, Παρασκευή
29 Μαρτίου 2024

search icon search icon

Θησαυρός συναισθημάτων η γραφή του Χ. Ντικμπασάνη

Ο μάχιμος επιστήμονας (απόφοιτος Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Θρησκειολογία), λογοτέχνης, Χρήστος Ντικμπασάνης, θα βρίσκεται στις 17/12/2022 στη Θεσσαλονίκη για να συμμετέχει στο «4ο Πολιτιστικό Πανόραμα του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου» που πραγματοποιείται 14:00-21:30 στο Μέγαρο Φ.Α.Α.Θ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του 5ου ορόφου της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης (Αγίας Σοφίας 38, Θεσσαλονίκη), για να παρουσιάσει τη νεοεκδοθείσα ποιητική του συλλογή με τίτλο «100 Ανάσες Μακριά από τον Εφιάλτη», που κυκλοφορεί από τον Σύνδεσμο Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου και τις εκδόσεις Αρχύτας.

Ο ίδιος ο συγγραφέας μας μιλάει για το έργο του:

«100 χρόνια πέρασαν, λοιπόν, απ’ την καταστροφή της Μικράς Ασίας. Σίγουρα καταστράφηκαν όλα τότε, πόλεις, επιχειρήσεις, σχολεία, πανεπιστήμια, ζωές. Εκείνο που δε μπόρεσε ο καταστροφέας να εξαφανίσει είναι ο θαυμασμός μας για τους κατατρεγμένους προγόνους μου, τους αποδιωγμένους από τις πατρίδες τους που θα μείνουν αλησμόνητες σε πείσμα του χρόνου και των αλλότριων. Αυτοί οι πρόγονοί μας, αν και πρόσφυγες, με την δύναμη της ψυχής τους και την σταθερότητα της σκέψης τους, με την σκληρή εργασία τους και το δυναμικό μυαλό τους έστρωσαν το τραπέζι για να απλωθούν τα εδέσματα της προόδου, της δημιουργίας και της ομορφιάς και στην καινούργια τους πατρίδα, την Ελλάδα. Και αυτό παρά το γεγονός ότι, μεγάλο μέρος των ντόπιων υποδέχτηκε τουλάχιστον με αμφιθυμία τον άνω του ενός εκατομμυρίου κόσμο της προσφυγιάς. Μάλιστα, εκτός απ’ τις οικονομικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις, αξιοποιήθηκαν και οι πολιτισμικές διαφορές μεταξύ γηγενών και προσφύγων από ορισμένους ντόπιους, προκειμένου να στιγματιστούν οι πρόσφυγες.

Η φοβερή τραγωδία που έπληξε τον ελληνισμό της Μ. Ασίας χτύπησε πολύπλευρα τους πρόσφυγες. Έχασαν την πατρίδα τους και την περιουσία τους. Επάνω απ’ όλα έχασαν τα πιο αγαπημένα τους πρόσωπα. Ό,τι δεν έκαναν αιώνες ομαλής ζωής, συντελέστηκε ξαφνικά και απότομα. Οι εχθροί άρπαξαν τον πατέρα, το σύζυγο, το γιο, τον αδελφό τους. Αν δεν τον σκότωσαν μπροστά τους, τον έσυραν στα βάθη της Μικράς Ασίας. Έτσι έφθασαν με την ξεριζωμένη οικογένειά τους σε κάποια γωνιά της μητέρας Ελλάδας. Ανυποψίαστοι και απροετοίμαστοι βρέθηκαν απότομα στην πρώτη γραμμή μιας διαφορετικής ζωής. Η προσφυγιά όμως ήταν που κλόνισε τις παλιές αντιλήψεις. Τα κάστρα των προλήψεων, των δεισιδαιμονιών, των παραδόσεων γκρεμίστηκαν. Όλα έγιναν από ανάγκη. Η ανάγκη γέννησε την τόλμη, πολλαπλασίασε τις δυνάμεις, γιγάντωσε τη θέληση, ατσάλωσε την αντοχή, εξοστράκισε τις φοβίες. Έτσι, οι πρόσφυγες, όχι μόνο επιβίωσαν αλλά δημιούργησαν μια νέα δημιουργική προοπτική και για τους ντόπιους κατοίκους της κυρίως Ελλάδας. Η αλήθεια ξεπέρασε το όνειρο και με το όνειρο όμως εδραιώθηκε μια νέα ζωή. Καινούρια χωριά, κωμοπόλεις, πόλεις ξεπήδησαν με τα ονόματα της ιδιαίτερης πατρίδας των ξεριζωμένων. Το όνομα μαρτυράει την καταγωγή. Η λέξη «Νέα», μπροστά, αναφέρεται στη δεύτερη πατρίδα που γεννήθηκε από το μόχθο, την αυταπάρνηση, το πείσμα, τις αδιάλειπτες θυσίες. Οι ξεριζωμένοι, οι πρόσφυγες αγωνίστηκαν άφοβα και νίκησαν. Μέσα στο θρήνο για την καταστροφή των πατρίδων τους οι πρόσφυγες, άνδρες και γυναίκες, διέσωσαν τα παιδιά τους και όταν εγκαταστάθηκαν στη μητροπολιτική Ελλάδα εργάστηκαν με υπομονή και αξιοπρέπεια, εμπλουτίζοντας ταυτόχρονα την κοινωνία με τις αξίες και τον μοναδικό πολιτισμό του οποίου ήταν φορείς. Κυρίως όμως ενδυνάμωσαν την ανάγκη για δημιουργία και προσφορά και εμπλούτισαν την έννοια της συντροφικότητας και της αγάπης. Αυτό το πάντα επίκαιρο πνεύμα των προσφύγων προγόνων μας, λοιπόν, οφείλουμε να μεταλαμπαδεύσουμε σε μια εποχή με τόσες προκλήσεις, απειλές και κινδύνους στις νέες γενιές που ετοιμάζονται ν’ αγωνιστούν για το μέλλον και την πρόοδο τους.»

Ο ποιητής, ως ευαίσθητος παρατηρητής, επιστρατεύει τον νου και την καρδιά του για να αξιολογήσει τα γεγονότα της ιστορίας, της κοινωνίας, του παρελθόντος και του παρόντος και μας κερνάει τους θρεπτικούς χυμούς της κοπιώδους έρευνάς του μέσα από εύγευστους στίχους. Η ποίηση του Ντικμπασάνη είναι θησαυρός συναισθημάτων, μας ξεσηκώνει με ομοψυχία, προτάσσει το εμείς και μας προσκαλεί με συνεκτίμηση, αλτρουϊσμό και ενσυναίσθηση να ξεκολλήσουμε από τις καρέκλες, να αφήσουμε τα τηλεχειριστήρια και δίνοντας άλλοι τα χέρια του σώματος κι άλλοι τα χέρια της ψυχής να αγωνιστούμε με πόδια, με φτερά, με ανάσες, με βλέμματα, με γλυκιές κραυγές για τη σωτηρία της ίδιας της ζωής, για έναν πλανήτη που αξίζει να υπάρχει περήφανα και δικαία για όλους.

Ζητήσαμε από τον λογοτέχνη, Χρήστο Ντικμπασάνη, να μας μιλήσει ελεύθερα και άνετα, δίνοντάς μας ένα σύντομο αλλιώτικο βιογραφικό σημείωμα: «Εν αρχή ήν το όνομά μου, Χρήστος Ντικμπασάνης, όπου Ντικ σημαίνει όρθιος και Μπασάν παλληκάρι. Ρίζες από την Ανατολική Θράκη, από την αρχαία Βιζύη συγκεκριμένα απ’ όπου μας ήρθε και ο Γρηγόριος Βιζυηνός, ο σπουδαίος εθνικός ποιητής μας. Το έχει το μέρος φαίνεται να βγάζει δημιουργούς μεγάλους ή πιο μικρούς, όπως είναι η αφεντιά μου. Το μεγάλο μου πάθος είναι η ποίηση, αλλά και το διήγημα, το δοκίμιο, η μελέτη δε μου χαλούν καθόλου τη διάθεση. Έχω εκδώσει προς το παρόν 18 βιβλία και έχω συμμετάσχει σε πολλά συλλογικά και ανθολογίες. Έχω βραβευτεί και διακριθεί σε πολλούς παγκόσμιους και πανελλήνιους διαγωνισμούς. Επίσης, έχω συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια παγκόσμια και πανελλήνια. τα θέματα που με απασχολούν είναι ο άνθρωπος, η φύση, η μυθολογία, η ανθρωπολογία, το μέλλον, οι επιτεύξεις της επιστήμης, το Σύμπαν και τα μυστικά του, τα ταξίδια στο διάστημα και ο αποικισμός του, η ζωή που πιθανότατα υπάρχει σε άλλους πλανήτες… Έφυγα! Με φωνάζουν οι φίλοι μου από άλλους κόσμους».

Ακολουθήστε τη Karfitsa στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και τον κόσμο.