δυσκολότερα ενεργοποιούνται οι ενοχές του, ως προς το ότι ο ίδιος φταίει ή έκανε κάτι λάθος.
Στις προσωπικές σχέσεις, ειδικά στους ανθρώπους που πέρασαν συναισθηματικές δυσκολίες, απώλειες ή είναι ανασφαλείς τα πράγματα δυσκολεύουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ευκολότερο για κάποιον άλλον να παραβιάσει τα όρια τους, τις κόκκινες γραμμές τους. Οι ζορισμένοι άνθρωποι εύκολα ξαναζορίζονται.
Ας επιστρέψουμε στα επαγγελματικά. Δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι θωρακισμένοι με πολλές εργατοώρες, ή με αρκετή αυτοπεποίθηση, ή με περισσή μαγκιά ώστε να μπορέσουν να αντικρούσουν έναν στραβωμένο, προσβλητικό, απαιτητικό προιστάμενο που τους κάνει μπούλινγκ ή πιο σωστά mobbing.
Τι είναι το mobbing; Ο όρος σημαίνει επιτίθεμαι περικυκλώνω, ενοχλώ και εννοεί την ηθική παρενόχληση των εργαζομένων στο χώρο τους. Πρόκειται για μία καταχρηστική συμπεριφορά που εκδηλώνεται με λόγια, πράξεις, γραπτά μηνύματα, συστηματική μεθοδική και συνεχή. Ταπεινωτικές συμπεριφορές, ενόχληση τις μεταμεσονύχτιες ώρες, ανάθεση υπερβολικού όγκου εργασίας, άνιση μεταχείριση και καλλιέργεια τοξικού, ανταγωνιστικού κλίματος ανάμεσα σε εργαζόμενους αποτελούν mobbing.
Εάν βιαστείτε να πείτε ότι αυτά τα όρια είναι πολύ ασαφή θα σας διαψεύσω. Εάν ο προιστάμενος σας σας κάνει να κλαίτε, να νιώθετε ενοχές, εάν δεν σας αφήνει να πείτε τη γνώμη σας, εάν σας λέει «σκάσε» ακόμα και υποτίθεται τρυφερά, εάν σας γράφει μηνύματα όπου το ρε προηγείται του ονόματος σας, τότε πρέπει να δράσετε.
Τέτοιοι άνθρωποι είναι κακοποιητικοί. Αντλούν ευχαρίστηση από την παραβίαση σας. Από την εξουσία που σας ασκούν. Και αυτοί οι άνθρωποι συνήθως όσο υποχωρείς διεκδικούν περισσότερο χώρο και μάλιστα παραβιάζουν όλο και περισσότερο, ως έφηβοι σαν να ψάχνουν το όριο τους. Ε αυτό το όριο πρέπει να το βάλετε εσείς. Ή εγώ. Χωρίς ενοχές. Χωρίς δεύτερες σκέψεις. Ακόμα και εάν δεν τα κάνετε όλα τέλεια, ακόμα και εάν έχετε κάνει λάθη, κανείς, ΚΑΝΕΙΣ δεν δικαιούται να έχει τέτοια συμπεριφορά απέναντι σας.
Εντάξει;
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ KARFITSA